Το "αγωνιστικό" ημερολόγιο του 1998 καταγράφει κινητοποιήσεις σε πολλούς κλάδους, καθώς η αντεργατική μανία της κυβέρνησης ξεσπά σε πολλά μέτωπα, χωρίς να αφήνει στο απυρόβλητο κανένα τμήμα των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ, στην Ιονική, οι ναυτεργάτες δίνουν το στίγμα για ένα αρκετό διάστημα, ευρισκόμενοι στο επίκεντρο αλλεπάλληλων επιθέσεων. Οι συνταξιούχοι "βομβαρδίζουν" με συλλαλητήρια. Επιμέρους κλάδοι κινητοποιούνται. Η κυβέρνηση ξεχνά τα περί "κοινωνικού διαλόγου" και όπου αντιμετωπίζει δυσκολίες, επιστρατεύει τα ΜΑΤ, την τρομοκρατία, την ποινικοποίηση. Νέα χαρακτηριστικά, έντονα ταξικά, δίνει στην πάλη των εργαζομένων η συγκρότηση απεργιακών επιτροπών ενόψει της τελευταίας 24ωρης πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας, ενώ σε όλη τη διάρκεια του έτους έγιναν αρκετές προσπάθειες συντονισμού της δράσης από τα κάτω, καθώς οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έστρεψαν ακόμα πιο προκλητικά την πλάτη στα προβλήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Στις 4 Γενάρη μια φονική έκρηξη συνταράσσει το εργοστάσιο της χαρτοβιομηχανίας "DIANA" στην Ξάνθη, η οποία στοιχίζει τη ζωή σε δυο εργάτες, ενώ άλλοι τέσσερις τραυματίζονται σοβαρά. Εγκληματική η αμέλεια της επιχείρησης. Στις 6 Γενάρη, έκρηξη στο χυτήριο της ΛΑΡΚΟ τραυματίζει σοβαρά έναν ακόμη εργάτη. Αιτία η μείωση του απαιτούμενου προσωπικού και η εντατικοποίηση της δουλιάς.

Αρχίζει η καταγραφή των αλλοδαπών από τις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ, προκειμένου να πάρουν τη "λευκή" και "πράσινη κάρτα". Επικρατεί χαοτική κατάσταση στις υπηρεσίες, εκδηλώνεται "μαύρη αγορά" εγγράφων, ακόμη και καρτών λίγο καιρό αργότερα! Στο τέλος του χρόνου πολύ λίγοι αλλοδαποί έχουν κάποια από την πολυπόθητη κάρτα, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Στη Βουλή κατατίθεται πολυνομοσχέδιο του ΥΕΝ, το οποίο κινείται στην κατεύθυνση της παραπέρα εκδίωξης των Ελλήνων ναυτεργατών από τα πλοία.Σε 24ωρη απεργία κατεβαίνουν οι ναυτεργάτες στις 15 Γενάρη. Δυο ελληνικά πλοία, το ΦΛΕΡ και το ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ βυθίζονται, στέλνοντας στο βυθό 28 ναυτικούς, ανάμεσά τους 7 Ελληνες.

Στις 16 Γενάρη πραγματοποιείται το 25ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά,το οποίο φέρει έντονα τη σφραγίδα της παραχάραξης των συσχετισμών με τη νομιμοποίηση νόθων αντιπροσώπων.

Στη Χαλκίδα πραγματοποιείται συλλαλητήριο ανέργων από τη Βορειοκεντρική Εύβοια, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που οξύνει τα προβλήματα των χιλιάδων ανέργων και καταδικάζει την περιοχή στο μαρασμό.

Με 24ωρη απεργία στις 22 Γενάρη και με στάσεις εργασίας πρωτύτερα, οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ απαντούν αγωνιστικά στην τροπολογία που καταθέτει η κυβέρνηση για τον αποκλεισμό των σωματείων τους, από τη διαμόρφωση των κανονισμών προσωπικού. Νέες στάσεις εργασίας ακολουθούν και νέα απεργία με πανεργατικό συλαλλητήριο. Νέα επιχείρηση "λάσπης" από την κυβέρνηση για τους "προνομιούχους" εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ.

Στις 30 Γενάρη η πρώτη διαπραγματευτική συνάντηση για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) λήγει χωρίς αποτέλεσμα.

Πραγματοποιείται το 18ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.Ενισχυμένη και πρώτη βγαίνει η ΕΣΑΚ.

Στις 2 Φλεβάρη οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ πραγματοποιούν δυναμικό συλλαλητήριο έξω από τη Βουλή, διαδηλώνοντας ότι "αυτή η τροπολογία θα μείνει στα χαρτιά", εννοούν την τροπολογία για τους κανονισμούς των ΔΕΚΟ, με την οποία η κυβέρνηση προετοίμασε το έδαφος για να φέρει τα πάνω κάτω και στις εργασιακές σχέσεις, προκειμένου να διευκολύνει την επιχείρηση ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Ανακοινώνονται από το υπουργείο Εργασίας "νέα" μέτρα για την ενίσχυση, δήθεν, της απασχόλησης, με τα οποία δίνονται στους εργοδότες 118 δισ. δραχμές, πριμοδοτείται η μερική απασχόληση και επιταχύνεται η γενικότερη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων.

Στις 5 Φλεβάρη οι συνταξιούχοι προχωρούν στην πρώτη, από τις πολλές, πανελλαδική κινητοποίηση με συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική που τους οδηγεί στην εξαθλίωση.

Στις 6 Φλεβάρη άλλος ένας νεκρός εργάτης στη "DIANA"!

Ανένδοτοι οι εφοπλιστές, αρνούνται να δώσουν αυξήσεις στους ναυτεργάτες κατά την πρώτη συνάντηση με την ΠΝΟ για τη σύμβαση εργασίας του 1998. ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ παίρνουν την πρωτοβουλία για σύσκεψη ναυτεργατικών σωματείων, ώστε να απαντήσουν με νέους αγώνες στην αντιναυτεργατική πολιτική της κυβέρνησης.

Τα στελέχη της ΕΣΑΚ στη ΓΣΕΕ προτείνουν με επιστολή τους προς την Εκτελεστική Επιτροπή της Συνομοσπονδίας, αγωνιστικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει απεργιακές κινητοποιήσεις, συσκέψεις, συλλαλητήρια και συντονισμό δράσης με την ΑΔΕΔΥ.

Η "Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα" καταγγέλλει τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για ελαστικές μορφές απασχόλησης στο δημόσιο και ουσιαστική κατάργηση της μονιμότητας. Το προεδρείο της ΑΔΕΔΥ απορρίπτει πρόταση για σύγκληση της Εκτελεστικής Επιτροπής.

Παρασκευή και 13 η δεύτερη συνάντηση ΓΣΕΕ - εργοδοτικών οργανώσεων για την ΕΓΣΣΕ. Οι εργοδότες προκαλούν, η ΔΑΣ προτείνει απεργιακές κινητοποιήσεις και τονίζει την ανάγκη για 8.000 δρχ. κατώτερο μεροκάματο και μονοετή σύμβαση.

"Οι ναυτεργάτες παλεύουν και θα νικήσουν, τα μέτρα του ΥΕΝ θα καταργήσουν", φωνάζουν οι ναυτεργάτες σε πορεία τους προς την ΠΝΟ, ύστερα από σύσκεψη που διοργάνωσαν οι ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ. Ακολουθεί σειρά κινητοποιήσεων ενάντια στα δουλεμπορικά κυκλώματα παράνομης ναυτολόγησης, που θα συνεχιστούν και τους επόμενους μήνες.

Η διεύθυνση της ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ στέλνει τη διοίκηση του σωματείου εργαζομένων στο δικαστήριο, επιχειρώντας να ποινικοποιήσει και να απαγορεύσει τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων για τη συλλογική σύμβαση εργασίας.

Στις 17 Φλεβάρη πραγματοποιείται συλλαλητήριο κατά της ανεργίας.Στις 23 φλεβάρη, οι εργαζόμενοι του ΜΙΝΙΟΝ σχηματίζουν ανθρώπινο "τείχος", εμποδίζοντας τους Ειρηνοδίκες να σφραγίσουν το κατάστημα, που κηρύχτηκε σε πτώχευση. Πολύμηνος και τελικά δικαιωμένος θα είναι ο αγώνας τους.

Ανεργοι της Εύβοιας πραγματοποιούν πορεία προς τη Νομαρχία και καταλαμβάνουν συμβολικά τον ΟΑΕΔ. Συστήνεται Επιτροπή Αγώνα Ανέργων στην Αθήνα.

Στις 5 Μάρτη πραγματοποιείται πανεργατικό συλλαλητήριο στην Αθήνα και σε άλλες έξι πόλεις, από συντονιστικές επιτροπές σωματείων, ενώ η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ αρνείται τις προτάσεις αγωνιστικού προγραμματισμού της ΕΣΑΚ.

Στις 10 Μάρτη απεργούν πανελλαδικά οι οικοδόμοι.Την ίδια μέρα, σε Θεσσαλονίκη και Ελευσίνα οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν για συλλογικές συμβάσεις και περιφρούρηση των εργατικών δικαιωμάτων. Οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ του Πειραιά πραγματοποιούν στάσεις εργασίας. Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφαίνεται ότι είναι νόμιμα τα Προεδρικά Διατάγματα που μετατρέπουν τους ΟΣΚ, ΟΔΔΥ, ΟΛΘ, ΟΛΠ σε Ανώνυμες Εταιρίες. Οι εργαζόμενοι αρχίζουν απεργιακές κινητοποιήσεις.

Στις 12 Μάρτη αρχίζει το 29ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.Από το βήμα του Συνεδρίου ο υπουργός Εργασίας Μ. Παπαϊωάννου εξαγγέλλει την κατάθεση του αντεργατικού νομοσχεδίου, που λίγους μήνες αργότερα θα γίνει ο μνημειώδους αντεργατικότητας νόμος 2639/98.Οι ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και Α. Π. νομιμοποιούν νόθους αντιπροσώπους. Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου παρατηρούνται φαινόμενα εκφυλισμού της διαδικασίας από τη μη συμμετοχή των συνέδρων. Οι παρατάξεις της πλειοψηφίας εγκρίνουν ένα συναινετικό πρόγραμμα δράσης, ενώ η ΔΑΣ διατήρησε τις δυνάμεις της, παρά τη νόθευση των συσχετισμών και τη μείωση των ψηφισάντων.

Πραγματοποιείται 24ωρη απεργία των εργαζομένων στα λιμάνια,ενάντια στην ιδιωτικοποίηση. Συνέχεια των κινητοποιήσεων των ναυτεργατών, με "πολιορκία" του γραφείου Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας.

Στις 19 Μάρτη πανελλαδικό συλλαλητήριο των συνταξιούχων όλων των ταμείων στην Κάνιγγος, κατά της σφοδρής επίθεσης που εξαπέλυσε η κυβέρνηση στο λαϊκό εισόδημα.

Στις 23 Μάρτη εργαζόμενοι και άνεργοι της Αθήνας δίνουν τη δική τους μαχητική απάντηση στην αντεργατική κυβερνητική λαίλαπα. Συγκέντρωση και πορεία προς τη Βουλή.Την ίδια μέρα, εργαζόμενοι του ΟΣΚ, ΟΔΔΥ, Κεντρικής Λαχαναγοράς, Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων πραγματοποιούσαν συγκέντρωση υπερασπιζόμενοι το δημόσιο χαρακτήρα των οργανισμών και το δικαίωμα της μονιμότητας.

Συγκροτείται το νέο προεδρείο της ΓΣΕΕ. "Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της εργατικής τάξης είναι μοναδικό κριτήριο της δράσης της ΔΑΣ", δηλώνει ο αν. πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Μαυρίκος.

Στις 26 Μάρτη παρουσιάζεται από την κυβέρνηση το "Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Απασχόληση",με κύρια στοιχεία του το χτύπημα του 8ωρου, την ενίσχυση της μερικής απασχόλησης, την ανατροπή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, η ΕΣΑΚ προτείνει τρία σημεία - "κλειδιά" για την αγωνιστική συσπείρωση των εργαζομένων: Υπεράσπιση των εργασιακών σχέσεων, με αιχμή την πλήρη απασχόληση, ΔΕΚΟ 100% στο δημόσιο, κατηγορηματική αντίθεση σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης, αποχώρηση από κάθε μορφής "κοινωνικό διάλογο".