Τι αέρας

θυελλώδης

παραλίγο

να μ' αρπάξει,

κι αν εσώθηκα

το οφείλω

- θα το πω

για να 'μαι εντάξει -

στους αφέντες

που δυο τόνους

βάρη μου 'χουνε

στοιβάξει!

Τι νερό

και τι πλημμύρα

παραλίγο

να με πάρει

κι αν εσώθηκα

τ' οφείλω

στων ταγών πάλι

τη χάρη,

που σφιχτά

μ' έχουν δεμένο

με του Μάαστριχτ

το "ζωνάρι"!

Ο οίστρος