Σε δύο μέρες είναι η ετήσια επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη 1973. Κάθε χρόνο από τη ματωμένη εκείνη εξέγερση ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα η νεολαία τιμά τη θυσία φοιτητών και εργατών κατά της στρατιωτικής τυραννίας. Τα συνθήματα της εξέγερσης ήταν πολλά. Συνοψίζονται στο τρίπτυχο "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία". Ομως δε σταματούσαν εκεί. Προχωρούσαν σε συνθήματα που αφορούσαν την ευρύτερη διεθνή θέση της Ελλάδας. Τα συνθήματα "Κάτω το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ" έδειχναν την εξάρτηση της Ελλάδας από αυτές τις δυνάμεις και απαιτούσαν την Εθνική Ανεξαρτησία.

Από τότε πέρασαν είκοσι πέντε χρόνια, αρκετός χρόνος για μια αποτίμηση σεβασμού εκείνης της ματωμένης εξέγερσης. Βλέποντας κανείς τη σημερινή πολιτική, οικονομική και γενικότερη κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας, αναρωτιέται εάν βρίσκεται στον ίδιο εκείνο χρόνο. Το "ψωμί", δηλαδή, η εργασία, βρίσκεται στο πιο άθλιο επίπεδο. Ανεργοι, υποαπασχολούμενοι και απασχολήσιμοι συνθέτουν δύο εκατομμύρια Ελλήνων, ενώ στους τέσσερις Ελληνες ο ένας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η άθλια λέξη "νεόπτωχοι" καθιερώθηκε στο καθημερινό λεξιλόγιο. Η επίσης άθλια λέξη "πτωχοκομεία" κάνει απειλητική την εμφάνισή της στους ανήμπορους και συνταξιούχους με την επικουρία μιας δόλιας κυβερνητικής νομοθεσίας περί "κοινωνικής αλληλεγγύης". Η "παιδεία" βρίσκεται στην ανατριχιαστική κλίνη του Προκρούστη, στο όνομα μιας κάλπικης μεταρρύθμισης. Οπως τότε, τα παιδιά στοιβάζονται σε άθλιες αίθουσες των τριάντα έως σαράντα μαθητών και η ουσιαστική μόρφωση καθίσταται αδύνατη. Η γενική μόρφωση που αποτελεί το υπόβαθρο της εθνικής κουλτούρας ακρωτηριάζεται στο όνομα μιας εξίσου ακρωτηριασμένης τεχνικής αγωγής.

Η Ελλάδα μετατράπηκε σε πορνείο της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων και σε απόπατο εξαθλιωμένων μαζών. Το σύνθημα των εξεγερμένων για Εθνική Ανεξαρτησία έγινε εθνική υποδούλωση στα κελεύσματα ισχυρών ιμπεριαλιστικών μιλιταριστικών δυνάμεων. Η "λαϊκή κυριαρχία" έγινε εφαλτήριο εξουσίας και πλουτισμού σε πολιτικούς και συνδικαλιστές, που πρόδωσαν τα οράματα και τις προσδοκίες εκείνων που θυσιάστηκαν, πόνεσαν και μάτωσαν, στον αντιχουντικό αγώνα και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Νεόκοποι μεταχουντικοί αρουραίοι της αργυρώνητης μαζικής ραδιοτηλεοπτικής αθλιότητας βρήκαν την αδελφή ψυχή σε χουντικούς προβοκάτορες και ρουφιάνους. Το αίμα και το σπέρμα μπαίνουν ξεδιάντροπα στα σπίτια των ανθρώπων και προσπαθούν να εκφυλίσουν την ψυχή και τη σκέψη ατόμων με περιορισμένες αντιστάσεις, όπως τα παιδιά. Η "ελευθερία της αγοράς και του χρήματος" ανακηρύσσεται ως η υπέρτατη κοινωνική αρχή. Η εθνική κοινωνική συνοχή βάλλεται και ο κοινωνικός ιστός παραλύει. Ο άνθρωπος τείνει να μεταβληθεί σε άμορφη μάζα χωρίς παρελθόν και μέλλον.

Πάνω από αυτή την αθλιότητα υπερίπταται το οικονομικό, πολιτικό και μιλιταριστικό σύμπλεγμα της ελληνικής και διεθνούς ολιγαρχίας σε μια πρωτοφανή παρουσία. Κεντρική του διοίκηση είναι η ανεξέλεγκτη υπερεθνική λέσχη των ισχυρών πάνω σε έθνη και λαούς. Το σύνθημα της Εθνικής Ανεξαρτησίας μετατράπηκε σε συμμετοχή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το παγκόσμιο δόγμα υποταγής αποκαλείται "Νέα Τάξη". Η ελληνική οικονομική, πολιτική και κοινωνική αθλιότητα αποκαλείται "ΟΝΕ" και "ΕΥΡΩ". Ενας εσμός Ελλήνων πολιτικών, που τρέφονται στα ευρω-ενωσιακά κοινόβια και πρακτορεύουν ξένα ισχυρά συμφέροντα, διαφεντεύουν την Ελλάδα. Αυτή η διαφέντευση συμπληρώνεται με τον εσμό μιας οικονομικά ανίκανης και εθνικά υπόλογης ελληνικής αστικής τάξης, εθισμένης στην οικονομία της "βούτας" και της "αρπαχτής". Αποκορύφωση της αντιλαϊκής σύμπλεξης πολιτικών και κεφαλαιοκρατών είναι η συνεχής ανοιχτή επέμβαση του προέδρου των Ελλήνων βιομηχάνων στην πολιτική των κυβερνήσεων. Οι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί προδότες των οραμάτων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου προσπαθούν να μετατρέψουν το ναό των οραμάτων σε χρηματιστήριο και το λαϊκό αγώνα σε τζόγο.

Ομως, σε πείσμα τους, αυτή η προδοσία δε θα περάσει. Οπως κάθε χρόνο, μεθαύριο Τρίτη, οι αγωνιστές όλων των γενιών της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Ειρήνης θα οδεύσουν προς την αμερικανική πρεσβεία. Κομμάτι τους, σάρκα της σάρκας τους, το μαχόμενο ειρηνιστικό κίνημα θα είναι παρόν. Οι μαχήτριες και οι μαχητές της ειρήνης, όπως πάντα μπροστά, θα σηματοδοτήσουν, ξανά, το εξεγερτικό όραμα μιας ζωής, μιας νέας Ελλάδας.