Μιλώντας στην Ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ, ο Γ. Μαυρίκος τόνισε: "Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει κάθε συμφέρον και υποχρέωση να πολεμήσει την Ιερή Συμμαχία, που υπάρχει στον τόπο μας με βάση τον λεγόμενο εθνικό στόχο για την ΟΝΕ και τη διατήρηση της σημερινής τάξης πραγμάτων...

... Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση που καθημερινά προσλαμβάνει και νέα στοιχεία κάτω από άλλες συνθήκες η ΓΣΕΕ θα μπορούσε να διαδραματίσει και να επωμιστεί έναν σημαντικό ρόλο. Η σημερινή πλειοψηφία, όμως, ούτε θέλει ούτε μπορεί να το κάνει. Οι λόγοι είναι πολλοί. Οι χειροπέδες που κρατούν δεμένα τα χέρια της Συνομοσπονδίας ακούνε στο όνομα ΟΝΕ.Η αποδοχή της λογικής του μονόδρομου από τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ, είναι ο πρώτος και κυρίαρχος λόγος που έχουν φέρει τη ΓΣΕΕ, να ταυτίζεται με το μπλοκ των δυνάμεων που υπηρετούν την καπιταλιστική ολοκλήρωση.

Το εργατικό κίνημα, βέβαια, δε θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια θα ξεπερνά τις δυσκολίες και θα βρει δρόμους συντονισμού και κοινής δράσης και τοπικά και πανελλαδικά, με την ευρύτερη συσπείρωση όλων των ζωντανών και ριζοσπαστικών δυνάμεων, που βρίσκονται και στην κοινωνία, αλλά και μέσα στα κόμματα που οι ηγεσίες τους προσκυνούν στην ΟΝΕ. Οι συσπειρώσεις και συμμαχίες, με δυνάμεις και στελέχη που ξεπήδησαν μέσα από τις εμπειρίες της κοινής δράσης και των αγώνων, χωρίς τεχνητές διαχωριστικές γραμμές, στη βάση κοινών στόχων και προτάσεων στοιχειοθετούν το ελπιδοφόρο στοιχείο".Για την οικονομική ανακούφιση των εργαζομένων και των συνταξιούχων, τόνισε ότι απαιτείται: Η επαναδιαπραγμάτευση της ΕΓΣΣΕ με τους βιομηχάνους για ουσιαστικές αυξήσεις το 1999. Η καταβολή σ' όλους τους εργαζόμενους, διορθωτικής αύξησης για τις απώλειες 1990 - 1998. Καταβολή διορθωτικής αύξησης στις συντάξεις ΙΚΑ, ΝΑΤ. Επανασύνδεση του κατώτερου ορίου συντάξεων λόγω γήρατος και αναπηρίας του ΙΚΑ, με τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη και του κατώτατου ορίου συντάξεων, λόγω θανάτου με τα 18 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη. Να δοθεί σε κάθε άνεργο το 80% του ΗΑΕ μέχρι να βρει δουλιά. Επιδότηση όλων των νέων που πρωτοβγαίνουν στην αναζήτηση εργασίας και μένουν άνεργοι. Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι 1759/88, 1902/90, 1976/91 και 2084/92. Να θεσμοθετηθεί ως αφορολόγητο ποσό ο βασικός μισθός ή το μεροκάματο. Το όριο φτώχειας να είναι αφορολόγητο για την εργατική και λαϊκή οικογένεια. Να τιμαριθμοποιείται η φορολογική κλίμακα. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Συμπλήρωσε ακόμη, ότι "το Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα έχει να αντιμετωπίσει τη νέα επίθεση που ήδη εξαπολύεται για το ασφαλιστικό,την ανάγκη να εφαρμοστεί στην πράξη το νέο αντεργατικό θεσμικό πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις,τα προβλήματα σε επιχειρήσεις μεγάλες μεταξύ των οποίων οι "Χαλυβουργική", "ΣΟΦΤΕΞ", "ΒΕΤΛΑΝΣ", "ΛΑΡΚΟ",το πρόγραμμα ξεπουλήματος των δημοσίων επιχειρήσεων με τις περιβόητες ιδιωτικοποιήσεις.

Μόλις χτες το βράδυ, ο υπουργός Μεταφορών ανακοίνωσε στη Βουλή και νέο πρόγραμμα για την πώληση της "Ολυμπιακής" και μάλιστα με ανάθεση και του μάνατζμεντ. Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας θριαμβολογεί για την πορεία της μετοχής του ΟΤΕ στη Γουόλ Στριτ που απαιτεί νέο ξεπούλημα του Οργανισμού".Στο σημείο αυτό, ο Γ. Μαυρίκος άσκησε κριτική στην προσπάθεια άρσης της μονιμότητας, μέσω της μετατροπής δημόσιων οργανισμών σε ΑΕ, κάτι που διέγνωσε και το ΣτΕ, χαρακτηρίζοντας τη μεθόδευση ικανοποίηση του κεντρικού αιτήματος των πολυεθνικών.

Πρόσθεσε επίσης πως ο υπουργός Εργασίας δήλωσε ότι εντός των ημερών, θα δοθεί το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Το πού θα χτυπά όλοι το ξέρουμε. Και αν ορισμένοι νομίζουν ότι θα περάσει στα μαλακά είναι γελασμένοι... Και, τέλος, θεωρούμε απαράδεκτο το έγγραφο που υπέγραψαν πρόεδρος - γραμματέας που όχι μόνο στηρίζουν το αμαρτωλό ταμείο του εργατοπατερισμού, αλλά ζητούν και την επέκτασή του για περισσότερους συνδικαλιστές"

Για το σύνολο αυτών των προβλημάτων, πρότεινε:

Συνεδριάσεις σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος. Γενικές συνελεύσεις, περιοδείες και συγκεντρώσεις στους χώρους δουλιάς. Ενημερωτική, προπαγανδιστική καμπάνια σε όλο το λαό. Διοργάνωση μεγάλων συλλαλητηρίων σε όλες τις βασικές πόλεις, με την κατάθεση του προϋπολογισμού. Κήρυξη στάσεων εργασίας γενικευμένα, αλλά και κατά νομό για όλα τα αιτήματα. Κήρυξη 24ωρης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας λίγες μέρες πριν την τελική συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή.