Στην περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της δημόσιας ζωής της χώρας, αποσκοπεί η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο, υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο "Παλλαϊκή Αμυνα", που άρχισε χτες να συζητιέται στη Βουλή.Μάλιστα, στο εν λόγω νομοσχέδιο διατηρείται σε ισχύ το νομοθετικό διάταγμα 17/1974 του Γκιζίκη, το οποίο ορίζει ότι μπορεί να κηρυχτεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η χώρα, "όταν παρακωλύεται ή διαταράσσεται η οικονομική ζωή της χώρας", διατύπωση, που ενέχει πολλούς κινδύνους για καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όταν αυτοί αναπτύσσουν με διάφορες μορφές τις κινητοποιήσεις τους.
Το επιχείρημα της κυβέρνησης για τη δικαιολόγηση των διατάξεων του νομοσχεδίου είναι ότι έτσι ενισχύεται η εθνική άμυνα της χώρας, επιχείρημα που κατέρριψε στην ομιλία του ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, βουλευτής Στρ. Κόρακας,τονίζοντας ότι όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, αντί να ενισχύσουν την εθνική άμυνα, την προσέδεσαν στο άρμα και τις επιδιώξεις των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.
Συγκεκριμένα, ο ομιλητής σημείωσε ότι η κυβέρνηση συμφώνησε με τη Νέα Δομή του ΝΑΤΟ και τις ευέλικτες στρατιωτικές μονάδες, που στόχο θα έχουν να καταστέλλουν τις εξεγέρσεις των λαών σε κάθε γωνιά της Γης. Εκχώρησε τον έλεγχο του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ, που δεν αναγνωρίζει σύνορα των χωρών - μελών του στο εσωτερικό του, ενώ οι εξοπλισμοί γίνονται από το εξωτερικό, καθώς η εγχώρια αμυντική βιομηχανία συμμετέχει μόνο κατά 4% στους ελληνικούς εξοπλισμούς.
Ο Στρ. Κόρακας υπογράμμισε, επίσης, ότι μεγάλες είναι οι ευθύνες της κυβέρνησης και για την εγκατάλειψη των ακριτικών και παραμεθόριων περιοχών που αποστερούνται από τη νεολαία που είναι ο φυσικός υπερασπιστής των περιοχών αυτών.
Τόνισε δε ότι η κυβέρνηση από τη μία απευθύνει τις ευχαριστίες στις ΗΠΑ, στέλνει τα στρατευμένα νιάτα να υπηρετήσουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στο Κοσσυφοπέδιο, στην Αλβανία, στη Σομαλία και στη Γιουγκοσλαβία, ανανεώνει εν κρυπτώ των παραμονή των αμερικανικών βάσεων και των πυρηνικών στη χώρα και από την άλλη καλεί τον λαό με το νομοσχέδιο να υπηρετήσει αυτήν την πολιτική. Από αυτό, είπε, αποδεικνύεται περίτρανα ότι είναι υποκρισία αυτό που ισχυρίζεται η κυβέρνηση, ότι, δηλαδή, με το νομοσχέδιο ενισχύεται η αμυντική ικανότητα της χώρας.
Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ σημείωσε ότι η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη τα πατριωτικά αισθήματα του λαού, επιχειρεί να περάσει τη στρατιωτικοποίηση των ελληνικής κοινωνίας και να συγκροτήσει έναν μηχανισμό καταστολής που μπορεί αύριο, μεθαύριο να χρησιμοποιηθεί από τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις.
Το ΚΚΕ, είπε, δεν είναι αντίθετο με τη συμμετοχή του λαού στην υπεράσπιση της εθνικής ακεραιότητας, αλλά με το νομοσχέδιο εισάγονται διατάξεις, που καμία σχέση δεν έχουν με τον πατριωτισμό. Τέτοιες είναι η διατήρηση του, χουντικής έμπνευσης, διατάγματος 17/74, η υποχρέωση της συμμετοχής ανδρών, αλλά και γυναικών, οι οποίες έτσι φορτώνονται με μία επιπλέον ανισοτιμία, η στρατιωτική αντίληψη του τρόπου διοίκησης.
Αναφερόμενος ειδικά στο διάταγμα 17/74, που ορίζει ότι σε περίοδο ειρήνης κηρύσσεται κατάσταση έκτακτης ανάγκης, όταν "παρακωλύεται ή διαταράσσεται η οικονομική ζωή της χώρας", τόνισε ότι υπάρχει ο κίνδυνος μία κινητοποίηση των αγροτών ή των εργαζομένων να εμπίπτει στην εν λόγω διάταξη και να κληθεί η "Παλλαϊκή Αμυνα" να τις αντιμετωπίσει. Καταλήγοντας υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ καταψηφίζει το εν λόγω νομοσχέδιο, με το οποίο θα συμφωνούσε, μόνο αν καταργούσε το διάταγμα 17/74, αν είχε εθελοντικό χαρακτήρα και μόνο για τους άνδρες στις παραμεθόριες περιοχές και, φυσικά, μόνο εν καιρώ πολέμου και για την υπεράσπιση των συνόρων μας.
Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση του νομοσχεδίου, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ υπογράμμισε ότι η αποσταθεροποίηση στα Βαλκάνια και η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις συνηγορούν για την καλυτέρευση της άμυνας. Ομως, τόνισε, το ΚΚΕ διαφωνεί με την αντίληψη των μέχρι τώρα κυβερνώντων ότι η άμυνα καλυτερεύει με την πρόσδεσή της στους σχηματισμούς των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών. Και παρόλο που η μέχρι τώρα πείρα από τη συμμετοχή σε αυτούς κάθε άλλο παρά θετική είναι, η άρχουσα τάξη της χώρας μας επιμένει να είναι αγκιστρωμένη εκεί, κάτι που έχει επίδραση και στην αμυντική μηχανή της χώρας μας, αφού αυτή είναι υποχρεωμένη να προσαρμόζεται σε όσα ορίζουν το ΝΑΤΟ και η ΔΕΕ.
Το νομοσχέδιο, είπε ο Ορ. Κολοζώφ, αντί να δίνει μία ολοκληρωμένη απάντηση στα προβλήματα που υπάρχουν, διατηρεί άθικτο το προηγούμενο νομοθετικό οπλοστάσιο, με χαρακτηριστικό το διάταγμα 17/74 που εμποτίζεται από την ιδεολογία του "εχθρού - λαού". Σ' αυτό ενεργοποιούνται οι πολίτες της Παλλαϊκής Αμυνας, όταν "παρακωλύεται ή διαταράσσεται η οικονομική ζωή" και κάτι τέτοιο δεν αποτελεί αβλεψία, αλλά συμμόρφωση με αυτό που απαιτούν οι"ισχυροί". Είναι σε αρμονία με την ολομέτωπη επίθεση των μονοπωλίων στα δικαιώματα των εργαζομένων και θα αποτελέσει εργαλείο την κατάλληλη στιγμή για να στέλνονται Ελληνες πολίτες κατά των εργαζομένων. Αλλωστε, τόνισε, μία τέτοια προσπάθεια έγινε με τις κινητοποιήσεις των ναυτεργατών και των αγροτών.
"Αρα, αφού λέτε ότι κάνετε αναδιάρθρωση, γιατί διατηρείτε αυτό το διάταγμα;", αναρωτήθηκε ο Ορ. Κολοζώφ, ενώ, απευθυνόμενος στο ΔΗΚΚΙ που συμφωνεί με το νομοσχέδιο παρά το "αμαρτωλό διάταγμα", όπως το χαρακτήρισε ο εκπρόσωπός του, είπε ότι φαίνεται πως "δε θέλει να κόψει τον ομφάλιο λώρο". Σχετικά με την υποχρεωτική συμμετοχή και των γυναικών, είπε ότι, παρά τα όσα ισχυρίζεται ο υπουργός, στο νομοσχέδιο υπάρχει σαφής διάταξη, η οποία, μάλιστα, προβλέπει και ποινές σε περίπτωση μη συμμετοχής.
Με το νομοσχέδιο διαφώνησε η ΝΔ, γιατί, όπως είπε ο εκπρόσωπός της, το ΠΑΣΟΚ θέλει να εγκαταστήσει έναν κομματικό στρατό, ενώ η εκπρόσωπος του ΣΥΝ διαφώνησε επειδή προωθείται η στρατιωτικοποίηση της κοινωνικής ζωής του τόπου. Αντίθετα, το ΔΗΚΚΙ συμφώνησε με το νομοσχέδιο, καθώς ο εκπρόσωπός του επικαλέστηκε τους κινδύνους που περνάει σήμερα η χώρα.
Ο υπουργός Αμυνας, στην ομιλία του, επιχείρησε να αντικρούσει τις αιτιάσεις για στρατιωτικοποίηση της πολιτικής ζωής, ισχυριζόμενος ότι κάτι τέτοιο δε γίνεται επειδή την όλη ευθύνη της κινητοποίησης στην "Παλλαϊκή Αμυνα" την έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι δήμοι. Για δε τη συμμετοχή των γυναικών σ' αυτήν, είπε ότι κάτι τέτοιο προβλέπεται από το 1977, χαρακτηρίζοντας "φαντασιώσεις" τα όσα λέγονται για στράτευση των γυναικών.