Με βάση όσα κιόλας είναι γνωστά, η "αθλητική δυναμικότητα" της κάθε μιας χώρας (έτσι όπως απλά την κατανοούμε και την αξιολογούμε συγκρίνοντάς τη με εκείνη άλλων χωρών), είναι ίση και ανάλογη του ύψους των συνθηκών και όρων καλλιέργειας του αθλητισμού της...

Και, βέβαια, ανάμεσα στις βασικές αυτές συνθήκες και στους όρους που, τελικά, τη διαμορφώνουν, την "αθλητική δυναμικότητα" της κάθε μιας χώρας και σε ό,τι αφορά αυτήν της δικής μας χώρα, περιλαμβάνονται και τα αποτελέσματα της δουλιάς που γίνεται μέσα στα ΤΕΦΑΑ ή, όπως αλλιώς, ίσως, θα έπρεπε να λέγονται, "Σχολές Γυμναστών - Προπονητών"...

Επί του προκειμένου, δικαιούμαι, κατά κάποιον τρόπο, να έχω άποψη, μια και σε αυτό του Πανεπιστημίου της Αθήνας, δίδαξα για αρκετά χρόνια, την οποία και διατυπώνω αμέσως: Για μένα, λοιπόν, είναι ανάγκη να γίνουν πολλά προς την κατεύθυνση της αναβάθμισής τους. Ανάμεσά τους και η αλλαγή:

1. Στον τρόπο επιλογής αυτών που κάθε χρόνο επιθυμούν (και όχι υποχρεωτικά, λόγω Πανελληνίων εξετάσεων κλπ...), να φοιτήσουν στα ΤΕΦΑΑ, έτσι ώστε, αυτοί που τελικά θα εισάγονται σε αυτά, να μπορούν να παρακολουθούν όλα, μα όλα, τα μαθήματά τους, χωρίς δυσκολίες ή να παίρνουν πτυχίο από υπέρμετρη κατανόηση των καθηγητών τους.

2. Στον τρόπο, πάλι, επιλογής των καθηγητών που θα διδάσκουν σε αυτά, σε συνδυασμό και με εκείνον της προώθησής τους σε ανώτερους βαθμούς και μισθολογικά κλιμάκια, έτσι ώστε να εξασφαλίζονται, κατά περιόδους, οι πραγματικά καλύτεροι "δάσκαλοι" από κάθε ειδικότητα του Κλάδου των Γυμναστών - Προπονητών (συνοπτικά θα έλεγα, "με βάση το τι ξέρεις και όχι τον ποιον ξέρεις" και ο νοών νοείτω...), και

3. Στην επικρατούσα φιλοσοφία διδασκαλίας και εκπαίδευσης, του "λίγα απ' όλα"... καθώς, χρόνο με το χρόνο, προστίθενται διαρκώς καινούρια μαθήματα ή δραστηριότητες, "ων ουκ έστιν αριθμός και τέλος"... Επί του προκειμένου και με δεδομένο ότι οι παιχνιώδεις, χορευτικές, γυμναστικές και αγωνιστικές δραστηριότητες, έχουν διευρυνθεί πάρα πολύ και η πάνω σε αυτές πρακτική και θεωρητική σπουδή, εύλογα θεωρείται αδύνατη, είναι ανάγκη τόσο το περιεχόμενο της γενικής κατεύθυνσης των σπουδών, τα τρία πρώτα χρόνια, όσο και αυτό των ειδικοτήτων, το τέταρτο έτος σπουδών, πρέπει να επανεξεταστεί α) με καθαρά γυμναστικά και προπονητικά κριτήρια, β) τις δυνατότητες που η σύγχρονη σχολική αυλή προσφέρει για ουσιαστική σωματική άσκηση και άθληση των μαθητών μας, καθώς και γ) τις ανάγκες, σε γυμναστικό και προπονητικό προσωπικό, του εξωσχολικού μας αθλητισμού.

Βέβαια, με τις προτεινόμενες αυτές αλλαγές, και αν ακόμα υιοθετηθούν και υλοποιηθούν στο ακέραιο... δεν πρόκειται ως διά μαγείας, να λυθούν όλα τα επιμέρους και στο σύνολό τους προβλήματα των ΤΕΦΑΑ που από συστάσεώς τους ενδημούν, αυξάνονται και πληθύνονται, μέρα με τη μέρα, μέσα σε αυτά...

Αφού, "φαινόμενα χωρίς αιτίες που να τα προκαλούν δεν υπάρχουν"...

Γι' αυτό, με βάση πάλι το σκεπτικό, που όλοι γνωρίζουμε, ότι δηλαδή, "δεν μπορεί κανείς να χαράξει δρόμους διεκδίκησης και πάλης, σε μια πορεία για το καλύτερο, αν, προηγούμενα, δεν καθορίσει με ακρίβεια τους αρχικούς, τους ενδιάμεσους και τους τελικούς του στόχους, εξασφαλίζοντας, παράλληλα, και τη σύμφωνη γνώμη και άλλων... πρέπει, όσο γίνεται πιο γρήγορα, το θέμα αυτό, δηλαδή, της αναβάθμισης των ΤΕΦΑΑ, να αρχίσει να απασχολεί, ουσιαστικά, στην πράξη και όχι φιλολογικά... ΟΛΟΥΣ όσοι, άμεσα ή έμμεσα, συνδέονται μαζί τους.

Πέτρος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ