Τρίτη 7 Ιούλη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
"Ενδεχόμενα" και κυβερνητικές μπαρουφολογίες

Μια βδομάδα ακριβώς πριν τη μεγάλη, καταστροφική επανεμφάνιση των πυρκαγιών, ο κυριακάτικος "Ρ" της 28/6 προειδοποιούσε, σε ρεπορτάζ του, με τίτλο "Πολλαπλώς απροστάτευτα φέτος τα δάση", πως το κακό δε θα αργήσει να φανεί.

Η τραγική επιβεβαίωση του υπότιτλου του ρεπορτάζ ("όλα προμηνύονται μαύρα") δε χαροποιεί κανέναν, αλλά σφραγίζει - με τον χειρότερο τρόπο - τις επισημάνσεις του δημοσιεύματος, όσον αφορά την κυβερνητική πολιτική για τη δασοπροστασία. Υπενθυμίζουμε μερικές από αυτές τις επισημάνσεις, οι οποίες γίνονται όλο και πιο πολύ επίκαιρες.

Τα αίτια της καταστροφής των πέντε εκατομμυρίων στρεμμάτων δάσους τα τελευταία 11 χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των πρόσφατων καταστροφών και αυτών που θα έρθουν, γράφαμε, πως έχουν σαν αιτίες την "αντιδασική νομοθεσία, το ανεπίλυτο ιδιοκτησιακό πρόβλημα, το ανύπαρκτο Δασικό Κτηματολόγιο, τον σχεδιασμό χρήσεων γης, την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των δημοσίων υπηρεσιών, καθώς και τη δράση εμπρηστών και καταπατητών ".

Σε όλα αυτά η κυβέρνηση απάντησε με νόμο, που αποσπά τη δασοπυρόσβεση από τη Δασική Υπηρεσία και την αναθέτει στο Πυροσβεστικό Σώμα στο όνομα της "σύγκλισης"... "Αντί", γράφαμε, "για την ίδρυση ενιαίου φορέα δασοπροστασίας, που είχε αποφασίσει ομόφωνα το 1993 Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, μέσα στο καλοκαίρι αναθέτει στους πυροσβέστες τη σωτηρία του δασικού μας πλούτου".

Τότε γράφαμε ότι "γίνεται προσπάθεια να ξεχωρίσει η πρόληψη από την καταστολή, όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές. Σύμφωνα με τους δασικούς όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει διότι ο δασικός χώρος είναι ενιαίος και αδιάσπαστος, διέπεται από ξεχωριστούς κανόνες λειτουργίας με αλληλεπιδράσεις πανίδας και χλωρίδας και γι' αυτό το λόγο πρέπει να διαχειρίζεται ενιαία".

Στις συνεντεύξεις που έδωσαν πριν ψηφιστεί ο νόμος οι δασικοί υποστήριζαν ότι "η πυροπροστασία είναι μέρος της συνολικής διαχείρισης, προστασίας και ανάπτυξης των δασών. Οι δασολόγοι που θα συντάξουν το διαχειριστικό σχέδιο ενός δάσους, είναι δεδομένο ότι ανάλογα με το δασοπονικό είδος που επικρατεί, τις κλιματικές συνθήκες, το ανάγλυφο κλπ, και την ευφλεκτικότητά του θα σχεδιάσουν δεσμευτικά και τα μέτρα πυροπροστασίας που πρέπει να παρθούν, αφού έχουν την επιστημονική γνώση (έχουν διδαχτεί μετεωρολογία, κλιματολογία, δασική οικολογία, δασική οδοποιία, τη συμπεριφορά της φωτιάς σε ανοιχτούς χώρους και τη χρήση των αντιπυρικών συστημάτων)".

Τέσσερις μήνες προετοιμασία είχε ζητήσει, μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής, ο υπαρχηγός της Πυροσβεστικής. Κι όμως ο νόμος ψηφίστηκε στις αρχές του Μάη, τότε δηλαδή που αρχίζει η αντιπυρική περίοδος. Δεν έφτανε όμως μόνον αυτό. Το υλικό της Δασικής κατά μεγάλο μέρος παρέμεινε ασυντήρητο, αφού με την προοπτική της ανάθεσης της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική, δεν της διατέθηκαν τα αναγκαία κονδύλια.

Επίσης μέσα στο καλοκαίρι η Πυροσβεστική θα αναπλήρωνε τα οργανικά κενά της σε προσωπικό (1.300 προσλήψεις). Οι καινούριοι πυροσβέστες, όμως, θα είναι επιχειρησιακά έτοιμοι το... φθινόπωρο, ενώ η διαδικασία πρόσληψης των εποχικών δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του Μάη. Η παράδοση δε, του υλικού της Δασικής στην Πυροσβεστική είχε αρχίσει από τις 23 Μάη.

Ολα έγιναν στο "παραπέντε" και μετά ο υπουργός Εσωτερικών δηλώνει ότι ερευνώνται όλα τα ενδεχόμενα. Ενα όμως... ενδεχόμενο αποτελεί και το νομοσχέδιο του Σ. Τζουμάκα, με το οποίο νομιμοποιούνται και παραχωρούνται όλες οι δασικές εκτάσεις που άλλαξαν χρήση μέχρι το 1975 στους φορείς που τις χρησιμοποιούν, έναντι τιμήματος, αν πρόκειται για δημόσιες (άρα καταπατημένες) εκτάσεις, ανέξοδα αν πρόκειται για ιδιωτικές.

Αλλο "ενδεχόμενο" που πρέπει να εξεταστεί είναι ο ρυθμός "χελώνας" με τον οποίο προχωρά (;) η σύνταξη του Δασικού Κτηματολογίου. Σε αυτή την περίπτωση μάλιστα η κυβέρνηση δεν παρέλειψε να καταργήσει το "τεκμήριο υπέρ του δημοσίου". Ετσι, όταν ένας ιδιώτης ισχυρίζεται ότι κάποια δασική έκταση τού ανήκει, πρέπει το δημόσιο - εφόσον το αμφισβητεί - να αποδείξει αυτό πλέον ότι είναι δημόσια έκταση.

Το τρίτο "ενδεχόμενο" είναι ο πρόσφατος νόμος του υπουργείου Ανάπτυξης για τη δημιουργία βιομηχανικών περιοχών σε δασικές εκτάσεις που παραχωρούνται, χωρίς καμιά χωροθέτηση των δραστηριοτήτων της βιομηχανίας και έναν ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό.

Τα "ενδεχόμενα" αυτά είναι που οπλίζουν τα χέρια των εμπρηστών και μεταβάλλουν τα δάση της χώρας σε κρανίου τόπο και τα προσφέρει απλόχερα η κυβερνητική πολιτική.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ