Μακράς πνοής είναι το κυβερνητικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων Δημόσιων Επιχειρήσεων, Οργανισμών, Τραπεζών και ό,τι έχει την... ατυχία να αποτελεί περιουσία του δημοσίου και δεν περιορίζεται μόνο στις 11 ΔΕΚΟ και 3 Τράπεζες που ανακοίνωσε πρόσφατα ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας ότι μπαίνουν στη λίστα των προγραφών. Αυτό προκύπτει, εμμέσως πλην σαφώς, από τη στάση ("σιγή ιχθύος") που προτίμησε να τηρήσει χτες ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης σε σχετική ερώτηση του "Ρ".

Συγκεκριμένα στον υφυπουργό Οικονομικών τέθηκε το εξής ερώτημα: Αφού το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης των ΔΕΚΟ και Τραπεζών ανακοινώθηκε ήδη από τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, για ποιο λόγο το υπουργείο Οικονομικών μελετά την έκδοση των ομολόγων τύπου "Μπαλαντίρ"; Τα ομόλογα "Μπαλαντίρ" είναι ομόλογα που εξέδωσε ο ομώνυμος υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Ζιπέ στη Γαλλία, τα οποία, στα χέρια των αγοραστών τους πλέον, μετατράπηκαν σε μετοχές των προς ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων του γαλλικού δημοσίου.

Ο υφυπουργός Οικονομικών μάσησε τα λόγια του και στην ουσία αρνήθηκε να απαντήσει, τόσο στην παραπάνω συγκεκριμένη ερώτηση του "Ρ", όσο και σε παρεμφερείς ερωτήσεις που του έγιναν στη συνέχεια από τους συντάκτες άλλων εφημερίδων. Με τη στάση του, αν δεν επιβεβαίωσε το γεγονός ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να αξιοποιήσει τα ομόλογα "Μπαλαντίρ" σαν μηχανισμό για το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων σε μεγαλύτερο βάθος (πέρα δηλαδή από τα όσα έγιναν γνωστά με τη δημοσιοποίηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων των 13 ΔΕΚΟ), σίγουρα άφησε ανοιχτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Εξάλλου, η δυναμική των πραγμάτων και η προσκόλληση της κυβέρνησης Σημίτη στις ακραίες θέσεις των "αγορών", οδηγούν στο εύλογο συμπέρασμα, ότι τα μετοχοποιημένα ομόλογα θα αποτελέσουν ένα αποφασιστικό μηχανισμό ιδιωτικοποίησης όλων των υπόλοιπων ΔΕΚΟ και Τραπεζών, καθώς και των ΔΕΚΟ εκείνων για τις οποίες έχει εξαγγελθεί η μερική ιδιωτικοποίησή τους.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σ' ένα δεύτερο κύμα ιδιωτικοποιήσεων, θα περιλαμβάνονται,τα πακέτα μετοχών που θα βρίσκοντα κάτω από τον έλεγχο του στενού ή ευρύτερου δημόσιου τομέα και συγκεκριμένα:

• Το 60% των μετοχών του ΟΤΕ.
• Το 85% των μετοχών της πρώην ΔΕΠ.
• Το 51% της ΕΥΔΑΠ.
• Η ΔΕΗ, η "Ολυμπιακή Αεροπορία", τα ΕΛΤΑ, οι Αστικές Συγκοινωνίες, τα ΗΛΠΑΠ, ο ΟΣΕ, όλες οι επιχειρήσεις Αμυντικής Βιομηχανίας, τα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια, καθώς και οι τράπεζες Εθνική, Εμπορική, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων κλπ.

Προς το παρόν πάντως, το υπουργείο Οικονομικών περιμένει να πάρει στα χέρια του τη μελέτη τριών συνεργαζόμενων τραπεζών (Εθνική, Eurobank, και η έχουσα τη σχετική εμπειρία γαλλική Paribas, η οποία, σύμφωνα με τις δηλώσεις Χριστοδουλάκη θα είναι έτοιμη μέχρι το τέλος του Μάη). Η μελέτη αυτή, θα συνιστά στην κυβέρνηση τη διαδικασία ιδιωτικοποιήσεων με τη μορφή ομολόγων τύπου "Μπαλαντίρ".

Η λογική των μετοχοποιημένων ομολόγων είναι η ακόλουθη. Το υπουργείο Οικονομικών εκδίδει ομόλογα με χαμηλό επιτόκιο, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να μετατρέπουν σε μετοχές μίας προς ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ, π. χ. της ΔΕΗ. Αντί ο κάτοχος του ομολόγου να το εξοφλήσει στη λήξη του, γίνεται κάτοχος μετοχών της ΔΕΗ, γεγονός που επιτρέπει στην κυβέρνηση να δημιουργήσει"λαϊκό ρεύμα" και συνένοχους στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.