Η συλλογική αντίδραση στην κατάσταση που βιώνουμε, η ανάγκη ανάπτυξης του μαζικού κινήματος ως βασική εγγύηση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, αλλά και οι αξιόλογες δυνατότητες (ποσοτικές και ποιοτικές) που υπάρχουν για μια τέτοια ανάπτυξη,είναι τα βασικά στοιχεία που αναδεικνύονται από έρευνα της ΔΗΜΕΛ, που δημοσιεύει σήμερα ο "Ρ". Τουλάχιστον το 62,2% των ερωτηθέντων τάχθηκε υπέρ της άποψης ότι "η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και πρέπει ν' αντιδράσουμε", ενώ την ίδια στιγμή τουλάχιστον το 34,7% του εκλογικού σώματος πιστεύει ότι λύσεις στα υπαρκτά προβλήματα μπορούν να αναζητηθούν μέσα από την ανάπτυξη του μαζικού κινήματος και όχι από τη σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ή μια κυβέρνηση της ΝΔ.

Η έρευνα έγινε το πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη και η ιδιαιτερότητά της βρίσκεται στο μεγάλο δείγμα των ατόμων που ερωτήθηκαν για την πραγματοποίησή της. Ρωτήθηκαν συνολικά 1.280 άτομα από τις δύο εκλογικές περιφέρειες της Αθήνας και του Πειραιά.

Η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος δείχνει να παίρνει - με βάση τα στοιχεία της έρευνας - μια κεντρική πολιτική διάσταση,καθώς ο πρωταγωνιστικός ρόλος του αναγνωρίζεται από σημαντικό ποσοστό και των ψηφοφόρων των "κομμάτων εξουσίας", του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ταυτόχρονα, όλο πιο σταθερά φαίνεται να υποχωρεί η εμπιστοσύνη των πιο πάνω ψηφοφόρων και κυρίως του ΠΑΣΟΚ στη δυνατότητα αυτών των κομμάτων να προωθήσουν λύσεις στα συσσωρευμένα προβλήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις το 42,3% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ εμπιστεύεται τη λύση των προβλημάτων στη σημερινή κυβέρνηση και λιγότεροι από τους 3 στους 4 ψηφοφόρους της ΝΔ εμπιστεύονται, για το ίδιο θέμα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Θα κοιτάξουμε να ανέλθουμε ατομικά με κάθε τρόπο, θα ακολουθήσουμε το "ρεύμα" για να επιβιώσουμε ή η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και πρέπει να αντιδράσουμε;.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων, το 62,2%,τάσσεται υπέρ της τρίτης επιλογής, δηλαδή υπέρ της αντίδρασης απέναντι σ' αυτή την κατάσταση.

Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτή η επιλογή εκφράζεται πλειοψηφικά σε όλους τους χώρους, γεγονός που δείχνει τάση εξαφάνισης της ανοχής στις κυβερνητικές επιλογές, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού δεν είναι διατεθειμένη να δεχτεί μοιρολατρικά τις καταστροφικές κυβερνητικές επιλογές. Το υψηλότερο ποσοστό καταγράφεται στο χώρο του ΚΚΕ (89%). Ακολουθούν οι ψηφοφόροι του ΔΗΚΚΙ (74,7%), του ΣΥΝ (69,1%), του ΠΑΣΟΚ (57,5%), ενώ τελευταίοι έρχονται οι ψηφοφόροι της ΝΔ με 55,9%.

Η επιλογή "να ακολουθήσουμε το ρεύμα για να επιβιώσουμε" (γενικό ποσοστό 20,8%), εντοπίζεται βασικά στους ψηφοφόρους των "κομμάτων εξουσίας" - ΠΑΣΟΚ (25,9%) και ΝΔ (23,4%).

Το μικρότερο ποσοστό (13,3%) συγκεντρώνει η επιλογή "να ανέλθουμε με κάθε τρόπο", η οποία συγκεντρώνει διψήφιο ποσοστό στους χώρους της ΝΔ (18, 4%), του ΣΥΝ (16,4%) και του ΠΑΣΟΚ (11,9%).

Από τις απαντήσεις στο επόμενο ερώτημα, αναδεικνύεται κυρίαρχη επιλογή η ενεργητική συλλογική αντίδραση με στόχο τη βελτίωση της κατάστασης ("να αντιδράσουμε όλοι για να βελτιωθεί η κατάσταση" (53,6%), ενώ η επιλογή "η βελτίωση της κατάστασης είναι υπόθεση των κομμάτων" συγκεντρώνει το 21,1% και παρατηρείται περισσότερο στους χώρους του ΣΥΝ με 28,5% και της ΝΔ με 24,9%. Η άποψη "να στηρίξουμε τις επιλογές των υπευθύνων", προβάλλεται από το 16,1% των ερωτηθέντων και υποστηρίζεται κυρίως στους χώρους του ΠΑΣΟΚ (19,2%) και του ΣΥΝ (18,2%). Οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ τάσσονται κατά 81,8% υπέρ της συλλογικής αντίδρασης και ακολουθούν οι ψηφοφόροι του ΔΗΚΚΙ με 62,1%.

Σε ό,τι αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του μαζικού κινήματος, η άποψη "να ενδιαφερθούμε για τα κοινά προβλήματα",υπερέχει συντριπτικά (74,8%) έναντι της άποψης "να ενδιαφερθούμε για το προσωπικό μας συμφέρον" (11,3%). Επίσης, η άποψη "να μείνουμε πιστοί σε πολιτικά ιδανικά" υπερέχει με 10,6% της άποψης να "αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες για γρήγορο κέρδος" που συγκεντρώνει μόλις 1,6%.

Στην ανάπτυξη του μαζικού κινήματος βλέπει εξάλλου η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων (47,7%) το σημαντικότερο παράγοντα για τη λύση των προβλημάτων, γεγονός που δείχνει ότι η αντίδραση στη σημερινή κατάσταση η οποία καταγράφεται από τα προαναφερθέντα στοιχεία, παίρνει ή μπορεί να πάρει οργανωμένο χαρακτήρα.Η αποδοχή αυτής της άποψης για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που μπορεί να παίξει το μαζικό κίνημα, υποστηρίζεται περισσότερο από το χώρο του ΚΚΕ (84,5%), ακολουθεί το ΔΗΚΚΙ με 71,8%, ο ΣΥΝ με 67,1%, το ΠΑΣΟΚ με 43,7% και η ΝΔ με 34,6%. Ωστόσο, θεωρείται σημαντικό το γεγονός ότι πάνω από 1 στους 3 ψηφοφόρους της ΝΔ συμφωνεί με την άποψη για το μαζικό κίνημα.

Συνολικά, η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος προκρίνεται ότι μπορεί να βοηθήσει καλύτερα στη λύση των προβλημάτων, ακόμα και όταν το ερώτημα τίθεται σε σχέση με τη σημερινή κυβέρνηση ή με μια κυβέρνηση της ΝΔ.

Την ανάπτυξη του μαζικού κινήματος βλέπει ως εγγύηση το 89,1% των ψηφοφόρων του ΚΚΕ. Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν επιλέγεται ούτε καν από τους μισούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, ενώ μια κυβέρνηση της ΝΔ συγκεντρώνει στο χώρο της ποσοστό 72,2%, ποσοστό ωστόσο που δε φανερώνει δυναμική για κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης που διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία. Επομένως, συμπεραίνεται, ότι η ανάπτυξη του μαζικού κινήματος παίρνει κεντρική πολιτική διάσταση.