"Η κατάσταση που επικρατεί στα Ναυπηγεία Αυλίδας είναι τραγική... Κανένα μέτρο εξυγίανσης και προστασίας των εργαζόμενων σ' αυτά δε λήφθηκε... Δεν έγινε διερεύνηση σε βάθος του σκανδάλου "Ναυπηγεία Αυλίδας - Λελάκης", με τη σύσταση εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής, όπως είχα ζητήσει με Ερώτηση στην υπουργό Ανάπτυξης και είχα επισημάνει, με επιστολή στον πρωθυπουργό, τον Ιανουάριο του 1997... Παρά τα όσα σκανδαλώδη συνέβησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν στα Ναυπηγεία Αυλίδας, ύποπτες μεθοδεύσεις παραπέμπουν την εξυγίανση στο 1999, διαιωνίζοντας την παραμονή του "ενοικιαστή" Λελάκη, παρότι η ΕΤΒΑ τον έχει καταγγείλει για κακουργηματικές πράξεις, για τις οποίες χρησιμοποίησε τα ναυπηγεία...".

Ολα τα παραπάνω είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, αλλά και επίκαιρα, μια και πρόσφατη είναι η φιλολογία περί "προνομίων". Και παίρνουν ακόμη σοβαρότερες διαστάσεις, αφού αποτελούν καταγγελίες ενός στελέχους του κυβερνητικού κόμματος, του Δ. Πιπεργιά, βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Καταγγελίες, που περιέχονται σε νέα Ερώτησή του, προς τους υπουργούς Ανάπτυξης και Εργασίας.

Χρειάζονται μήπως κι άλλες αποδείξεις, για το πραγματικό περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής; Σε ποιους, πράγματι, εξασφαλίζει προνόμια και ασυδοσία;

Ενα μόνο, επιπλέον στοιχείο σημειώνουμε: Ο εφοπλιστής Λελάκης λυμαίνεται τα Ναυπηγεία Αυλίδας από το 1989, όταν του τα νοίκιασε η τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, έναντι εξευτελιστικού τιμήματος. Κοντεύει να κλείσει δεκαετία, δηλαδή...