Στους ρυθμούς της αγωνιζόμενης αγροτιάς χτυπάει ξανά φέτος η "καρδιά" της ελληνικής υπαίθρου. Από τις αρχές της βδομάδας, οι αγρότες της Θεσσαλίας ξεκίνησαν νέες κινητοποιήσεις για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης. Μαζί τους ρίχνονται στη μάχη και οι συνάδελφοί τους των άλλων αγροτικών περιοχών της χώρας. Στις 2 του Φλεβάρη τα τρακτέρ θα κινηθούν προς τις Εθνικές οδούς και ο αγώνας θα συντονιστεί σε πανελλαδικό επίπεδο.

Στα χωριά του θεσσαλικού κάμπου αναβίωσε το πνεύμα των μπλόκων.Τα τρακτέρ βρίσκονται στις πλατείες. Από τα μεγάφωνα που έχουν εγκατασταθεί ακούγονται τα τραγούδια του αγώνα και συνθήματα. Τα βράδια οργανώνονται γλέντια με κλαρίνα, φαγητό και κρασί. Καθημερινά πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις, όπου τα στελέχη των Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα ενημερώνουν για την πορεία των κινητοποιήσεων. Ολοι περιμένουν τις 2 τουΦλεβάρη, δηλώνοντας αποφασισμένοι και πανέτοιμοι.

Οι αγρότες της Ελλάδας ξεσηκώνονται ξανά, για να υπερασπίσουν το δικαίωμά τους να μείνουν στα χωριά και να καλλιεργούν τη γη. Τούτη τη φορά κυρίαρχο αίτημα του αγροτικού ξεσηκωμού είναι να μην αποδεχτεί η κυβέρνηση και να μην εφαρμόσει την "Ατζέντα 2000",που προωθεί και επιβάλλει βάναυσα το ξεκλήρισμα των αγροτών. Στα αιτήματα του αγροτικού κόσμου - τα οποία θα θέσει στον πρωθυπουργό η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή,αν ο Κ. Σημίτης δεχτεί τη συνάντηση που έχει ζητήσει η ΠΑΣΕ - περιλαμβάνονται ακόμα η διασφάλιση του αγροτικού εισοδήματος, η μείωση του κόστους παραγωγής, η αντιμετώπιση της τοκογλυφίας της Αγροτικής Τράπεζας, η αγροτική ανάπτυξη, το σταμάτημα της ποινικοποίησης των αγώνων κ. ά.

Αιτήματα δίκαια και επείγοντα, αφού η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που εφαρμόζει η κυβέρνηση, έχει δημιουργήσει πολλά και οξυμένα προβλήματα στην αγροτιά και στην αγροτική οικονομία.

Ολες, σχεδόν, οι αγροτικές καλλιέργειες έχουν πλέον καταντήσει ασύμφορες.

Οι βαμβακοπαραγωγοί κάθε χρόνο εισπράττουν και λιγότερα. Οι τευτλοπαραγωγοί υπέστησαν καίριο πλήγμα με τα μέτρα που πήρε η διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και ιδιαίτερα οι μικροπαραγωγοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια. Το ίδιο και χειρότερα οι ελαιοπαραγωγοί.Οι καπνοπαραγωγοί ξεκληρίζονται και πάρα πολλοί παραμένουν απλήρωτοι για τον καπνό που παρέδωσαν την προηγούμενη χρονιά σε εμπόρους. Οι τιμές στα σιτηρά και τα δημητριακά είναι εξευτελιστικές. Οι κτηνοτρόφοι αφέθηκαν έρμαια στον αθέμιτο ανταγωνισμό των μεγαλοβιομηχάνων. Πολλοί αγρότες έμειναν χωρίς το παραμικρό εισόδημα, εξαιτίας των θεομηνιών που κατέστρεψαν την παραγωγή.

Ταυτόχρονα ο αγροτικός κόσμος αναγκάζεται να πληρώσει νέα "χαράτσια", μέσω του Ταμείου Κύριας Ασφάλισης, του ΕΛΓΑ και άλλων αντιαγροτικών κυβερνητικών μέτρων.

Ολα αυτά τα προβλήματα απαιτούν άμεσες λύσεις και γι' αυτό η αγροτιά ξαναβγήκε στους δρόμους.

Η κυβέρνηση, αντί να συζητήσει επί της ουσίας και να δρομολογήσει λύσεις στα προβλήματα, φαίνεται ότι προσανατολίζεται να ακολουθήσει ξανά τον γνωστό ολισθηρό και επικίνδυνο δρόμο της σύγκρουσης με το αγροτικό κίνημα. Ομως οι αγρότες - όπως έδειξε η πρώτη βδομάδα των κινητοποιήσεων στη Θεσσαλία, στην Κρήτη, στην Ορεστιάδα κι αλλού - δεν "καταλαβαίνουν" από τρομοκρατία και είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν τον αγώνα μέχρι να ανατρέψουν την αντιαγροτική πολιτική. Μαζί τους θα έχουν τους άλλους εργαζόμενους της πόλης και του χωριού, τους μαγαζάτορες, τους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες, τους μικρέμπορους, τους νέους, τους συνταξιούχους, όλο το λαό που πλήττεται από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Διότι τα προβλήματα είναι κοινά, ο δημιουργός τους ο ίδιος, τα συμφέροντα κοινά, άρα κοινός θα είναι ο αγώνας όλων των λαϊκών τάξεων και στρωμάτων.

Ενας αγώνας, που πρέπει και μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία του Κοινού Λαϊκού Μετώπου, ικανού να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και να επιβάλει μια άλλη υπέρ του λαού και του τόπου.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ