Στις Ροβιές της Βόρειας Εύβοιας, ζει και δουλεύει ο λαϊκός ζωγράφος και ξυλογλύπτης Βαγγέλης Τσέκος.Γνωρίζοντάς τον κανείς, μπορεί να συμπεράνει ότι η ταύτισή του με την Οχτωβριανή Επανάσταση, δεν έχει σχέση μόνο χρονολογική (γεννήθηκε το 1917), αλλά έχει κυρίως σχέση ιδεολογική. Και αυτό γιατί ο ίδιος πίστεψε με πάθος στις αξίες της, δίνοντας ένα μέρος της ζωής του, όπως και χιλιάδες αγωνιστές. Η βαθιά πίστη και η αγάπη του για τον άνθρωπο, οι αγώνες του για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, τον έφεραν σύντομα στις γραμμές του στρατευμένου επαναστατικού κινήματος. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν πάντα γι' αυτόν η γεννοβόλα μήτρα που καθόριζε τη στάση ζωής του. Ετσι, ήταν φυσικό να περάσει απ' όλα τα κολαστήρια που η άρχουσα τάξη της χώρας με τους ξένους προστάτες της έστησαν για να τσακίσουν το λαϊκό κίνημα της πατρίδας μας.

Με τη λαϊκή τέχνη ο Β. Τσέκος ασχολήθηκε από μικρό παιδί. Εξόριστος στον Αϊ Στράτη, βρέθηκε κοντά στον Γ. Φαρσακίδη και τον Γ. Ρίτσο.Δίπλα τους άρχισε να σκηνογραφεί τις θεατρικές παραστάσεις που ανέβαζαν οι εξόριστοι. Επιστρέφοντας στον τόπο του, μετά τις πολύχρονες περιπέτειες της εξορίας, πιάνει ξανά το πινέλο. Αποτυπώνει στον καμβά τις μορφές των ξωμάχων της αγροτικής υπαίθρου. Η ζωγραφική του πάνω στα πιάτα και τους αμφορείς είναι ένα έργο που χρειάζεται επιμονή.

Ξεχωριστή θέση στη δημιουργία του έχει η ξυλογλυπτική. Οπως σημειώνει ο ίδιος, "αγαπώ την τέχνη. Και τη λαδομπογιά και την ακουαρέλα. Αλλά περισσότερο με συναρπάζει το σκάλισμα του ξύλου. Αυτά τα κομμάτια, "Ο πελαργός", " Η Νεφερτίτη", "Ο Σάτυρος", είναι φτιαγμένα κομμάτι - κομμάτι, από ξύλο φοίνικα".

Σ.