Ο σ. Ηλίας Αρμάγος, απαντώντας σε δημοσίευμα της "Ελευθεροτυπίας" (21/8/97) για τον Αρη Βελουχιώτη, έστειλε στη διεύθυνση της "Ε" επιστολή, η οποία δημοσιεύτηκε στο χτεσινό φύλλο της. Ο "Ριζοσπάστης", για την ενημέρωση των αναγνωστών του, αναδημοσιεύει την επιστολή - απάντηση του σ. Αρμάγου.

"Για τη Σύνταξη της εφημερίδας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

ΑΘΗΝΑ

Κύριε Διευθυντά,

Στην έγκριτη εφημερίδα σας στις 21.08.97 και στις σελίδες 21, 22, 23, δημοσιεύεται ένα κείμενο "Αρης Βελουχιώτης, αναζητώντας το κεφάλι του δικού μας Τσε", των Ηλία Προβόπουλου και Μενέλαου Παπαδημητρίου. Διάβασα με πολύ προσοχή το κείμενο αυτό και παρατήρησα πολλές ανακρίβειες (ό,τι έχει σχέση για την πολιτική πλευρά του κειμένου, είναι η συνηθισμένη αντικουκουέδικη).Είμαι ένας από τους συμπολεμιστές του Αρη μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του και ένας από τους τρεις διμοιρίτες του τμήματος του Αρη. Θέλω να αποκαταστήσω ορισμένα γεγονότα στην πραγματική τους θέση, διότι ό,τι γράφεται δεν ξεγράφεται εύκολα, μια και το κείμενο, όπως λένε οι αρθρογράφοι, έχει σκοπό την έρευνα. Για την ιστορία τα γεγονότα πρέπει να γράφονται όπως έγιναν και όχι όπως θέλει να τα γράφει και να τα ερμηνεύει ο καθένας με πολιτική προκατάληψη (ή ακόμα και προσωπική).

1. Οι αρθρογράφοι δεν αναφέρουν στο κείμενό τους την πηγή που πήραν τα στοιχεία. Οτι ο δάσκαλος Νίκος Μίσσας δεν έδωσε στον Αρη στις 8 - 9 Ιούνη 1945 κανέναν "Ριζοσπάστη" που να γράφει την αποκήρυξη του Αρη από το ΚΚΕ, γιατί δεν υπήρχε δημοσίευση. Ο Αρης πληροφορήθηκε το ζήτημα από συζήτηση με τον Αχτιδικό, της Αχτίδας Ασπροποτάμου - Παχτουρίου, Νίκο Παπακόγκου, που ήταν εσωκομματικό γράμμα της ΚΕ του ΚΚΕ από την 11η Ολομέλεια. (Αυτό έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό της ΠΕΑΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στο τεύχος Νο 84 του 1994, σε δικό μου άρθρο με υπογραφή Ηλίας Αρμάγος, αντιστασιακός, συμπολεμιστής του Αρη). Τα παραμύθια που γράφονται από διάφορους, ότι ο δάσκαλος Ν. Μίσσας βρισκόταν στις 8 - 9 Ιούνη στη Μεσοχώρα και έδωσε το "Ριζοσπάστη" στον Αρη με την αποκήρυξη και άλλα είναι παραμύθια της Χαλιμάς.

2. Γράφεται στο άρθρο, για κάποια τρίτη δύναμη αόρατη που τον κυνηγούσε, τον Αρη. Οι δυνάμεις που κυνηγούσαν τον Αρη για την εξόντωσή του ήταν οι Αγγλοι αποικιοκράτες και οι ντόπιοι δοσίλογοι, προδότες και η αντεπανάσταση.

3. Για τους άνδρες του αποσπάσματος Μουρελάτου που δεν πειθάρχησαν και αρνήθηκαν να εκτελέσουν προσταγή του και για τον Νίκο Καρασούλα, αυτό θα πρέπει να το ξέρουν και το ξέρουν πολύ καλά οι συγγραφείς του άρθρου, ότι ο στρατός έχει τους δικούς του κανονισμούς και πειθαρχία, άρνηση διαταγής εν καιρώ πολέμου ισοδυναμεί με θάνατο.

4. Οτι φαγώθηκε ο Αρης από την τότε ηγεσία (Σιάντου - Ζαχαριάδη) γιατί δε συμμετείχε στις κομματικές ραδιουργίες τους, όπως αργότερα φαγώθηκαν ο Σαμαρινιώτης, ο Σαράφης, ο Πλουμπίδης, ο Πελοπίδας, ο Χρυσαϊδης! Σε ποιες ραδιουργίες πήρε μέρος ο Ζαχαριάδης κατά του Αρη, όταν ήταν εν ζωή; Ποιες κατά των Σαράφη, Σαμαρινιώτη, Πελοπίδα, Χρυσαϊδη (Σπύρου Τσιλιγιάννη - καπετάν Λευτέρη); Ο Σαμαρινιώτης πέθανε φυσιολογικά στην πολιτική προσφυγιά. Τον Σαράφη τον δολοφόνησαν οι Αγγλοι σαν κομμουνιστή βουλευτή της ΕΔΑ. Ο Πελοπίδας (Παντελής Λιάσκος) σκοτώθηκε σε μάχη στις 20.10.48 σαν διοικητής Τάγματος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) στο μοναστήρι της Δαύλειας. Το ίδιο και ο Χρυσαϊδης (καπετάν Λευτέρης) σκοτώθηκε στο ΔΣΕ πολεμώντας τους νέους κατακτητές. Και όχι όπως γράφουν ορισμένοι (Κ. Παπακόγκος) τον Σαμαρινιώτη τον έριξε το ΚΚΕ στα καταναγκαστικά έργα στο στρατόπεδο του Μπούλκες. Στο στρατόπεδο του Μπούλκες ήταν κυνηγημένοι αγωνιστές του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ από τους νεοκατακτητές του Αγγλου Σκόμπι και των Γ. Παπανδρέου και Ν. Πλαστήρα, των ακροδεξιών συμμοριών συνεργατών των Γερμανών κατακτητών. Αυτοί οι αγωνιστές αργότερα πήραν μέρος στον εμφύλιο πόλεμο, από τις γραμμές του ΔΣΕ, πολέμησαν για τη λευτεριά της πατρίδας κατά των Αγγλοαμερικάνων κατακτητών.

5. Ο Ρίζος Μπόκοτας, πήρε μέρος στο απόσπασμα κατά του Αρη, σαν λοχίας με το 118 Τάγμα στο απόσπασμα με διοικητή τον υπολοχαγό Μπακλαβά, που είχε αποστολή από Τρίκαλα - Τύρνα - Περτούλι - Γαρδίκι (γράμμα Ρίζου Μπόκοτα προς Αρη), Τύρνα 10.06.45, από το βιβλίο του ίδιου "Πώς χάθηκε ο Αρης", σελ. 57 - 58).

6. Το ΚΚΕ από την ύπαρξή του, πάλευε, παλεύει και θα παλεύει για το λαό, γι' αυτό έγινε ολοκαύτωμα στους λαϊκούς και εθνικούς αγώνες για την πατρίδα και έχει ριζώσει στο λαό και δεν ξεριζώνεται με τίποτα, πέφτοντας μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα απροσκύνητοι στους αφέντες τους.

7. Στο χάρτη της περιοχής που δείχνει την πορεία του τμήματος τις τελευταίες έξι μέρες, έτσι είναι (αυτές οι ημερομηνίες είναι δημοσιευμένες στην ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ τεύχος Νο 84).

8. Για τις μαρτυρίες του Θύμιου Αρχιμανδρίτη, του Νίκου Παπαρούνα και Νίκου Τσιαντούλα. Ο Αρης είχε μια τσάντα χρώματος ανοιχτό καστανό και την κουβαλούσε πάντα ο Λέων. Ποτέ δεν είχαμε στο τμήμα μας μουλάρια που να έχουν φορτωμένα σιδερένια δοχεία και ιδιαίτερα σε αυτή την περίοδο. Οτι είπε ο Αρης στον αντάρτη όταν έπεσε το μουλάρι - Πάρτε το αρχείο και φεύγουμε, δηλαδή τα σιδερένια δοχεία που έφτασαν μέχρι τη θέση Φτέρη. Επίσης για το αρχείο γράφεται: Σε συζήτηση με τον Θύμιο Αρχιμανδρίτη από το Ανθηρό το 1975 για το θέμα αυτό είχε πει: Ο Αρης στο Φάγκο αγωνιωδώς ρωτούσε τι έγινε η τσάντα και ο Πελοπίδας (Παντελής Λιάσκος) απάντησε πως την έχει πάρει ο Σωτήρης και εξαφανίστηκε. Ο Πελοπίδας δεν ήταν στη θέση Φάγκο. Μετά την ενέδρα στο Χοιρόλακο στις 13-14 Ιούνη 1945 πήραμε άλλο δρομολόγιο με κατεύθυνση προς Κόζιακα.

9. Οτι πήρε μέρος στη σύσκεψη στο Κοθώνι, δε θυμάμαι, αλλά από αυτά που λέει, δεν είναι σωστά όλα. Υπήρχαν διαφωνίες ως προς το δρομολόγιο (λεπτομέρειες είναι στο άρθρο μου στο τεύχος Νο 84 της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ). Για το μοίρασμα της δύναμης σε 4 ομάδες (διμοιρίες), αυτό δεν είναι αλήθεια. Διμοιρίες υπήρχαν τρεις, με επικεφαλής: Τον Νέστορα Βόκα, έφ. ανθυπίλαρχο από το χωριό Σπαθάδες Τρικάλων, τον Κώστα Γερίκη, καπετάνιο του εφ. ΕΛΑΣ του χωριού Γοργογύρι και τον γράφοντα Ηλία Αρμάγο έφ. ανθυπολοχαγό του ΕΛΑΣ από Τύρνα Τρικάλων.

10. Για το κεφάλι του Αρη. Εξω από τα Τρίκαλα δεν υπάρχει περιοχή Αγ. Κωνσταντίνος, αλλά στο κέντρο της πόλης εκκλησία Αγ. Κωνσταντίνος.

Αυτά για την αλήθεια.

25.08.97

Με εκτίμηση

Ηλίας Αρμάγος

Αντιστασιακός, συμπολεμιστής του Αρη,

ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ".