Ούτε οι δίμηνης διάρκειας και μεγάλες σε ποσοστό εκπτώσεις κατάφεραν να προσελκύσουν τους καταναλωτές στα εμπορικά καταστήματα της Θεσσαλονίκης. Η πτώση του τζίρου σε σχέση με την περσινή αντίστοιχη περίοδο έφτασε έως και 20%.

Αιτία για την παρατεταμένη διάρκεια της κρίσης στα εμπορικά καταστήματα και γενικότερα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θεωρείται τόσο η συνεχόμενη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών όσο και ο αθέμιτος ανταγωνισμός των μεγάλων πολυκαταστημάτων, που δρουν ασύδοτα και κυριαρχούν σε βάρος των απροστάτευτων μικρών επιχειρήσεων.

Δύο μήνες εκπτώσεις το καλοκαίρι, δυο μήνες το χειμώνα και δύο μήνες προσφορών, όπως φαίνεται, δεν αρκούν για να τονωθεί η αγοραστική κίνηση. Εξι μήνες απομένουν για να μπορέσουν οι καταστηματάρχες να βγάλουν τα έξοδα και κάποιο ορισμένο κέρδος που θα τους επιτρέψει να επιβιώσουν. Ουσιαστικά δηλαδή οι μικρές ανάσες στις περιόδους των γιορτών και της έναρξης του σχολικού έτους. Ομως δεν αρκούν.

"Κάθε χρόνο και χειρότερα. Μα δε βλέπετε, ο κόσμος δεν έχει χρήματα", λέει ο Γιώργος Κοψαχείλης, ιδιοκτήτης καταστήματος ρούχων. "Οι τιμές είναι κάτω 30% έως και 50% και μάλιστα σε ρούχα εποχής, όχι σε στοκ. Μήνα Αύγουστο και η πόλη ήταν γεμάτη. Ο κόσμος δεν έχει λεφτά ούτε για λίγες μέρες διακοπών. Στο κουπί όλοι. Να δούμε πού θα πάμε".

Οι τιμές είχαν φτάσει μέχρι και 60% κάτω, ωστόσο κράτησαν μακριά τους καταναλωτές. Πρώτα στη σειρά μειωμένου τζίρου έρχονται τα καταστήματα ρούχων. Σε καλύτερη θέση βρέθηκε η αγορά του παπουτσιού, του παιδικού ρούχου και των αθλητικών ειδών.

Η Μαρίνα, υπάλληλος σε κατάστημα αθλητικών ειδών, περιγράφει την κατάσταση με δύο λέξεις: "Μαύρα χάλια". Βεβαιώνει όμως πως το αθλητικό είδος είχε λίγο περισσότερη κίνηση από τα υπόλοιπα. "Το ρούχο, όμως, είναι αυτό που έχει καταστραφεί". Απαντώντας στο πού αποδίδει την κρίση, δηλώνει: "Οταν εγώ παίρνω 135.000 δρχ. το μήνα, είναι δυνατόν να αντεπεξέλθω στα απαραίτητα έξοδα και να κάνω και αγορές;".

Ο Πέτρος, ιδιοκτήτης καταστήματος με παιδικά ρούχα, αποδίδει ένα μέρος της πτώσης του τζίρου στη μειωμένη τουριστική κίνηση. "Βασικά δουλεύουμε με ξένους, κυρίως Γιουγκοσλάβους. Το κακό άρχισε με τον πόλεμο και συνεχίζεται. Αλλά και οι ντόπιοι δεν έχουν χρήματα". Προβλέποντας μάλιστα το μέλλον, δήλωσε πως θα είναι χειρότερο: "Σε λίγα χρόνια θα κλείσουν όλοι. Αυτοί που θα μείνουν είναι οι μεγάλοι, τα πολυκαταστήματα, όπως γίνεται και στο εξωτερικό".

Πρόσφατα ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης διά του προέδρου του ανακοίνωσε ορισμένα μέτρα, τα οποία θα συνέβαλαν στην τόνωση της αγοράς. Επιβεβαίωσε και πάλι πως η πλειοψηφία της Διοίκησης του Εμπορικού Συλλόγου βρίσκεται μακριά από τα πραγματικά προβλήματα των "συναδέλφων" της και παίζει το ρόλο του "Δούρειου Ιππου", με στόχο την εξυπηρέτηση των μεγαλοκαταστηματαρχών. Ο Χ. Φώλιας δε μίλησε για την ασυδοσία των πολυκαταστημάτων, για τη δυσβάσταχτη φορολογία των μικρομεσαίων και τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών. Είπε απλά πως θα πρέπει να μειωθεί ο όγκος των λαϊκών αγορών, τα περίπτερα να μην επεκτείνονται σε μεγάλη έκταση, γιατί κλείνουν τις εισόδους των καταστημάτων και τα Λαδάδικα να επανέλθουν στην πρότερη κατάσταση, δηλαδή να λειτουργούν ως εμπορικό κέντρο. Και όλα αυτά, όταν η αγορά της Θεσσαλονίκης "αναστενάζει" από τη μεγάλη αύξηση στις ακάλυπτες επιταγές και τα διαμαρτυρημένα γραμμάτια, το ύψος των οποίων μόνο για το πρώτο εφτάμηνο του 1997, υπολογίζεται ότι έχει ξεπεράσει τα 18 δισ. δρχ.

Α. Α.