Επισπεύδονται οι διαδικασίες για την κατάργηση του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ), η οποία δρομολογείται παράλληλα με την εν εξελίξει αναζήτηση αγοραστών για τις επιχειρήσεις που ακόμη βρίσκονται υπό τον έλεγχό του, ΣΟΦΤΕΞ, Βωξίτες Ελευσίνας, ΚΕΡΑΦΙΝΑ και ΜΕΛ, καθώς και με την αναζήτηση των κατάλληλων επιλογών που θα επιτρέψουν και την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ. Στα πλαίσια αυτά αναμένεται σήμερα από την ΕΤΕΒΑ η δημοσίευση της διακήρυξης διαγωνισμού για την επιλογή συμβούλου που θα αναλάβει τη μελέτη για τη διάλυση του Οργανισμού, σύμφωνα με παλαιότερη απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μέσω της διακήρυξης, θα αναζητηθούν ουσιαστικά 3 διαφορετικής αρμοδιότητας σύμβουλοι και συγκεκριμένα ένα δικηγορικό γραφείο, ένας ελεγκτής και ένας εκτιμητής, έναντι βεβαίως αδράς αμοιβής. Οι επιλεγέντες σύμβουλοι θα πρέπει σε διάστημα 3 - 4 μηνών να ολοκληρώσουν τη μελέτη για τη διάλυση του οργανισμού, η οποία και θα ολοκληρωθεί μέσα στον επόμενο χρόνο. Για την επίτευξη, μάλιστα, του στόχου αυτού και βάσει ειδικής ρύθμισης που είχε προηγηθεί από το αρμόδιο υπουργείο, έχουν περάσει ήδη στα χέρια του ΟΑΕ οι εκκαθαρίσεις 20 επιχειρήσεων που εκκρεμούσαν εδώ και πολλά χρόνια, προκειμένου να ολοκληρωθούν το συντομότερο.

Αυτό που βέβαια δεν απασχολεί την κυβέρνηση, όπως δεν απασχόλησε και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, είναι τι θα γίνει με τους χιλιάδες εργαζόμενους που απασχολούνται αυτή τη στιγμή στις υπό πώληση επιχειρήσεις αλλά κυρίως το μέλλον αυτών των επιχειρήσεων. Αυτό που κυρίως έχει αγχώσει τους κυβερνώντες που χειρίζονται το θέμα είναι να μην ξεφύγουν από το χρονοδιάγραμμα του ξεπουλήματος των επιχειρήσεων του ΟΑΕ. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα αυτό:

• Μέσα στο Σεπτέμβριο θα κριθεί και η τύχη της ΣΟΦΤΕΞ και των Βωξιτών Ελευσίνας.
• Η τύχη των εταιριών ΜΕΛ και ΚΕΡΑΦΙΝΑ θα κριθεί στις 10 Οκτωβρίου και στις 25 Σεπτεμβρίου αντίστοιχα, οπότε και θα ολοκληρωθούν οι σχετικοί με την εκποίησή τους διαγωνισμοί.

Με την κατάργηση του ΟΑΕ - οργανισμός ο οποίος, όπως αποδείχτηκε στη μία δεκαετία περίπου λειτουργίας του, χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο για την κοινωνικοποίηση χρεών δισ. δρχ. επιχειρηματιών που βούλιαξαν τις επιχειρήσεις τους ,ενώ η ίδιοι παρέμειναν πλουσιότεροι, για να ακολουθήσει ένας νέος γύρος παράδοσης των επιχειρήσεων αυτών σε ιδιώτες αφού βέβαια εξυγιάνθηκαν και έγιναν κερδοφόρες - κλείνει και ένα μεγάλο κεφάλαιο όχι όμως το μοναδικό αποβιομηχάνισης της χώρας.

Χρύσα ΛΙΑΓΚΟΥ