Η αλήθεια, όμως, για τις αιτίες που οδήγησαν τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους μικρεμπόρους και τους αγρότες στο δρόμο του αγώνα, είναι διαφορετική, από αυτήν που προσπαθεί να εμφανίσει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Πίσω από το δέντρο των "αντικειμενικών" κριτηρίων φορολογίας εισοδήματος - που προβάλλει η κυβέρνηση σαν τη μοναδική αιτία για την έκρηξη των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων - υπάρχει και το δάσος των προβλημάτων, με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωπες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η ρίζα του κακού, που οδήγησε τους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους στο δρόμο του αγώνα - και θα κορυφωθεί με το πανελλαδικό κλείσιμο των καταστημάτων στις 29 Μάρτη - είναι βαθύτερη. Τα αιτήματα των αγωνιστικών κινητοποιήσεων των ΕΒΕ δεν είναι μόνο τα "αντικειμενικά" κριτήρια και γενικότερα το φορολογικό. Με τις κινητοποιήσεις τους, οι επαγγελματοβιοτέχνες - έμποροι καταγγέλλουν:
1. Την εισοδηματική πολιτική μείωσης των μισθών και συντάξεων, που - εκτός των άλλων - είχε σαν συνέπεια την πτώση του τζίρου των καταστημάτων και την έκρηξη πτωχεύσεων στην αγορά και ζητούν μέτρα για τη στήριξη των λαϊκών εισοδημάτων, ώστε να ανακάμψει η παγωμένη αγορά.
2. Την ασύδοτη λειτουργία και δράση - με προνομιακούς όρους - των πολυεθνικών επιχειρήσεων, που ιδρύουν τα γνωστά πολυκαταστήματα στην Ελλάδα, εκτοπίζοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα (πλαφόν στην έκταση των πολυκαταστημάτων κλπ.).
3. Την πολιτική της απελευθέρωσης της επαγγελματικής στέγης, που θα αρχίσει να ισχύει από τον ερχόμενο Αύγουστο και θα προκαλέσει τσουχτερές αυξήσεις στα νοίκια των καταστημάτων και ζητούν να καταργηθεί ο σχετικός νόμος και να αρχίσει διάλογος από μηδενική βάση.
4. Τη νομισματοπιστωτική πολιτική και την απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος. Συνέπεια αυτής της πολιτικής ήταν η κατάργηση των επιδοτούμενων βιοτεχνικών δανείων, που έκανε τα τραπεζικά δάνεια, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, απαγορευτικά.
***
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, κάνει τον κουφό στα άλλα αιτήματα (περιορισμός της ασύδοτης δράσης των πολυκαταστημάτων, στήριξη της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων για να ανακάμψει η αγορά και να αυξηθεί ο πραγματικός τζίρος, προστασία επαγγελματικής στέγης, μείωση των επιτοκίων κλπ.) και επικεντρώνει την αντιπαράθεσή τους με τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους εμπόρους και τους αγρότες μόνο στο θέμα των "αντικειμενικών" κριτηρίων, για να υποστηρίξει πως είναι μέτρο στην κατεύθυνση της δικαιότερης κατανομής των φορολογικών βαρών.
Αν, πράγματι, η καθιέρωση των "αντικειμενικών" κριτηρίων είναι μέτρο, που κινείται στη λογική της "φορολογικής δικαιοσύνης", θα θέλαμε να ρωτήσουμε: Γιατί περιόρισαν την εφαρμογή τους μόνο στους ελεύθερους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες, τους αγρότες και τους μικρέμπορους (που τηρούν βιβλία Α και Β κατηγορίας ή δεν τηρούν καθόλου βιβλία) και εξαίρεσαν τις μεγάλες επιχειρήσεις με βιβλία Γ κατηγορίας; Γιατί, δηλαδή, δίνουν το δικαίωμα στις μεγάλες εταιρίες να φορολογούνται με βάση τα επίσημα κέρδη που δηλώνουν ή και να μην φορολογούνται καθόλου (αφού τους δίνει τη δυνατότητα να δηλώνουν ζημιές και μάλιστα να τις μεταφέρουν για μια ολόκληρη πενταετία) και το κάθε μικρομάγαζο να πληρώνει κεφαλικό φόρο; Και κάτι ακόμη: Αν, πράγματι, τα λεγόμενα αντικειμενικά κριτήρια είναι μέτρο που συμβάλλει στη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών, γιατί, άραγε, αντιστέκονται στην εφαρμογή τους ΟΛΟΙ οι επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι, και πράσινοι και κόκκινοι και μπλε και ροζ; Και γιατί, άραγε, οι μόνοι που βρέθηκαν να τα στηρίξουν δημόσια, ήταν οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοξενοδόχοι και ορισμένες γαλαζοπράσινες ηγεσίες συνδικαλιστικών οργανώσεων;
***
Λάμπρος ΤΟΚΑΣ
Πίσω από το δέντρο των "αντικειμενικών" κριτηρίων φορολογίας εισοδήματος - που προβάλλει η κυβέρνηση σαν τη μοναδική αιτία για την έκρηξη των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων - υπάρχει και το δάσος των προβλημάτων, με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωπες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις