Εν μέσω αλληλοκαταγγελιών, δικαστικών παρεμβάσεων και "εξυγιαντικών" σχεδίων, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να διαμοιράσει τα ιμάτια της πολύπαθης τράπεζας. Και οι ενδιαφερόμενοι "επενδυτές" ουκ ολίγοι
Η αμαρτωλή Τράπεζα Κρήτης βρέθηκε την προηγούμενη βδομάδα πάλι στην επικαιρότητα. Αφορμή για την εκ νέου αναμόχλευση των παθών, υπήρξε η απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος να απομακρύνει οριστικά και αμετάκλητα στις 27 Φλεβάρη 1995 τον Επίτροπο και στενό φίλο του πρωθυπουργού Κ. Καλυβιανάκη και να διορίσει στη θέση του τον Κ. Γεωργακόπουλο πρώην υποδιοικητή της Εθνικής Τράπεζας την περίοδο 1988 - 1989. Η αντίδραση του Κ. Καλυβιανάκη, υπήρξε τότε αστραπιαία. Την ίδια ημέρα καλεί σε συνέντευξη Τύπου τα ΜΜΕ, ενώ παράλληλα καταθέτει στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, δύο μηνυτήριες αναφορές,η πρώτη κατά παντός υπαιτίου και η δεύτερη κατά συγκεκριμένων στελεχών της Τράπεζας Κρήτης.
Με τις δύο μηνυτήριες αναφορές ο πρώην επίτροπος της Τράπεζας Κρήτης, καταγγέλλει ότι στην περίοδο Νοέμβρη 1988 - 31/12/93 - με ευθύνη συγκεκριμένων στελεχών και της εποπτεύουσας Τράπεζας της Ελλάδας - χορηγήθηκαν από την Τράπεζα Κρήτης επισφαλή δάνεια ύψους 43 δισ. δραχμών.Από τα 43 δισ. - σύμφωνα με τις καταγγελίες Καλυβιανάκη - τα 20 δισ. δραχμές έχουν χαθεί οριστικά για την τράπεζα.Ομως εκφράζονται φόβοι ότι οι ζημιές της τράπεζας από τα επισφαλή δάνεια των 43 δισ. δραχμών, ίσως τελικά φτάσουν τα 30 - 35 δισ. δραχμές, καθώς τόσο υπολογίζουν το ποσό των επισφαλών δανείων, που μάλλον δε θα εισπραχθεί ποτέ.
Αν και στη διάρκεια της συνέντευξης οι δημοσιογράφοι ζήτησαν από τον Κ. Καλυβιανάκη να αποκαλύψει τα ονόματα εκείνων στους οποίους χορηγήθηκαν τα δάνεια χωρίς τις απαιτούμενες τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις, εκείνος απέφυγε να μιλήσει. Αναφέρθηκε μόνο σε μια περίπτωση, που αφορούσε την εταιρία αυτοκινήτων ΣΑΦΑΡΙ ΑΕΒΕ που δανειοδοτήθηκε με το ποσό των 2,5 δισ. δραχμών, το οποίο θεωρείται επισφαλές.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι στις δύο μηνυτήριες αναφορές του ο πρώην επίτροπος της Τράπεζας Κρήτης ομιλεί για δόλο και για αξιόποινες πράξεις (στο θέμα της χορήγησης των επισφαλών δανείων). Με τις μηνυτήριες αναφορές, ο Κ. Καλυβιανάκης στρέφεται κατά:
α) όλων των διοικητών της Τράπεζας της Ελλάδος κατά την αναφερόμενη περίοδο, ήτοι κατά των Ε. Χριστοδούλου,Γ. Μπούτου και Λ. Παπαδήμου, τους οποίους κατηγορεί "για δόλιες παραλείψεις, με σκοπό τη συγκάλυψη του σκανδάλου".
β) των διοικήσεων της Τράπεζας Κρήτης (επιτρόπους, αναπληρωτές επιτρόπους, βοηθούς επιτρόπων και γενικούς διευθυντές) με την κατηγορία της"εκ προθέσεως παράβασης του καθήκοντος της υπηρεσίας τους με σκοπό να συγκαλύψουν άλλους και να βλάψουν την Τράπεζα Κρήτης".
Ζήτημα, πάντως, με τις επισφαλείς απαιτήσεις δανείων της Τράπεζας Κρήτης υπάρχει τουλάχιστον από το 1993. Ειδικότερα στον Πιστοποιητικό Ελεγχο Ορκωτού Ελεγκτή, ο οποίος έλεγξε τον ισολογισμό της Τράπεζας για τη χρήση 1993 αναφέρεται ότι "από σχετική έρευνα που διενεργήσαμε στα δάνεια σε καθυστέρηση, που χορηγήθηκαν από τα καταστήματα Κοραή και Βουκουρεστίου διαπιστώσαμε ότι, κατά την εκτίμησή μας, το συνολικό ύψος των επισφαλειών από τα δάνεια αυτά ανέρχεται στο ποσό των 13.800.000 δραχμών περίπου και κατά τη γνώμη μας οι υπάρχουσες μέχρι 31/12/93 προβλέψεις για ενδεχόμενες ζημίες από επισφαλείς απαιτήσεις δρχ. 1.280.000 που αναγράφονται στο Παθητικό του Ισολογισμού, πιθανόν να αποδειχθούν ανεπαρκείς για την κάλυψη σχετικών ζημιών που ενδεχομένως θα υποστεί η Τράπεζα".
Αν μόνο από δύο υποκαταστήματα - σε σύνολο 87 - διαπιστώθηκαν επισφαλείς απαιτήσεις 13,8 δισ. δραχμές, τότε σίγουρα τα 43 δισ. δεν πρέπει να απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα.