"Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα", λέει ένα όμορφο, γνωστό, πικρό τραγούδι. Και αυτό το "συγκάτοικοι" μπορεί κιόλας να είναι λέξη που δηλώνει μιαν αναγκαστική συγκατοίκηση, στην οποία δηλαδή σε υποχρεώνουν άλλοι, χωρίς εσύ να τη θέλεις. Η παρακολούθηση της τηλεόρασης, η ανάγνωση εφημερίδων, η κυκλοφορία στους δρόμους, η συμμετοχή στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή γενικά, εφόσον είναι κάτι αναγκαίο, - η άλλη λύση, της φυγής και της παραίτησης, είναι η χειρότερη, - απεργάζονται εντούτοις τον εγκλωβισμό του πολίτη στην τρέλα.

Στην τρέλα "συγκατοίκησε" ο τηλεθεατής το βράδυ, που έριξε μια ή δυο ρουκέτες στο Mega Channel η 17 Νοέμβρη, η οποία γίνεται ολοένα πιο μυστηριώδης. Ολοένα περισσότερα στοιχεία "ανακαλύπτονται" για τις σχέσεις της π.χ. με τη Στάζι και την KGB, αλλά μια στοιχειώδης απορία είναι πώς, αφού η Στάζι και η KGB τώρα δεν υπάρχουν, αυτή συνεχίζει να δρα με την ίδια πάντα άνεση. Αλλά τώρα θέλω να σταθώ σ' ένα άλλο παράδειγμα "τρέλας": στην "πρόσληψη" της τρομοκρατικής ενέργειας από το Mega κυρίως, αλλά και από τον ομογάλακτο Antenna και άλλα ακόμα κανάλια. Οίστρος είχε καταλάβει τους δημοσιογράφους, που αγνόησαν (προφανώς με σύσταση των μάνατζερ) ό,τι είχε προγραμματιστεί και μετέβαλαν την ενέργεια σ' ένα αείροο σόου. "Συνεντευξιάστηκαν" πολιτικοί, συνεργάτες, καλλιτέχνες και άλλοι "επώνυμοι", ενώ τα ίδια πλάνα, εσωτερικά και εξωτερικά, κάθε τόσο επανέρχονταν και οι δημοσιογράφοι εξαντλούσαν τις έτσι κι αλλιώς περιορισμένες ρητορικές τους δυνάμεις σε μια ξέφρενη προσπάθεια να κρατήσουν το ενδιαφέρον του κοινού, που περίμενε από στιγμή σε στιγμή να δει και την καθιερωμένη προκήρυξη (άφαντη αυτή τη φορά, κάτι που έδινε την ευκαιρία να πολυλογούν και οι διάφοροι "αναλυτές" και "ειδικοί"). Ο τηλεθεατής διέβλεπε τελικά ένα τόνο θριάμβου στους παρουσιαστές του σόου (με την αναμενόμενη βέβαιη θεαματικότητα), ώστε να κάνει και τη σκέψη (συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα), ότι η τρομοκρατική ενέργεια μεταβαλλόταν σε αναπάντεχο δώρο προς το κανάλι. Και αφού η σκέψη του τηλεθεατή έπαιρνε αυτό το δρόμο, δεν ήταν πολύ μακριά κι από την άλλη (τρελή) ιδέα, πως ορισμένοι τουλάχιστον, στο κανάλι, παράλληλα με την επιτυχία της αναπάντεχης "εκπομπής", είχαν και κάποια λύπη, που το σόου δεν είχε και σκοτωμένους ή έστω τραυματισμένους, γιατί τότε η θεαματικότητα του καναλιού θα πετούσε σε δυσθεώρητα ύψη, δεδομένου ότι, όπως διαπιστωνόταν την άλλη μέρα (αντιγράφω από εφημερίδα), "η επίθεση της 17 Νοέμβρη με ρουκέτες κατά του Mega τίναξε στα ύψη τη θεαματικότητα του καναλιού. Λίγο μετά την επίθεση και μόλις είχε αρχίσει η ζωντανή μετάδοση από το χώρο που είχαν χτυπήσει οι ρουκέτες, η θεαματικότητα του Mega πετάχτηκε για μισή ώρα στο 51 - 52%. Υψηλή θεαματικότητα κράτησε το κανάλι και όλο το βράδυ έως και μετά τα μεσάνυχτα, επειδή και τα άλλα τηλεοπτικά κανάλια έσπευσαν να συνδεθούν με το Mega για να δώσουν στο κοινό τους κάθε λεπτομέρεια...".