Η ιστορία επαναλαμβάνεται και δεν είναι φάρσα. Το δίδυμο Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού, με αβαντάζ έδρας στην ημιτελική φάση, διεκδικεί πρόκριση για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο φάιναλ φορ του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Επιτυχία που θα μείνει χωρίς αντίκρισμα, αν η Σαραγόσα αποδειχθεί το ίδιο... αφιλόξενη με το Τελ Αβίβ.

Πριν τη Σαραγόσα υπάρχουν, όμως, η Μπολόνια και η Μόσχα. Δυο μεγάλες "μπασκετουπόλεις" που... ονειρεύονται περασμένα μεγαλεία. Πρωταθλήτρια Ιταλίας τα δύο τελευταία χρόνια η Μπολόνια, έχει να ζηλέψει πολλά από τη Βαρέζε της δεκαετίας του 70 και τη Μιλάνο της δεκαετίας του 80. Φιναλίστ του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1981, φιναλίστ του κυπέλλου κυπελλούχων το 1978, κατέκτησε τον πρώτο ευρωπαϊκό της τίτλο το 1990, νικώντας στον τελικό του ευρωπαϊκού κυπέλλου τη Ρεάλ. Πέρσι είχε βρεθεί αντίπαλος του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Οι "πράσινοι" με τον Ν. Γκάλη σε μεγάλη βραδιά να σημειώνει 32 πόντους, νίκησαν στην Ιταλία με 85-72. Η Μπολόνια πήρε ρεβάνς στην Αθήνα με 75-68. Οι "κόκκινοι" βρήκαν αντίπαλο την Μπολόνια στην ημιτελική φάση και ίδρωσαν να προκριθούν. Εχασαν εύκολα 77-64 εκτός, θριάμβευσαν στο πρώτο παιχνίδι του Φαλήρου με 89-69 και είδαν κι έπαθαν να πάρουν την πρόκριση στο τρίτο και καθοριστικό παιχνίδι με 65-62. Ολυμπιακός και Μπολόνια διασταύρωσαν τα ξίφη τους και τη φετινή περίοδο. Ηττα στην Ιταλία με 68-72 και νέος θρίαμβος στο Φάληρο με 89-64 για τους "ερυθρόλευκους". Ας μην ξεγελάει όμως η διαφορά των 25 πόντων. Η Μπολόνια είναι μια σκληροτράχηλη ομάδα, ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Ο Σέρβος Ντανίλοβιτς μονοπωλεί τα επιθετικά συστήματα, ενώ οι Ιταλοί συμπαίκτες του αποδίδουν ανάλογα με τη βραδιά. Είναι ευάλωτη στο γρήγορο παιχνίδι και τον αιφνιδιασμό, στοιχεία που ευνοούν το παιχνίδι του Ολυμπιακού.

Αν η Ρεάλ είναι η "βασίλισσα" της Ευρώπης, η ΤΣΣΚΑ είναι η πριγκίπισσα που δεν ευτύχησε ν' ανέβει στο θρόνο. Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1961, 63, 69 και 71, φιναλίστ στην ίδια διοργάνωση το 65, 70, 73, χάθηκε με την είσοδο των Αμερικανών στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Εχοντας μια απ' τις κορυφαίες σχολές της "γηραιάς" ηπείρου, ίσως και να μη χρειάζεται την υπερατλαντική βοήθεια. Για πρώτη φορά ενισχύθηκε φέτος με τους Αμερικανούς Εβανς και Εντι, αλλά γρήγορα χώρισαν οι δρόμοι τους. Οι φήμες θέλουν τους Αμερικανούς να την... κοπάνησαν για οικονομικούς λόγους. Με αμιγή ρωσική δεκάδα, η ΤΣΣΚΑ πέρασε στην αντεπίθεση, νίκησε διαδοχικά Ρεάλ, Σκαβολίνι, Μακάμπι, Ολύμπια, δημιουργώντας μαζί με την Τσιμπόνα την ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης. Εχοντας στον πάγκο της μια δόξα του σοβιετικού μπάσκετ, τον Στ. Ερέμιν, έπαιξε ολοκληρωτικό μπάσκετ. Ομάδα συνόλου, κερδίζει πολλά επιθετικά ριμπάουντ και... χτυπάει με μεγάλη ευστοχία από την περιφέρεια. Η νίκη της 81-80 στο "Αλεξάνδρειο" ήταν η αρχή του τέλους για τον ΠΑΟΚ, ενώ στη Μόσχα νίκησε και τον Παναθηναϊκό με 77-70. Η αδυναμία της βρίσκεται στη θέση "πέντε", όπου δεν υπάρχει ο ψηλός και βαρύς σέντερ, κι η δύναμή της στην πλειάδα καλών παικτών, που μοιράζονται χρόνο και προσπάθειες στην επίθεση. Ο Ολυμπιακός υπερέχει αισθητά των αντιπάλων του, αλλά θα πρέπει να ξεπεράσει τα προβλήματά του για να γίνει το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Η παρατήρηση δεν έχει να κάνει με την επιστροφή των τραυματιών Σιγάλα, Μπακατσιά, αλλά με τις σχέσεις παικτών - προπονητή, όπως αυτές φαίνονται στον πάγκο της ομάδας και από τις τηλεοπτικές οθόνες. Στα τελευταία παιχνίδια οι παίκτες του Ολυμπιακού έδειχναν να αισθάνονται το ίδιο ψυχολογικό βάρος με το οποίο αντιμετώπισαν στον τελικό του 1994 την Μπανταλόνα. Και "το δις εξαμαρτείν, ουκ ανδρός σοφού".

Γιάννης ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ