Ο ΟΑΕΔ έχει αναλάβει τις υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη του εργοστασίου ΚΑΒΑΖΗΣ στο Σουφλί... Στραβά μάτια από την Επιθεώρηση Εργασίας στις καταγγελίες των εργαζομένων. Ωράριο τεσσάρων, αλλά και δώδεκα ωρών στην MAS FASHION
"Ο κλάδος ένδυσης βρίσκεται σε κρίση, τα προϊόντα μας δεν είναι ανταγωνιστικά". Πόσες φορές δεν ακούμε τα τελευταία χρόνια αυτό το επιχείρημα, πριν από το κλείσιμο επιχειρήσεων, πριν από την ανακοίνωση ομαδικών απολύσεων εργαζομένων; Είναι βέβαια αλήθεια ότι η πολιτική υποταγής στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που επιτάσσουν τη συρρίκνωση του κλάδου και τη μεταφορά του σε τρίτες χώρες και η έλλειψη οποιασδήποτε κλαδικής πολιτικής, έχουν οδηγήσει σε μαρασμό τον κλάδο. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Αλλο τόσο, όμως, είναι πραγματικότητα ότι αυτή την κρίση δεν την πληρώνουν όλοι και ότι μάλιστα κάποιοι βρίσκουν τον τρόπο να κερδίζουν απ' αυτή την κρίση.Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτοί που στα σίγουρα την πληρώνουν είναι οι εργαζόμενοι. Είτε με την απόλυσή τους, είτε με την κατάργηση στοιχειωδών τους δικαιωμάτων. Χαρακτηριστικές είναι προς αυτή την κατεύθυνση νέες αποκαλύψεις για το εργασιακό καθεστώς που επιβάλλουν εργοδότες, έχοντας ταυτόχρονα εξασφαλίσει την πιο σκανδαλώδη στήριξη ακόμα και από οργανισμούς που υποτίθεται είναι το "αποκούμπι" του εργαζόμενου.
Σκανδαλώδεις διευκολύνσεις!
Στον ΟΑΕΔ "ακουμπάει" κάθε φορά που έχει "κεσάτια" ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης ιματισμού ΚΑΒΑΖΗΣ, στο Σουφλί. Εκεί στέλνει τους εργάτες να πληρωθούν όταν δεν τους χρειάζεται στην παραγωγή, αξιοποιώντας κάποια ειδικά επιδοτούμενα προγράμματα... Οταν ξεπερνιούνται τα "κεσάτια", συνήθως μετά από ένα - δυο μήνες, οι εργαζόμενοι επανέρχονται στη δουλιά κανονικά. Με λίγα λόγια το τοπικό κατάστημα του ΟΑΕΔ έχει αναλάβει "εργολαβικά" να εκπληρώνει αυτό τις υποχρεώσεις που έχει ο εργοδότης.Το γεγονός μας καταγγέλλει ο πρόεδρος την κλαδικής ομοσπονδίας Θύμιος Ευθυμίου που πριν λίγες μέρες περιόδευσε στην περιοχή και συζήτησε με τους εργαζόμενους.
Μετά τις "διευκολύνσεις" απ' τον ΟΑΕΔ, σειρά έχουν οι εργαζόμενοι της συγκεκριμένης επιχείρησης. Θυσία στο βωμό του κέρδους τα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών, με πρώτο θύμα το 8ωρο.Ο κ. Καβάζης έχει καταργήσει προ πολλού την κάρτα εργασίας. Οι εργαζόμενοι πλέον δε "χτυπούν" κάρτα κατά την είσοδο και την έξοδο απ' το εργοστάσιο. Τη θέση της έχει πάρει η κάρτα παραγωγής. Είναι ένας έμμεσος τρόπος που οδηγεί κατευθείαν στην εφαρμογή του ελαστικού ωραρίου.
Η συνέχεια έρχεται με το πριμ παραγωγικότητας. Ο εργοδότης κραδαίνοντας το δόλωμα των 2.000 δρχ., πετυχαίνει ν' αυξάνει συνεχώς την παραγωγή και τα κέρδη του και μάλιστα χωρίς κανένα κόστος. Το κόλπο γνωστό. Υπάρχει μια συνεχής αναπροσαρμογή προς τα πάνω της νόρμας παραγωγής, έτσι ώστε όσο και μεγαλύτερη προσπάθεια να καταβάλλουν οι εργαζόμενοι, σχεδόν κανένας δεν παίρνει το πριμ.
Στο στόχαστρο και οι άδειες.Δε δίδεται στους εργαζόμενους γονική άδεια και πολύ περισσότερο είναι απαγορευμένες οι συνδικαλιστικές άδειες. Επιπλέον ο εργοδότης, υπονομεύοντας την ίδια την ασφάλιση των εργαζομένων, αντί για τα 25 ένσημα που δικαιούται ο κάθε εργαζόμενος το μήνα, τους επικολλάει μόνο 20!
Ποια είναι η στάση της αρμόδιας Επιθεώρησης Εργασίας απέναντι στην καταπάτηση κάθε εργατικής νομοθεσίας; Οπως καταγγέλλει ο Θ. Ευθυμίου,"η στάση του κ. Καραβασίλη,επόπτη εργασίας στο Διδυμότειχο, είναι προκλητική υπέρ της εργοδοσίας. Το "καλά κάνει ο εργοδότης",είναι η στερεότυπη απάντηση που εισπράττουν απ' τον επόπτη, κάθε φορά που προσφεύγουν οι εργαζόμενοι αναζητώντας το δίκιο τους. Εκμεταλλεύεται την άγνοια απέναντι στους νόμους, για να τους πείσει ότι ο εργοδότης δεν καταπατά την εργατική νομοθεσία".
Αν η επιχείρηση ΚΑΒΑΖΗΣ, έχει την πρωτοπορία στις "διευκολύνσεις", η επίσης επιχείρηση ιματισμού MAS FASHION,στη Δράμα, κατέχει την πρωτοπορία στην εφαρμογή των αντεργατικών επιταγών της Λευκής Βίβλου. Οι εργασιακές σχέσεις έχουν πλήρως ανατραπεί. Το ελαστικό ωράριο σε όλο του το μεγαλείο. Οι 120 περίπου εργαζόμενοι της επιχείρησης, ζουν συνεχώς με την αγωνία αν την επόμενη μέρα θα βγάλουν μεροκάματο για να συντηρήσουν την οικογένεια και πόσο θα είναι αυτό. Βλέπεται το ωράριο έχει "ξεχειλώσει" τόσο πολύ, που μπορεί να είναι 4 ώρες, ή 6 ώρες, ίσως και 12 ώρες ή και καθόλου.Ολα εξαρτώνται απ' τη θέληση του εργοδότη. Και βέβαια το φάντασμα της ανεργίας αξιοποιείται κατά κόρον, για τη "συνέτιση" και των πιο "απείθαρχων" εργαζόμενων.
Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ