Πριν από την οικονομική πλευρά του σκανδάλου, που είναι πολύ σοβαρή, αξίζει να σημειώσουμε ότι η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποτελεί την πιο επίσημη και κατηγορηματική διάψευση των ισχυρισμών τόσο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, όσο και της σημερινής του ΠΑΣΟΚ, για την αναγκαιότητα ιδιωτικοποίησης τότε του Ναυπηγείου Ελευσίνας, τώρα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Νεωρίου λόγω απαγόρευσης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή της κρατικής επιχορήγησής τους. Μάλιστα, το επιχείρημα αυτό συμπληρωμένο με την απειλή για κοινοτικές κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ήταν και είναι το σημαντικότερο, τόσο για τις περιπτώσεις των ναυπηγείων όσο και για τις περιπτώσεις όλων των βιομηχανικών επιχειρήσεων, αλλά και των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα της "αποκρατικοποίησης", ή "ιδιωτικοποίησης", ή "μετοχοποίησης".

***

Βεβαίως, η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν ανατρέπει την πολιτική των "ιδιωτικοποιήσεων", κάθε άλλο. Απλώς αποκαλύπτει την πολιτική αυτή στις πραγματικές διαστάσεις της, διαστάσεις που οι εκπρόσωποι των δυο κυβερνήσεων δεν τόλμησαν να ομολογήσουν. Κανένας άλλος λόγος δεν επιβάλλει την εκχώρηση μεγάλων μονάδων, που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του δημοσίου, στους ιδιώτες, παρά μόνο η ικανοποίηση μιας απαίτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Της απαίτησης να εγκαταλείψει το κράτος όλες τις επιχειρηματικές - παραγωγικές δραστηριότητές του προς όφελός τους και χωρίς κανένα κόστος για τους ίδιους.

Αυτό, λοιπόν, που ενδιαφέρει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι η χωρίς κρατική επιδότηση λειτουργία των ναυπηγείων, ή των άλλων μονάδων, αλλά η λειτουργία τους έτσι κι αλλιώς στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό που απαγόρευε (την επιδότηση), όσο αυτές οι μονάδες βρίσκονταν στο δημόσιο, τώρα όχι μόνο το επιτρέπει, αλλά και το επιτάσσει. Αυτή είναι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και βέβαια δεν έχει καμιά σχέση με την ανάπτυξη του "ανταγωνισμού". Αυτή την πολιτική ακολούθησε η Νέα Δημοκρατία, αυτήν ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ. Την άνευ όρων παράδοση κάθε τι κρατικού και δημόσιου στον ιδιωτικό τομέα. Την ανέξοδη μεταφορά, δηλαδή, νέων πόρων στα θησαυροφυλάκια του μεγάλου κεφαλαίου, πόρων που προέρχονται από τη δημόσια περιουσία.

***

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Κανένας άλλος λόγος δεν επιβάλλει την εκχώρηση μεγάλων μονάδων, που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του δημοσίου, στους ιδιώτες, παρά μόνο η ικανοποίηση μιας απαίτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Της απαίτησης να εγκαταλείψει το κράτος όλες τις επιχειρηματικές - παραγωγικές δραστηριότητές του προς όφελός τους και χωρίς κανένα κόστος για τους ίδιους.