Δηλαδή, θα ανέμενε κανείς ότι οι θιασώτες του Μάαστριχτ (και του καπιταλισμού):

• Αναδιαρθρώνουν τις καλλιέργειες, ενοποιούν τους κατακερματισμένους γεωργικούς κλήρους, εκμηχανίζουν γοργά την πρωτογενή παραγωγή και εξασφαλίζουν νέες αγορές για τα αγροτικά προϊόντα μας.
• Ενισχύουν τον μεταποιητικό τομέα, εκσυγχρονίζουν τη βιομηχανία, βοηθούν γενναία τη βιοτεχνία, χρηματοδοτούν επενδυτικές πρωτοβουλίες και στηρίζουν τις νέες τεχνολογίες.
• Εξυγιαίνουν το νομισματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, ώστε να αντέξει στις νέες συνθήκες άγριου ανταγωνισμού, ευρωστοποιούν την κεφαλαιαγορά και την αποκεντρώνουν (προς Θεσσαλονίκη Ηράκλειο και Πάτρα, που πάσχουν από κεφάλαια και επενδύσεις).
• Βελτιώνουν το επίπεδο και την ποιότητα των υπηρεσιών στη διοίκηση, στον τουρισμό, στις μεταφορές και στην υγεία και καθιστούν την εκπαίδευση παράμετρο της ανάπτυξης, βάσει ενός κεντρικού εθνικού σχεδιασμού. Και, γενικά,

Ενισχύουν κάθε δημιουργική ιδιωτική πρωτοβουλία, σε όλους τους τομείς της οικονομίας, ώστε όχι μόνο να αποκατασταθούν οι πληγές του παραγωγικού ιστού της χώρα, αλλά και να γίνει συνεκτικότερος, δυναμικότερος και αποδοτικότερος.

Αντιθέτως: Ο διεφθαρμένος (και με τα καπιταλιστικά μέτρα) δικομματισμός, περί άλλα τυρβάζει.

Στήνει αλυσίδες από καζίνο, σπέρνει "κουλοχέρηδες", ανοίγει χαρτοπαικτικές λέσχες, εκπονεί μελέτες για ιπποδρόμους, εφευρίσκει Προπό, Λόττο, Πρώτο και "Ξυστά", εκδίδει λαχεία, εξασφαλίζει προμήθειες και μίζες, επιδίδεται σε ρεμούλες, σκευωρεί, διαπλέκεται και συνωμοτεί, εις βάρος του λαού, στις εγχώριες κομματικές καμαρίλες και στα ευρωπαϊκά διαβούλια...

• Αφήνει απροστάτευτα τα τέσσερα κυριότερα προϊόντα της ελληνικής γης, - τον καπνό, το κρασί, το λάδι και το βαμβάκι - κωλυσιεργεί σκοπίμως τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις και αφαιρεί από τη γεωργία πόρους, τάχα, υπέρ της βιομηχανίας, ενώ, ουσιαστικά, τους δίνει στους μιζαδόρους...
• Αφήνει τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία να φυλλορροεί - αρκούμενος στο αδιαφανές ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, από το οποίο ξεπούλημα φουσκώνουν τα θυλάκια κομματαρχών, "ημετέρων" και πάσης φύσεως αετονύχηδων...
• Κρατεί το νομισματοπιστωτικό σύστημα υπόδουλο στους κομματικούς μηχανισμούς, το χρησιμοποιεί για εξυπηρέτηση των πελατειακών του σχέσεων και το οδηγεί συνειδητά στην υπερχρέωση, στη χρεοκοπία και στο ξεπούλημα...
• Υποβιβάζει την κεφαλαιαγορά από χοάνη συλλογής και εισροής επενδυτικών πόρων, σε ύποπτη λέσχη των "τζογαδόρων" (κυρίως) της Αθήνας και σε πολιτικό ψευδοβαρόμετρο "επιβράβευσης" κυβερνητικών επιλογών...
• Κρατά τη διοίκηση κομματική παλλακίδα, τον τουρισμό φέουδο κομπιναδόρων, την υγεία όμηρο της παραυγείας, την εκπαίδευση αναχρονιστική και άχρηστη, τις μεταφορές προβληματικές (και μετέωρες), τις επικοινωνίες ασύδοτες (και υπό εκποίηση) και τις ασφάλειες άντρα εκβιαστών...

Οσο δε, για τη δημιουργική ιδιωτική πρωτοβουλία, ούτε κουβέντα: Οι χρηματοδοτικοί κρουνοί είναι ανοιχτοί μόνο για τους αεριτζήδες!

Οδηγεί τη χώρα στην αποικιοποίηση.

Κι αυτό δεν αφορά μόνο τους κομμουνιστές, αλλά και τους αστούς, που κινδυνεύουν, πια, εξίσου!