Σκάνδαλα επί σκανδάλων, με πρωταγωνιστές ταγούς και μεγαλόσχημους της άρχουσας τάξης, δυσώδεις συναλλαγές μεταξύ των ιδίων "κυρίων", αρπαχτές, λοβιτούρες, μίζες, βίλες και άλλες ευγενείς πράξεις αυτού του είδους, συνθέτουν το βαρύ κλίμα των ημερών μας. Ο οχετός του συστήματος - όπως ειπώθηκε προσφυώς - άνοιξε και η δυσωδία που αναδίδει είναι αποπνιχτική.

Μολονότι όμως πολλή σαπίλα βγήκε στην επιφάνεια, είναι βέβαιο ότι δε θ' αφήσουν το λαό να συνειδητοποιήσει το εύρος και ειδικά το βάθος αυτής της κατάστασης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ΜΜΕ και "παράγοντες" τονίζουν σε όλους τους τόνους πως τα όποια δυσώδη σκάνδαλα είναι έργο κάποιων μπαγαπόντηδων και όχι επακόλουθο των δομών αυτού του κράτους και της ασκούμενης, επί χρόνια, πολιτικής.

Το βέβαιο είναι ότι όσο αυτή η άποψη συνδυάζεται και με την "ιδεολογία" του "όλοι ίδιοι είναι", η άρχουσα τάξη θα τρίβει τα χέρια της από χαρά. Διότι θα δει ότι είναι πολύ εύκολο να ξεπεράσει τον όποιο κλυδωνισμό, με τον πιο απλό τρόπο: Να πάρει δηλαδή μια κουτάλα, να ξαφρίσει το βούρκο του συστήματός της και να προσφέρει ως λύση και διέξοδο μια νέα "σούπα" με τον... αφρό των λυμάτων!