Στον απόηχο των λαϊκών κινητοποιήσεων, που αγκάλιασαν το τελευταίο διάστημα όλα σχεδόν τα κοινωνικά στρώματα, η Ελλάδα ζει τη σημερινή μέρα των Χριστουγέννων, κατά παράδοση μέρα της ελπίδας και της αναγέννησης. Της ελπίδας, που τούτες τις μέρες, πράγματι, αναγεννήθηκε και άνοιξε το δρόμο για ένα διαφορετικό αύριο, που πρέπει και έχει τη δύναμη να ξημερώσει στον τόπο μας. Ενα δρόμο, που για βδομάδες έμεινε φωτισμένος από το πιο λαμπρό, από το πιο καθάριο, από το πιο αληθινό άστρο: Το άστρο του αγώνα και του δίκιου των ανθρώπων της δουλιάς και του μόχθου, όλων αυτών που ένωσαν τις καρδιές και τις γροθιές τους στις εθνικές οδούς, στα λιμάνια, στις λεωφόρους των διαδηλώσεων ενάντια στους σύγχρονους Φαρισαίους.

Στη χώρα μας, για βδομάδες, μετουσιώθηκε το βαθύτερο νόημα των ημερών. Εσμιξαν τα χέρια των εργατών, των αγροτών, των συνταξιούχων, των υπαλλήλων, για να αποδείξουν ότι οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο, στο χωράφι, στα πλοία, στο γραφείο, οι αληθινοί παραγωγοί του πλούτου, δεν έπαψαν να σφιχταγκαλιάζονται και να πορεύονται μαζί. Για ολόκληρες βδομάδες, συναντήθηκε η απαντοχή, με την κοινωνική αδικία και μετατράπηκαν σε οργή και όρκο αντίστασης ενάντια στους σύγχρονους "εκατόνταρχους" - υπηρέτες μιας νέας κατακτητικής "Ρώμης", που πλέον ακούει στο όνομα Μάαστριχτ και πολυεθνικές του πλούτου και της εξουσίας.

Τα φετινά Χριστούγεννα βρίσκουν μια Ελλάδα διαφορετική απ' ό,τι πριν μερικές μόνο βδομάδες. Οι μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις, η παγκόσμια απεργία των ναυτεργατών, οι υπόλοιπες πολύμορφες εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις της τελευταίας περιόδου ενίσχυσαν και πάλι το φως της λαϊκής ενότητας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της υπόσχεσης, ότι κανένας εκβιασμός, καμιά τρομοκρατία, καμιά επιχείρηση κοινωνικής διχοτόμησης δε θα περάσει. Μια Ελλάδα, που ο λαός έδειξε τη δύναμή του και ταυτόχρονα έστειλε ένα σαφές μήνυμα ελπίδας και αγωνιστικής αισιοδοξίας.