Οι 8 και 12 Δεκέμβρη 1991 αποτέλεσαν την απαρχή και τον προάγγελο νέων, ακόμα πιο τρομερών τραγωδιών. Καμία από τις πρώην ενωσιακές Δημοκρατίες δεν έγινε πιο ανεξάρτητη και κυρίαρχη απ' ό,τι ήταν στη σύνθεση της ΕΣΣΔ. Παντού διαφεντεύουν και διατάζουν οι ξένοι "φίλοι", παίρνοντας σιγάσιγά στα χέρια τους την οικονομία, τους φυσικούς πόρους, την παλλαϊκή περιουσία, μετατρέποντας τα "ανεξάρτητα" κράτη σε αποικίες τους. Δεν υπάρχει ειρήνη ούτε στο εσωτερικό κάθε κράτους. Θα επικαλεστούμε τη γνώμη του συμβούλου του Προέδρου Γιέλτσιν, Αντρανίκ Μιγκρανιάν, ο οποίος στο άρθρο "Πέντε χρόνια της νέας Ρωσίας", που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα" (7/12/96), παραδέχεται: "Υστερα από πέντε χρόνια ανεξάρτητης ανάπτυξης, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, κατά την ειρωνεία της τύχης η Ρωσία χρειάζεται εγχείρηση πολλαπλού μπάι - πας, σαν κι αυτή που έκανε ο Μπορίς Γιέλτσιν, ο μόνιμος Πρόεδρος της νέας κυρίαρχης Ρωσίας. Πρακτικά δεν υπάρχει κανένας τομέας της ζωής και δραστηριότητας της ρωσικής κοινωνίας και του ρωσικού κράτους, όπου να μην έχουν δημιουργηθεί εμφράξεις στα αιμοφόρα αγγεία, που τρέφουν την καρδιά και τον εγκέφαλο του κρατικού οργανισμού... Εγκαταλείποντας το υπερσυγκεντρωτικό μοντέλο κρατικής οργάνωσης, η Ρωσία αγωνίζεται απεγνωσμένα κατά της μετατροπής της σε συνομοσπονδία. Δεν υπερνικήθηκαν οι τάσεις για πλήρη αποσύνθεση της χώρας... Το κράτος δεν είναι σε θέση να υλοποιήσει τις αποφάσεις των εκτελεστικών και νομοθετικών οργάνων της εξουσίας. Δε συγκεντρώνονται οι φόροι, δεν εξιχνιάζονται τα εγκλήματα, ο στρατός και οι δυνάμεις του υπουργείου Εσωτερικών απέδειξαν τρομερά χαμηλή ηθική και μαχητική προετοιμασία... Ολες οι προσπάθειες να αποκατασταθεί η κατεστραμμένη κατακόρυφη εξουσία μετά την κατάργηση του ΚΚΣΕ, ήταν για την ώρα αναποτελεσματικές... Στον οικονομικό τομέα οι εφαρμοζόμενες σχεδόν πέντε χρόνια μεταρρυθμίσεις, που απέβλεπαν στη δημιουργία των μηχανισμών της αγοράς, απέτυχαν παταγωδώς... Ολες οι θυσίες της οικονομικής πολιτικής ήταν μάταιες... Η χώρα προϋπαντάει την 5η επέτειο από τη δημιουργία του ανεξάρτητου ρωσικού κράτους σε συνθήκες όξυνσης της πάλης ανάμεσα στη νεοεμφανιζόμενη επιχειρηματική τάξη και το κράτος για τον έλεγχο των φυσικών πόρων και της εξουσίας στη χώρα... ".

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της συμφωνίας του Μπελοβέζσκ, η οποία σκαρώθηκε μέσα στη νύχτα από τους "τρεις" στις 8 Δεκέμβρη 1991. Και το αποτέλεσμα αυτό θα γίνει ακόμα πιο πικρό και τραγικό, αν ο λαός δεν ξυπνήσει από το λήθαργο...

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ