Στη φιλολογία που αναπτύσσεται τελευταία για την "ανταγωνιστικότητα" του ελληνικού πλοίου, χρησιμοποιούνται ορισμένα επιχειρήματα που παρουσιάζουν το ελληνικό νηολόγιο να είναι σε δυσμενή θέση, συγκριτικά με νηολόγια δυτικών ευρωπαϊκών ναυτιλιακών χωρών. Πρόκειται για πυροτέχνημα εντυπωσιασμού, που αποσκοπεί, κι αυτό, στη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος που διευκολύνει την εξαγγελία των νέων αντιναυτεργατικών μέτρων που απεργάζεται το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας.

Κατ' αρχήν είναι γνωστό ότι πολλές φορές κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για την "κοινή ναυτιλιακή πολιτική" της ΕΟΚ, εντυπωσίασαν τους "εταίρους" τα πρωτοφανή προνόμια που απολαμβάνουν οι Ελληνες εφοπλιστές. Προνόμια, που δικαιολογούν την άποψη ότι το ελληνικό νηολόγιο έχει χαρακτηριστικά νηολογίου ευκαιρίας.

Τα προνόμια αυτά οι εφοπλιστικές οργανώσεις τα υπερασπίστηκαν και τα υπερασπίζονται με πάθος, αποκλείοντας, όπως και έγινε, κάθε "ιδέα εναρμόνισης" με τα ισχύοντα σε άλλες ευρωπαϊκές ναυτιλίες.

Είναι χαρακτηριστική η παρέμβαση του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΝΕΕ), την άνοιξη του 1988, στις σχετικές διεργασίες. Γράφει το ΝΕΕ: "Εις τα έγγραφα της Commission διακρίναμε την ιδέα της εναρμονίσεως των διαφόρων ρυθμίσεων που ισχύουν στα κράτη - μέλη σε σχέση με φορολογικά, κοινωνικά ή τεχνικά θέματα. Οπως και παλαιότερα σας είχαμε αναφέρει, δε μας βρίσκει σύμφωνους η εναρμόνιση αυτή, λόγω των υπαρχουσών διαφορών στις εν γένει οικονομικές συνθήκες μεταξύ των χωρών - μελών".

Τι έχουν υπόψη τους οι εφοπλιστές όταν υποστηρίζουν αυτή τη θέση; Εχουν υπόψη τους τη φορολογική ασυλία,που συνίσταται στη μη φορολόγηση περιουσίας δισεκατομμυρίων δολαρίων και των τεραστίων κερδών από την εκμετάλλευση των πλοίων, αφού η φορολογία των ελληνικών πλοίων, μέσα από ένα πλήθος φοροαπαλλαγών και εξαιρέσεων, υπολογίζεται με ελάχιστο αντίτιμο, ανάλογα με τη χωρητικότητα και όχι ανάλογα με τα κέρδη. Γεγονός, το οποίο μπορούμε να πούμε παραθετικά, συμπληρώνει την εικόνα των φοροαπαλλαγών που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο στα πλαίσια μιας αντιλαϊκής πολιτικής, που χαρατσώνει αδίστακτα τους ναυτεργάτες και γενικότερα τους εργαζόμενους της χώρας μας.

Οι εφοπλιστές έχουν επίσης υπόψη τους ότι τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, καθώς επίσης και οι αμοιβές των Ελλήνων ναυτεργατών βρίσκονται στο τελευταίο σκαλοπάτι της ευρωπαϊκής κλίμακας,θύματα της κατάστασης που διαμορφώθηκε για δεκαετίες στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, κάτω από τις ωμές αντιδημοκρατικές επεμβάσεις κράτους, κυβερνήσεων, εργοδοσίας και την πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας που εφαρμόζουν ΠΑΣΟΚ - ΝΔ.

Οι πίνακες που ακολουθούν δείχνουν τα "πλεονεκτήματα" του καθεστώτος της ασυδοσίας που καρπώνονται οι Ελληνες εφοπλιστές και τη μεγάλη διαφορά που υπάρχει τόσο στη φορολογία, όσο και στο κόστος πληρώματος ανάμεσα σε πλοία με ελληνικές και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές σημαίες.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η ελληνική σημαία προσεγγίζει τις σημαίες ευκαιρίας (Κύπρου, Παναμά κλπ.), για τις οποίες ιδιαίτερα όταν μιλάμε για τη φορολογία πρέπει να παρθεί υπόψη ότι τα έξοδα των χωρών που τις φιλοξενούν είναι αμελητέα όσον αφορά τη ναυτιλιακή υποδομή, ενώ αντίθετα, όπως είχε υπολογιστεί τη δεκαετία του 1980, τα έσοδα από τη φορολογία των ελληνικών πλοίων δεν επαρκούν να καλύψουν τα έξοδα του μηχανισμού του ΥΕΝ που είναι στη διάθεση και την υπηρεσία των εφοπλιστών.

Στα πλαίσια της γενικότερης σκανδαλώδους αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης, το ΥΕΝ ετοιμάζει το δικό του φιλοεφοπλιστικό πακέτο. Αυτό συζήτησε ο ΥΕΝ, Στ. Σουμάκης,κατά την πρόσφατη συνάντησή του με το περιβόητο κομίτι του Λονδίνου. Οι εξελίξεις αυτές εκφράζουν ταξικές επιλογές ισοπέδωσης των εργατικών - ναυτεργατικών δικαιωμάτων και καθορισμό ευνοϊκότερων όρων για την αύξηση των κερδών του μονοπωλιακού κεφαλαίου και την ισχυροποίηση της κυριαρχίας του. Τα διάφορα επιχειρήματα παίζουν το ρόλο προσχήματος που δεν μπορούν να πείθουν κανέναν εργαζόμενο. Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης υπάρχει "αντίδοτο" και αυτό το γνωρίζουν καλά και η κυβέρνηση και οι εφοπλιστές και τα υπόλοιπα τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι η αποφασιστική ανάπτυξη συντονισμένων, μαζικών αγώνων. Η συνδικαλιστική και πολιτική αντεπίθεση που είναι το άλλο σκέλος απέναντι στη διαλυτική επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών υπηρετών του.

Γιώργης ΜΑΡΙΝΟΣ

Μέλος του Γραφείου της ΚΟΝ του ΚΚΕ