"Εφυγαν ταπεινωμένοι...". Ο τίτλος στο χτεσινό φύλλο πρωινής εφημερίδας είναι αντιπροσωπευτικός μιας αντίληψης που δεν μπόρεσε και δε θα μπορέσει ποτέ - ταξική θέση γαρ - να αντιληφθεί το μεγαλείο που γεννά ένας λαϊκός αγώνας, ακόμα και στη χειρότερη των εκβάσεών του. Πολύ περισσότερο που οι αγρότες έχουν ήδη κατορθώσει να κάνουν σημαντικά βήματα μπροστά σε έναν τιτάνιο αγώνα, το μέγεθος του οποίου συνειδητά αποκρύπτεται από τα ελεγχόμενα από την άρχουσα τάξη μέσα ενημέρωσης. Εργολάβοι, εφοπλιστές, βιομήχανοι και αεριτζήδες, διάφορα ΜΜΕ, τα αφεντικά, δηλαδή, έχουν κάθε λόγο να αποκρύπτουν το γεγονός ότι οι εξεγερμένοι αγρότες, επί της ουσίας, έχουν ήδη νικήσει στη συνείδηση ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων.

Οι αγρότες της χώρας μας, με την εξέγερσή τους, ίσως και ερήμην της συνείδησης που το σύνολο των ίδιων έχει γι' αυτό, κατόρθωσαν ήδη - αφυπνίζοντας ευρύτερα την κοινωνία - να κάνουν καθαρό: Και το ποιος είναι ο εχθρός και το ποιος είναι με ποιον. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ έγινε, αντικειμενικά, ευρύτερα γνωστή, όχι πλέον για τα υποτιθέμενα καλά της που διαφήμιζε μέχρι τώρα η κυβέρνηση, αλλά γι' αυτό που πραγματικά είναι: Μία κατάρα για τους λαούς. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική αποκαλύφθηκε ότι δε σημαίνει επιδοτήσεις, αλλά κυρίως καταστροφή καλλιεργειών και αγροτικών νοικοκυριών. Η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου, η "γνωστή" ΓΚΑΤΤ, έγινε πλέον γνωστή ως αυτό που είναι: Το δικαίωμα των ισχυρών να ελέγχουν αυτοί τις αγορές και τις παραγωγές. Το πρόγραμμα "σύγκλισης" μετονομάστηκε ήδη σε πρόγραμμα σύνθλιψης εργατών, αγροτών και μικρομεσαίων. Το κυβερνητικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, όσες κορόνες κι αν εκστομίσουν στο μέλλον γενικώς υπέρ της "συμπαθούς τάξης των αγροτών", έχουν πλέον αποκαλυφθεί γι' αυτό ακριβώς που είναι: Οπαδοί της περίφημης ευρωπαϊκής ενοποίησης, την οποία με νύχια και με δόντια προσπαθούν να διαφυλάξουν από κοινωνικές "εκρήξεις" σαν κι αυτή των αγροτών.

Η εξέγερση των αγροτών έφερε στην επιφάνεια κι άλλα καλά για το λαϊκό κίνημα. Εκεί που καθημερινά και για χρόνια ολόκληρα η άρχουσα τάξη και τα μέσα ενημέρωσης που έχει στα χέρια της πάσχιζαν να πείσουν τον κάθε άνθρωπο του μόχθου, ότι μοναδική αξία είναι αυτός καθ' αυτός ο εαυτούλης του, αναδύθηκε ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης και συμπαράταξης με τους εξεγερμένους αγρότες, που έκανε πολλούς να τρίβουν τα μάτια τους και άλλους να χάνουν τον ύπνο τους. Εκεί που η αστική τάξη φαινόταν σίγουρη ότι ξεμπέρδεψε με το οργανωμένο εργατικό και αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα, αναδείχτηκε ένα συγκλονιστικό κοινό μέτωπο δράσης εργατών και αγροτών, που αρχίζει να συγκροτείται στέρεα στη βάση και γι' αυτό με προοπτική...