Οριστικοποιήθηκε στη χτεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, η ομόφωνη απόφαση της κυβέρνησης να μειώσει για μια ακόμη χρονιά το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα (δημόσιοι υπάλληλοι) και των συνταξιούχων. Αυτό προκύπτει από τα βασικά μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού 1997 - μεταξύ των οποίων και το ποσό που θα διατεθεί για μισθούς και συντάξεις - που ανακοίνωσε μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου.Ο υπουργός, επιχειρώντας να εξωραϊσει την αντιλαϊκή εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης για το 1997, υποστήριξε πως "με το νέο μισθολόγιο, που θα εφαρμοστεί από 1.1.97, παρέχονται συγκρατημένες αυξήσεις πάνω από τον προσδοκώμενο πληθωρισμό (8%)"!

Στην πραγματικότητα, η υποτιθέμενη αύξηση των μισθών στο δημόσιο επιφυλάσσει μικρές ή και μηδενικές ονομαστικές αυξήσεις και πραγματική μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών για όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Απλά, αυτό το 8% αυξήσεις μισθών στο δημόσιο, που ανακοίνωσε χτες ο Γ. Παπαντωνίου, προέκυψε με τον ίδιο τρόπο που η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποστήριζε το 1992 πως το 0%+0% ισοδυναμεί με 14%!

Με βάση τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου για τον κρατικό προϋπολογισμό και τη γενικότερη οικονομική πολιτική του 1997, που ανακοίνωσε ο Γ. Παπαντωνίου, προκύπτει ότι οι συνολικές δαπάνες αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων (μισθοί και επιδόματα που δίνονται εκτός προϋπολογισμού) αυξάνονται από 1.671 δισ. δραχμές φέτος σε 1.805 δισ. δραχμές το 1997,που ισοδυναμεί με αύξηση των δαπανών μισθοδοσίας 8%. Επικαλούμενος αυτό το 8%, ο υπουργός το βάφτισε σαν αυξήσεις στο "πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων", αφού - όπως υποστήριξε - "οι αυξήσεις του 8% σε ετήσια βάση υπερκαλύπτουν το διορθωτικό ποσό του 1996 και την προβλεπόμενη αύξηση του πληθωρισμού το 1997". Εμμέσως πλην σαφώς, ο υπουργός προανάγγειλε και την εισοδηματική πολιτική των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες.Οπως είπε, "η κυβέρνηση θέτει ως στόχο αύξηση των συνολικών δαπανών, για μισθοδοσία και εργοδοτικές εισφορές για το 1997, το 7%,προειδοποιώντας μάλιστα πως όσες διοικήσεις παραβιάσουν αυτόν το στόχο θα έχουν και τις... συνέπειες.

Ολα τα παραπάνω προαναγγέλλουν στην ουσία ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς, γεγονός που σημαίνει ότι η κυβέρνηση και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας ψεύδονται συνειδητά και προκλητικά, όταν βαφτίζουν το 8% της αύξησης των δαπανών μισθοδοσίας του κρατικού προϋπολογισμού 1997 σαν αυξήσεις μισθών.Γιατί σ' αυτό το 8% αύξηση των δαπανών μισθοδοσίας στην πραγματικότητα συμπεριλαμβάνονται:

• Η αύξηση του 3,3%,που έπρεπε να πάρουν την 1-1-97 ΟΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι σαν "διορθωτικό ποσό", για να καλύψουν μέρος των απωλειών από τη διαφορά της εισοδηματικής πολιτικής και του πληθωρισμού το 1996.
• Η ωρίμανση (αλλαγή μισθολογικού κλιμακίου, λόγω πολυετούς υπηρεσίας, τα χρονοεπιδόματα κλπ.), που είναι περίπου 2 ποσοστιαίες μονάδες.
• Τα διάφορα "ειδικά επιδόματα",που δόθηκαν φέτος στους δημόσιους υπαλλήλους για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, τα οποία υπολογίζονται ότι ξεπερνούν τις 2 μονάδες επίσης.
• Οι δύο δόσεις για τα αναδρομικά των 18.000 δραχμών, που κανονικά θα έπρεπε να χορηγηθούν το 1997, σε όσους δημόσιους υπαλλήλους δεν τα έχουν πάρει, κονδύλι που υπολογίζεται σε μισή ποσοστιαία μονάδα.

Το άθροισμα όλων των παραπάνω δίνει μια αύξηση των δαπανών μισθοδοσίας - χωρίς να δοθεί καμιά ονομαστική αύξηση στους μισθούς το 1997 - ίση με 7,8%.Αν υπολογίσουμε και μια αύξηση 0,2% από το κόστος που θα προκαλέσουν οι ρουσφετολογικές και άλλες προσλήψεις που έγιναν το προεκλογικό έτος 1996 και θα επιδράσουν επίσης στις μισθολογικές δαπάνες της επόμενης χρονιάς, τότε - χωρίς καμιά απολύτως αύξηση που θα προστάτευε το εισόδημά τους μόνο και μόνο από τον πληθωρισμό - το κονδύλι της μισθοδοσίας το 1997 αυξάνεται κατά 8%!

Ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι δε θα δοθεί το 1997 η αύξηση 3,3% που δικαιούνται οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, σαν διορθωτικό ποσό, που έπρεπε να πάρουν την 1-1-97 για να καλύψουν τη διαφορά εισοδηματικής πολιτικής και πληθωρισμού του 1996. Δε διευκρίνισε, επίσης, αν οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, που προκύπτουν από το νέο μισθολόγιο, θα δοθούν κανονικά από την 1-1-97 ή σταδιακά. Παραδέχτηκε, όμως, ότι τα διάφορα επιδόματα που έπαιρναν ορισμένες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων (ήταν 74 δισ. δραχμές φέτος και ίσως ξεπερνούσαν τα 80 δισ. το 1997 και αντιστοιχούν σε 4 περίπου ποσοστιαίες μονάδες) θα ενσωματωθούν στον προϋπολογισμό του 1997, χωρίς να όμως να αποτελούν πραγματική δαπάνη για το δημόσιο.

Το τελικό αποτέλεσμα, που θα το βιώσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι από τις αρχές του χρόνου - αν δε συντονίσουν τη δράση τους και δεν καταφέρουν να ανατρέψουν τη συγκεκριμένη εισοδηματική πολιτική - θα είναι να παίρνουν στο χέρι το 1997 μικρότερες αποδοχές σε σχέση με φέτος, αν παρθεί υπόψη ότι θα αυξηθεί η φορολογική επιβάρυνση των αποδοχών τους λόγω μη τιμαριθμοποίησης της φορολογικής κλίμακας και κατάργησης διαφόρων φοροαπαλλαγών.