"Από την πρώτη στιγμή έναρξης αυτών των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, οι εγκρίσεις γίνονταν κυριολεκτικά στο "πόδι" με συνοπτικότατες διαδικασίες. Ποτέ δεν έγινε ουσιαστική συζήτηση για τα προγράμματα αυτά καθ' όλη της διάρκεια της υλοποίησης, αλλά και όταν μετέπειτα έγινε το κλείσιμο των προγραμμάτων. Με μια πρώτη ματιά φαίνεται ότι υπήρξε πλήθος παρατυπιών και παρανομιών και η διεύθυνση εκπαίδευσης (διευθυντής) έλυνε και έδενε κυριολεκτικά. Η παραμικρή αγορά, προμήθειες, έλεγχοι γίνονταν από τον επικεφαλής αυτής της συγκεκριμένης διεύθυνσης, ο οποίος ήταν ελεγκτής και ελεγχόμενος.

Μετά τη διαπίστωση των συγκεκριμένων παρανομιών, δηλαδή των εικονικών μισθώσεων, που στοίχισαν στον οργανισμό 4 εκατ., τέθηκε στο ΔΣ του οργανισμού το θέμα και κάτω από την πίεση των καταγγελιών, αλλά και τις ερωτήσεις συμβούλων, ο διευθυντής δήλωσε ότι δε του έδωσε έγκριση το ΔΣ, αλλά ότι τα χειρίστηκε αυτά τα ζητήματα η τότε πρόεδρος του οργανισμού.

Αυτή η εμπειρία δείχνει ότι θα έπρεπε τα όποια χρήματα που διατίθενται για εκπαίδευση, έστω και τεχνική, να δίνονται στα δημόσια σχολεία για ουσιαστική ενίσχυση και της υποδομής τους και της αναβάθμισης του περιεχομένου εκπαίδευσης. Φαίνεται ότι το πρόγραμμα έγινε κυρίως για να βολευτούν φίλοι, συγγενείς και ημέτεροι και σε μια τέτοια κατάσταση ανθούν αποστήματα. Εκφράζω σοβαρή ανησυχία ότι αυτό το απόστημα, που άνοιξε με τα δυο εικονικά τιμολόγια, δε θα είναι το τελευταίο σε αυτή την ιστορία".