Αδιαπραγμάτευτη εμμονή της κυβέρνησης στο "πρόγραμμα σύγκλισης". Κλιμάκωση των μέτρων οικονομικής αφαίμαξης όλο και πιο πλατιών λαϊκών μαζών. Ανευ όρων ενίσχυση, με ποικιλόμορφα κίνητρα, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Ολα αυτά αποτελούν την πεμπτουσία του άξονα της οικονομικής πολιτικής, όπως την παρουσίασε χτες ο Κ. Σημίτης, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά τη νέα λαίλαπα των μέτρων που θα επιβάλει το 1997 και τα επόμενα τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφού ο λόγος χτες έγινε για "τον προϋπολογισμό και το συνολικό μακροοικονομικό σχεδιασμό".

Την απαρέγκλιτη εφαρμογή της πολιτικής που υποτάσσεται στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ο πρωθυπουργός τη χαρακτήρισε αναγκαία και αποφασιστική "ανασυγκρότηση της οικονομίας","σ' έναν κόσμο που τα κεφάλαια κινούνται χωρίς περιορισμούς, με κριτήριο την αποδοτικότητα των επενδύσεων". Αποδεχόμενος το υψηλό κόστος μιας τέτοιας "προσαρμογής" της χώρας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, ο Κ. Σημίτης δήλωσε ότι θα το επωμιστούν "ιδίως οι έχοντες και κατέχοντες".Είναι φανερό πως "έχοντες και κατέχοντες" η κυβέρνηση θεωρεί όλους τους μισθωτούς και συνταξιούχους που δε βρίσκονται στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης και της φτώχειας, καθώς και τη συντριπτική πλειοψηφία των λεγόμενων μικρομεσαίων στρωμάτων. Ο Κ. Σημίτης υποστήριξε πως "η δημοσιονομική πολιτική δε θα στηριχτεί στη συμπίεση των αμοιβών των εργαζομένων" και πως "η εισοδηματική πολιτική εγγυάται εισοδήματα που θα είναι πάνω από τον πληθωρισμό". Δε μένει παρά να δούμε μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα το τρικ που θα μηχανευτούν οι κυβερνώντες για να μη δώσουν αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Πάντως, σε ό,τι αφορά τις διαβεβαιώσεις για εφαρμογή του νέου μισθολογίου, η κυβέρνηση φαίνεται να το παραπέμπει στις ελληνικές καλένδες, μια και ο πρωθυπουργός απλά ανέφερε ότι "αποτελεί προγραμματική δέσμευση".

"Εθνική προτεραιότητα" για την κυβέρνηση, συνέχισε ο πρωθυπουργός, αποτελεί το "δημοσιονομικό πρόβλημα". Οπως ανέφερε "μόνο και μόνο οι τόκοι, που το δημόσιο έχει να πληρώσει, είναι περισσότεροι από τις δαπάνες για την άμυνα, την παιδεία, την υγεία και την πρόνοια μαζί". Πρόβαλε σαν πρώτο στόχο την "αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου", προϊδεάζοντας για το όργιο ξεπουλήματος που θα ακολουθήσει, την υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού και τον παραπέρα θησαυρισμό της ολιγαρχίας του πλούτου.

Ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι "οι κρατικές δαπάνες πρέπει να αντιστοιχούν στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας". Αν και δεν προσδιόρισε τι εννοεί με τον όρο "πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας", η άποψη που διατύπωσε, ότι "η λειτουργία του κράτους πρέπει να προσαρμοστεί στα σύγχρονα δεδομένα", σημαίνει στην ουσία την παραπέρα περικοπή των δαπανών του κράτους για κοινωνικούς σκοπούς και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.Τόνισε ότι"θα συνεχιστούν οι προσπάθειες αποκρατικοποίησης", δηλαδή ξεπουλήματος, "σε σχέση με τον ΟΤΕ, τη ΔΕΠ, μικρές τράπεζες, θυγατρικές τραπεζών και άλλους οργανισμούς". Δεν έκρυψε βέβαια ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα συνοδευτούν και με απολύσεις εργαζομένων, λέγοντας ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει "τη διασφάλιση όσων γίνεται περισσοτέρων θέσεων εργασίας".

Δίνοντας κάποιο στίγμα για τις φοροαπαλλαγές,ξεκαθάρισε την πρόθεσή του να βάλει βαθιά το νυστέρι, χωρίς όμως να θίγει τις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, τις οποίες χαρακτήρισε σαν... "αναπτυξιακές".

Δεν έλειψαν πάντως από τις προγραμματικές και κορόνες περί "δίκαιης κατανομής του κόστους σε όλες τις κοινωνικές τάξεις". Εχοντας κατά νου, ότι οι υποσχέσεις δε στοιχίζουν, είπε πως "η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας θα ενταθούν"! Επιχειρώντας έτσι, να "χρυσώσει το χάπι" για τις σκληρές μέρες που περιμένουν τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, είπε: "δεν μπορούν να υπάρχουν ομάδες ή πρόσωπα που τοποθετούν τους εαυτούς τους πάνω από τους κανόνες που η κοινωνία έχει θεσπίσει". Αποσιώπησε όμως το γεγονός, ότι αυτοί οι κανόνες θεσπίστηκαν με ταξικά κριτήρια και με στόχο τη μεταφορά εισοδημάτων από τις τσέπες των οικονομικά ασθενέστερων στις τσέπες των οικονομικά ισχυρών.

Για όλα τα παραπάνω, ο πρωθυπουργός προανάγγειλε την άμεση προώθηση για ψήφιση από τη Βουλή, των νομοσχεδίων: α) για την περικοπή των κρατικών δαπανών,β) για την κατάργηση των φοροαπαλλαγών,γ) για την αναμόρφωση του τελωνειακού κώδικα και δ) για την πάταξη του λαθρεμπορίου.

Εντελώς ξεκάθαρος ήταν ο Κ. Σημίτης σε ό,τι αφορά τη στάση της κυβέρνησής του απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο.Υιοθετώντας ουσιαστικά τις κατά καιρούς αξιώσεις του ΣΕΒ, στην πραγματικότητα ανέλαβε δέσμευση, πως κάθε προσπάθεια για τη λεγόμενη δημοσιονομική εξυγίανση και τα συγκεκριμένα μέτρα οικονομικής αφαίμαξης του λαού, γίνεται, προκειμένου να ενισχυθούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Σ' αυτά τα πλαίσια και αναφερόμενος στη βιομηχανική πολιτική που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση, είπε - με ό,τι αυτό συνεπάγεται - πως η κυβέρνηση "στηρίζει τη δημιουργία νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και τον εκσυγχρονισμό των υφιστάμενων" και προσφέρει "νέες υποδομές, επενδυτικά κίνητρα, μείωση του κόστους ενέργειας, των μεταφορών, των επικοινωνιών (σ.σ. ακόμα χαμηλότερα τιμολόγια ΔΕΚΟ για τις επιχειρήσεις), προγραμματικές συμφωνίες". Παράλληλα, ικανοποιείται και το άλλο μεγάλο αίτημα του ΣΕΒ για ξαναμοίρασμα της πίτας των μεγάλων έργων,αφού ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως "σύντομα θα προχωρήσουμε σε μια επανεξέταση του ΚΠΣ".

Στο αναμενόμενο μήκος κύματος κινήθηκαν οι προγραμματικές δηλώσεις για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.Πέρα από τη γενικόλογη αναφορά ότι "η κυβέρνηση θα εξετάσει με ιδιαίτερη προσοχή τα προβλήματα που συνδέονται με την εφαρμογή των αντικειμενικών κριτηρίων, ώστε να προωθήσει εφικτές λύσεις που θα βελτιώνουν το σύστημα και θα άρουν υπαρκτές αδικίες", ο πρωθυπουργός έκανε σαφές ότι στο φάσμα της πολιτικής για τις ΜΜΕ, ουσιαστικά δεν εντάσσονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις της χώρας. Αντίθετα, παρουσιάστηκε ένας στόχος για χρηματοδοτήσεις ύψους 100 δισ. που θα διατεθούν για "τη δημιουργία νέων μικρών επιχειρήσεων, ιδιαίτερα σε τομείς υψηλής τεχνολογίας", για "επενδύσεις και ανάπτυξη δικτύων εμπορίας", δημιουργία "νέων χρηματοδοτικών φορέων και εργαλείων", που είναι εύλογο σε ποιους απευθύνονται.

Για την αγορά,η κυβέρνηση... δεσμεύεται να συνεχίσει την ίδια ακριβώς πολιτική, με δυο λόγια την παραπέρα προώθηση της "απελευθέρωσης" και ουσιαστικά την ασυδοσία των μεγαλοεπιχειρηματιών.