ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΤΗ ΝΕΑ ΛΗΣΤΕΙΑ | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΤΗ ΝΕΑ ΛΗΣΤΕΙΑ

Μέσα στο ερχόμενο δίμηνο, θα ξέρουμε και επίσημα την οικονομική πολιτική (εισοδηματική, φορολογική, τιμολογιακή, νομισματοπιστωτική κλπ.), που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση Σημίτη για το 1997. Οχι, βέβαια, πως δεν ξέρουμε από τώρα τις βασικές κατευθύνσεις της. Ούτε έχουμε αυταπάτες - επειδή ο πρωθυπουργός βάφτισε την κυβέρνησή του "κεντροαριστερή" - ότι θα πάρει μέτρα οικονομικής πολιτικής, που θα οδηγούσαν στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αυτό το θέμα η κυβέρνηση Σημίτη φρόντισε να το ξεκαθαρίσει από τις παραμονές ακόμη των εκλογών, όταν - ζητώντας τη στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου για να κερδίσει τις εκλογές - διαβεβαίωνε τους κάθε είδους εκπροσώπους του στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ότι θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα το πρόγραμμα "σύγκλισης". Οι φραστικές δηλώσεις, περί έμφασης στην "κοινωνική πολιτική", ήταν κάλπικες και καθαρά ψηφοθηρικού χαρακτήρα.

Η ουσία, είναι πως η αναβαπτισμένη με τη... λαϊκή ψήφο κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα συνεχίσει την πολιτική ληστείας των λαϊκών εισοδημάτων, που αποδείχτηκε "καρποφόρα" και "αποτελεσματική" για τους χρυσοκάνθαρους του πλούτου. Οσοι εργαζόμενοι ξεγελάστηκαν και πίστεψαν τις υποσχέσεις για προστασία των λαϊκών εισοδημάτων και για έμφαση στην κοινωνική πολιτική ή για συναισθηματικούς λόγους ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, σύντομα θα νιώσουν την πρώτη πικρή γεύση από τη νέα επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα, που επιφυλάσσει στα πλατιά λαϊκά στρώματα η κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση μειοψηφίας, η οποία κυβερνά με το 41% των ψήφων του ελληνικού λαού και χάριν του γνωστού σε όλους, ληστρικού καλπονοθευτικού νόμου.

***

Το ακριβές μέγεθος της ληστείας, που θα επιχειρήσει να επιβάλει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στα λαϊκά εισοδήματα για το 1997, αλλά και τους συγκεκριμένους τρόπους και μορφές, που αυτή θα πάρει, θα το διαπιστώσουμε μέχρι τις 30 Νοέμβρη, που θα κατατεθεί στη Βουλή ο κρατικός προϋπολογισμός του 1997. Οι "καθ' ύλην αρμόδιοι" του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, κόβουν και ράβουν τον προϋπολογισμό του 1997 στα μέτρα που έχουν παραγγείλει το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και η ηγεσία του ΣΕΒ. Και αποτελεί κοινό μυστικό, ότι ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΜΕΤΡΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ που καταρτίζονται με τον προϋπολογισμό του 1997, προβλέπουν χειρότερες μέρες για τους εργαζόμενους και καλύτερες για τους μεγαλοεπιχειρηματίες, καθώς:

Πρώτον,οι ονομαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων θα είναι πολύ κάτω από την αναμενόμενη αύξηση του πληθωρισμού και θα κινούνται στα πλαίσια του 2%+2%, στην καλύτερη περίπτωση.

Δεύτερον,οι αυξήσεις των φορολογικών εσόδων θα είναι πολύ πάνω από τον πληθωρισμό. Ετοιμάζονται δηλαδή να φορτώσουν πρόσθετα βάρη στα πλατιά λαϊκά στρώματα - καθώς από τη μια υπερτιμαριθμοποιούν τους διάφορους έμμεσους φόρους και από την άλλη αρνούνται να τιμαριθμοποιήσουν για μια ακόμη χρονιά τη φορολογική κλίμακα, ενώ αυξάνουν πάλι μια σειρά έμμεσους φόρους.

Τρίτον,οι αυξήσεις των κρατικών δαπανών για κοινωνικούς σκοπούς (παιδεία, υγεία, πρόνοια, κοινωνική ασφάλιση κλπ.) θα είναι επίσης πολύ κάτω από τον πληθωρισμό. Ομως, τα κονδύλια για επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις, που χορηγούνται από τα ταμεία του κράτους με τη μορφή "επενδυτικών και άλλων κινήτρων" στους διάφορους μεγαλοεπιχειρηματίες, θα είναι αυξημένα τουλάχιστον όσο και ο πληθωρισμός. Ενισχύεται έτσι ο άδικος και σε βάρος των εργαζόμενων αναδιανεμητικός ρόλος του προϋπολογισμού.

Τέταρτον,τσουχτερές αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΟΤΕ, αστικές συγκοινωνίες, τρένα, αεροπλάνα), με πρόσχημα την "εξυγίανσή" τους και στην πραγματικότητα για να γίνει πιο ελκυστική η εκποίησή τους στις πολυεθνικές και στους συνεταίρους τους στην Ελλάδα.

Πέμπτον,νομισματική πολιτική, που θα εξασφαλίζει φτηνά και άφθονα δάνεια στους μεγαλοεπιχειρηματίες, αλλά με το σταγονόμετρο και πανάκριβα για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

***

Δεν αποκλείεται, βέβαια, να δούμε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να αντιγράφει το μοντέλο της "κεντροαριστερής" κυβέρνησης της Ιταλίας, που την περασμένη βδομάδα αποφάσισε να επιβάλει ένα νέο φόρο - τον "ευρωφόρο" - ύψους 150.000 δραχμών σε κάθε ιταλική οικογένεια, με το επιχείρημα ότι μόνο έτσι η Ιταλία δε θα χάσει το τρένο της... σύγκλισης. Με τέτοια μέτρα, που προωθούν οι αυτοαποκαλούμενες "κεντροαριστερές" κυβερνήσεις, πώς να μην έχουν προβλήματα τα "κεντροδεξιά" κόμματα των διαφόρων χωρών του κόσμου, που βρίσκονται στην αντιπολίτευση; Τι παραπάνω από τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί με συνέπεια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα έκανε στην Ελλάδα μια κυβέρνηση της ΝΔ;

Η δογματική προσήλωση της κυβέρνησης Σημίτη στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας - που κλέβει με το γάντι ή με τη βία τα πλατιά λαϊκά στρώματα για να θησαυρίζουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι πολυεθνικές - μας φέρνει στο νου τον τίτλο του βιβλίου "Αγύρτες και κλέφτες στην εξουσία", που έγραψε ο κομμουνιστής, Μακρονησιώτης αγωνιστής Θέμος Κορνάρος και παραμένει πάντα επίκαιρο.

Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Θα τα καταφέρει και σε ποιο βαθμό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να επιβάλει τη συνέχιση της ληστείας; Η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα, εξαρτάται - σε μεγάλο βαθμό - και από την ετοιμότητα των μισθωτών, των συνταξιούχων, των αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, να αντισταθούν. Να συσπειρωθούν στις συνδικαλιστικές και άλλες μαζικές οργανώσεις και να οργανώσουν άμεσα την απόκρουση των κυβερνητικών αντιλαϊκών σχεδίων και επιδιώξεων. Να προωθήσουν το συντονισμό και τη συμπαράταξή τους στους κοινούς αγώνες και στην προβολή των δίκαιων αιτημάτων τους και να οικοδομήσουν το μέτωπο εκείνο, που θα εγγυηθεί την εφαρμογή μιας άλλης, ριζικά διαφορετικής πολιτικής.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Η εμμονή της κυβέρνησης Σημίτη σε μια πολιτική που κλέβει - με το γάντι ή με τη βία - τα πλατιά λαϊκά στρώματα για να θησαυρίζουν οι χρυσοκάνθαροι του πλούτου, μας φέρνει στο νου τον τίτλο του βιβλίου "Αγύρτες και κλέφτες στην εξουσία", που έγραψε ο κομμουνιστής, Μακρονησιώτης αγωνιστής Θέμος Κορνάρος και παραμένει πάντα επίκαιρο