Η ώρα των εργαζομένων της Θεσσαλονίκης έφτασε. Σήμερα, οι οπαδοί, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ δίνουν το "παρών" στη μεγαλειώδη συγκέντρωση που γίνεται στην Αριστοτέλους και τη μετατρέπουν σε κόκκινη πλατεία. Στη συνέχεια, την Κυριακή, καλούνται να μεταφέρουν το κόκκινο στην κάλπη. Ο λαός της πόλης μας είναι αποφασισμένος τη φορά αυτή να πει ένα μεγάλο ΟΧΙ στις δυνάμεις του δικομματισμού, για να εμποδίσει όλα αυτά που τον πληγώνουν καθημερινά και που "τα ζει στο πετσί του". Την εκμετάλλευση, το άδικο, την περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής του. Συνειδητοποιείται μέρα με τη μέρα ότι τα προβλήματα έχουν φέρει την πόλη σε αδιέξοδο και μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση. Και ο λαός πρέπει να πάρει τις μεγάλες αποφάσεις του. Ποια είναι, όμως, η σημερινή ζοφερή κατάσταση;

Ενας στους τρεις νέους δε βρίσκει δουλιά, ένας στους έξι εργαζόμενους είναι άνεργος. Σύμφωνα με έρευνα του Μακεδονικού Ινστιτούτου Εργασίας του Εργατικού Κέντρου οι άνεργοι στη Θεσσαλονίκη είναι πάνω από 60.000, δηλαδή πάνω από το 17% του ενεργού πληθυσμού.

Μεγάλος αριθμός εμπορικών επιχειρήσεων και βιοτεχνιών κλείνουν, ενώ δεν υπάρχει κανένα μέτρο ενίσχυσης των παραδοσιακών κλάδων μεταποίησης. Ο αντιπρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης δηλώνει: "Επιχειρήσεις με προοπτικές αντιμετωπίζουν αφ' ενός μεν μια πολιτική λιτότητας από το 1985, η οποία έχει εκμηδενίσει την κατανάλωση και αφ' ετέρου την άνιση, και χωρίς καμιά βοήθεια, μάχη με τους πολυεθνικούς κολοσσούς, οι οποίοι αλωνίζουν σε μια χώρα που δεν έχει ούτε νομοθεσία, ούτε διοίκηση, ούτε στρατηγικό σχεδιασμό για την ανάπτυξή της".

Από την αρχή της δεκαετίας ακούμε για την πολλά υποσχόμενη, γεμάτη έπαρση και προσβλητική για τους γειτονικούς μας λαούς "εξόρμηση στα Βαλκάνια", που θα μετέτρεπε την πόλη σε μητροπολιτικό κέντρο, σε βάση για την κατάκτηση των βαλκανικών αγορών. Την απάντηση στην περίφημη "διείσδυση" δίνει ο ΟΑΕΔ: Οι απολύσεις από τις επιχειρήσεις και εταιρίες παροχής υπηρεσιών μέσα στο 1996 ξεπέρασαν τις 10.000, χωρίς να συνυπολογίζονται οι 5.000 εποχιακοί εργάτες που φέτος δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν ούτε ένα μεροκάματο. Κι όμως οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων "δεν το βάζουν κάτω". "Ηρθε η ώρα για την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης σε οικονομικό κέντρο", λέει προεκλογικά ο Κ. Καραμανλής από τη ΝΔ, "η γεωοικονομική θέση της Ελλάδας ανοίγει νέες επιλογές για τα Βαλκάνια", προσθέτει ο Γ. Μαγκριώτης από το ΠΑΣΟΚ. Οράματα που αφήνουν πλέον παγερά αδιάφορους τους εργαζόμενους της πόλης, που το μόνο πρωταγωνιστικό ρόλο που γνωρίζουν είναι αυτός της ανεργίας, της αποβιομηχάνισης, της μαύρης εργασίας, της υποβάθμισης της ποιότητας ζωής. Οι κυβερνήσεις ανέχονται και συντηρούν την ασύστολη εκμετάλλευση από ασυνείδητους εργοδότες των ανυπεράσπιστων εργαζόμενων από την Αλβανία και τις Ανατολικές Χώρες.

Ολόκληρες περιοχές, ιδιαίτερα της δυτικής Θεσσαλονίκης "πνίγονται" στο νέφος των βιομηχανιών, που ανεξέλεγκτα "αφήνουν" τους ρύπους κατά προτίμηση τα Σαββατοκύριακα. Οι τάφροι που περνούν ανάμεσα στα σπίτια έχουν γεμίσει επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα. Την ίδια ώρα οι αρχές καταπολεμούν τη ρύπανση με τις μετρήσεις! Το τμήμα περιβάλλοντος του Δήμου Θεσσαλονίκης εκδίδει καθημερινά ενημερωτικό δελτίο ατμοσφαιρικής ρύπανσης, κι αυτό είναι όλο. Εξάλλου, η αναξιοπιστία της πολιτείας οδηγεί τους πολίτες να αντιδρούν, απόλυτα δικαιολογημένα, στις όποιες αποφάσεις παίρνουν οι αρχές, ακόμη κι αν επικαλούνται το γενικό συμφέρον. Η αρνητική εμπειρία τους, για παράδειγμα από τον τρόπο λειτουργίας των υφισταμένων χωματερών και τη μη αποκατάστασή τους, έχει ως αποτέλεσμα να μη συμφωνεί κανείς με τη χωροθέτηση στην περιοχή του νέας χωματερής. Το αποτέλεσμα είναι να λειτουργούν ανεξέλεγκτα στο Νομό Θεσσαλονίκης 80 περίπου χώροι απόθεσης αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων, που εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνους για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, ενώ η χωματερή Ταγαράδων θεωρείται από χρόνια υπερκορεσμένη.

Ο Νομός Θεσσαλονίκης, όμως, βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη περιβαλλοντική απειλή, μετά την καταστροφή του Θερμαϊκού, χωρίς αυτό να ενοχλεί καθόλου τους υπεύθυνους. Η υπεράντληση νερού από τις βιομηχανίες στην περιοχή Λαγκαδά έχει στεγνώσει τον κάμπο και η ασύδοτη ρύπανση από τις βιομηχανίες οδήγησε τη λίμνη στο θάνατο. Κι όμως νέες άδειες, για επεκτάσεις των ήδη παράνομων βιομηχανιών, δίνονται, εγκρίνονται καινούριες γεωτρήσεις και όταν οι κάτοικοι ξεσηκώνονται και αντιδρούν στις παρανομίες στέλνουν τα ΜΑΤ και τους χτυπάνε.

"Εγκληματούμε με το ανεξέλεγκτο θάψιμο των βιομηχανικών αποβλήτων", δηλώνει τάχα ενδιαφερόμενος για τη σωτηρία του περιβάλλοντος ο νομάρχης Θεσσαλονίκης και από την άλλη ανέχεται όλες τις παρανομίες των βιομηχάνων στο Λαγκαδά, που μετατρέπουν τη λίμνη σε βάλτο και γρήγορα θα αναγκάσουν τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Οσον αφορά τώρα τα μεγάλα έργα που θα έκαναν πιο υποφερτή τη ζωή για τους εργαζόμενους σ' αυτή την πόλη, αυτά μένουν στο στάδιο των προεκλογικών εξαγγελιών και στη συνέχεια εγκαταλείπονται. Τα μεγάλα συμφέροντα και οι αδιαφανείς διαδικασίες δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ερωτηματικά σχετικά με τις αναθέσεις των έργων, τις καθυστερήσεις, τις υπαναχωρήσεις κτλ.

Το κυκλοφοριακό στην πόλη έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, δύο χρόνια μετά όμως την ανάθεση του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης δεν έχει ολοκληρωθεί η ανάθεση στον προσωρινό ανάδοχο. Πριν λίγες μέρες στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε στη Θεσσαλονίκη ότι ελπίζει στην πρόταση του δεύτερου μειοδότη (τη γαλλική Bouyges), πράγμα που σημαίνει κι άλλη μεγάλη καθυστέρηση. Γιατί η δεύτερη κι όχι η πρώτη εταιρία, κανείς έξω από το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν το ξέρει.

Τα όρια επάρκειας της πόλης σε νερό βρίσκονται στο κατώτερο σημείο. Τα έργα σύνδεσης, όμως, του δικτύου ύδρευσης με τον Αλιάκμονα έχουν καθυστερήσει πολλά χρόνια και τώρα με τις προσφυγές, που καταθέτουν οι κοινοπραξίες που αποκλείστηκαν αναμένεται το έργο να τελειώσει αρκετά μετά την είσοδο του 21ου αιώνα. Μάλιστα, όπως καταγγέλλεται από το Δήμο Θεσσαλονίκης, η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης, με την οποία μεθοδεύεται ο εξοβελισμός των εκπροσώπων της ΤΑ από τη διοίκηση του ΟΥΘ, προοιωνίζεται καθεστώς αδιαφάνειας.

Να σημειώσουμε ακόμα ότι τα κονδύλια που διατίθενται στο νομό είναι πενιχρότατα, έτσι που πολλοί μιλούν για μοίρασμα της φτώχειας. Αλλά και τα προγράμματα που ψηφίζει η πλειοψηφία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης είναι μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της περιοχής.

Η απαρίθμηση των "πληγών" αυτής της πόλης δε θα είχε τέλος. Θα μπορούσες όμως να παραλείψεις την περικοπή των κονδυλίων για την Πρόνοια που έφεραν στο ελάχιστο την παροχή υπηρεσιών; Ποιος να αγνοήσει την επιχείρηση διατήρησης της ιστορικής φυσιογνωμίας της πόλης, που έχει ως αποτέλεσμα το ξεσπίτωμα φτωχών ιδιοκτητών, για να ωφεληθούν οι εργολάβοι και οι επιτήδειοι; Πώς να ξεπεράσεις την "Πολιτιστική Πρωτεύουσα", το χορό των αδηφάγων εργολάβων, τις εξυπηρετήσεις των πολιτικών που την ελέγχουν, τις αδιαφανείς διαδικασίες; Πώς, τέλος, να αγνοήσεις το ενδιαφέρον των μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών, οι οποίες έχουν στήσει καλά το μαγαζάκι τους και στοχεύουν, πέρα από το κέρδος, στην πληροφόρηση με στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού;

Γίνεται πλέον κατανοητό από τους εργαζόμενους της πόλης μας ότι και για τα οικονομικά προβλήματα και για τα έργα που δε γίνονται, δε φταίει η έλλειψη πόρων, ειδικών, μελετών. Συνειδητοποιείται ότι υπάρχει πολιτικό πρόβλημα κι αν δε γίνει προς την κατεύθυνση αυτή το βήμα, τίποτε δεν εγγυάται ότι θα σταματήσουν οι αδιαφανείς διαδικασίες, οι καθυστερήσεις, οι αναβολές. Οι λαϊκές δυνάμεις, και μόνο αυτές, είναι που αν συσπειρωθούν σε κοινό Μέτωπο θα επιβάλουν τη θέλησή τους στα πολυποίκιλα μεγάλα συμφέροντα. Μια τέτοια πορεία όμως στο σημερινό πολιτικό σκηνικό ένα κόμμα την εξασφαλίζει. Το Κόμμα, που όραμά του είναι η πραγματική αναγέννηση της πατρίδας μας, το ΚΚΕ.