Πρόκληση και εμπαιγμό για τους αγρότες, συνταξιούχους, μικρομεσαίους και ανέργους, οι οποίοι δοκιμάζονται από τις συνέπειες των αντιλαϊκών επιλογών της κυβέρνησης, αποτελούν οι χτεσινές "προγραμματικές δεσμεύσεις" της κυβέρνησης που παρουσίασε ο Κ. Σημίτης.

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο πρωθυπουργός εμφάνισε μια ειδυλλιακή κατάσταση όπου όλοι ζουν ευχαριστημένοι από την κυβερνητική πολιτική και δοξάζουν τις Βρυξέλλες και την ΕΕ, για τους πόρους με τους οποίους εξασφαλίζουν αυτή την"ευημερία" τους. Και βέβαια να μην ξεχάσουν να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ...

Επιπλέον, συναγωνιζόμενος τον πρόεδρο της ΝΔ, πλειοδότησε σε υποσχέσεις προς τα παραπάνω στρώματα, οι οποίες συνοδεύτηκαν από κούφια τεχνοκρατικά σχέδια, από χορό εκατοντάδων δισ. προς όλες τις κατευθύνσεις, προερχόμενα κυρίως από τους κοινοτικούς πόρους, χωρίς όμως καμία συγκεκριμένη δέσμευση και χρονοδιάγραμμα εφαρμογής. Ετσι έκανε λόγο για 180.000 νέες θέσεις εργασίας τα επόμενα χρόνια, χωρίς να αναφέρει όμως πόσες θα χαθούν και πόσο θα αυξηθεί η ανεργία, υποσχέθηκε αντικατάσταση των αντικειμενικών κριτηρίων με άλλα κριτήρια προσδιορισμού του εισοδήματος "εντός της επόμενης τετραετίας" κοκ.

Παρ' όλα αυτά ο Κ. Σημίτης δεν μπόρεσε να αποκρύψει ότι προχώρησε στην προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, προκειμένου να εξουσιοδοτηθεί για να πάρει νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Δεν μπόρεσε να απαντήσει πώς θα κλείσει τον προϋπολογισμό του 1997, ο οποίος χρειάζεται επιπλέον τουλάχιστον 850 δισ. δρχ.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση άφησε να εννοηθεί ότι η χώρα δεν πρόκειται να εξέλθει από το τούνελ της λιτότητας πριν από έξι χρόνια, συναρτώντας τη διάρκειά της από το "πόσο τρέχουν οι άλλοι" στην ΕΕ.