Το 75% των συνταξιούχων, συμπεριλαμβανομένων και των αγροτών, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, που ορίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση
Οι έξι απ' τους δέκα συνταξιούχους - πλην των αγροτών - της χώρας παίρνουν συντάξεις μικρότερες απ' τις 110.000 δραχμές το μήνα που η κυβέρνηση αναγνωρίζει ως το ανώτατο επίπεδο της... ευωχίας των συνταξιούχων, για να πάρουν το επίδομα εξομάλυνσης. Δηλαδή μισό ΕΚΑΣ ή 2.850 δραχμές το μήνα!
Αυτό προκύπτει από χοντρικούς υπολογισμούς, με βάση τα στοιχεία που συγκέντρωσε η περίφημη Επιτροπή του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και κατέληξε στα διαβόητα ΕΚΑΣ, ως την καλύτερη και δικαιότερη ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων. (Βλέπε Πίνακες ΙV και V. Σ' αυτούς τους πίνακες δεν περιλαμβάνονται οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ - 20.000 συνταξιούχοι -, των Τραπεζών- 22.000 συνταξιούχοι - και ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΟΤΕ - 26.000 συνταξιούχοι).
Συνολικά δηλαδή στη χώρα υπάρχουν 1.300.000 συνταξιούχοι. Απ' τις κατανομές και μόνο των πινάκων IV και V προκύπτει ότι πάνω από 740.000 συνταξιούχοι (ή 57%) παίρνουν συντάξεις μικρότερες των 110.000 δραχμών. Κάτω, δηλαδή, κι απ' αυτό το όριο φτώχειας που προκύπτει με βάση τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ενωση, το όριο φτώχειας ορίζεται κάτω απ' το 50% του κατά κεφαλήν ακαθάριστου εισοδήματος. Το 1995 το μηνιαίο κατά κεφαλήν ακαθάριστο εισόδημα υπολογίστηκε σε 203.000 δραχμές. Επομένως, το όριο της φτώχειας, με βάση την Ευρωπαϊκή Ενωση ήταν 101.500 δραχμές. Ενώ για το 1996 υπολογίζεται ότι το μηνιαίο ακαθάριστο εισόδημα θα είναι 250.000 δραχμές και επομένως το όριο φτώχειας είναι 125.000 δραχμές.
Να σημειωθεί ότι σε αυτόν τον υπολογισμό του μηνιαίου κατά κεφαλήν ακαθάριστου εισοδήματος προκύπτει απ' το "σουμάρισμα" των εισοδημάτων του Βαρδινογιάννη, αλλά και των συνταξιούχων που ο Κ. Σημίτης τους δίνει τα ΕΚΑΣ. Αλλά και με αυτούς τους υπολογισμούς τα όρια της κυβέρνησης Σημίτη για τα ΕΚΑΣ είναι μικρότερα απ' το όριο φτώχειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Με βάση και μόνο τα στοιχεία των πινάκων IV και V προκύπτει ότι πάνω από 800.000 συνταξιούχοι παίρνουν συντάξεις μικρότερες απ' το όριο φτώχειας (κάτω των 125.000 δραχμές). Ποσό δηλαδή 61,5% επί του συνόλου των 1.300.000 συνταξιούχων. Αν βέβαια συνυπολογιστούν και 750.000 συνταξιούχοι του ΟΓΑ (με 25.000 δραχμές τώρα και 21.000 μέχρι το Σεπτέμβρη του 1995) τότε οι συνταξιούχοι που ζουν κάτω απ' το όριο φτώχειας είναι πάνω από 75%.
Με τις χαμηλές συντάξεις ζουν συνήθως δυο άτομα. Ακόμα και το υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας όριζε ότι το ελάχιστο όριο διαβίωσης μιας τετραμελούς οικογένειας για το 1955 ήταν 210.000 δραχμές και για δυο άτομα 126.000 δραχμές.
Για το 1996 ορίζει ότι το ελάχιστο όριο διαβίωσης μιας τετραμελούς οικογένειας είναι 225.000 δραχμές και για δυο άτομα 135.000 δραχμές. Αλλά τα όρια ακόμα και για ΕΚΑΣ υποτάχτηκαν στους δείκτες του προγράμματος "σύγκλισης".
Οπως φαίνεται στον πίνακα V87.500 συνταξιούχοι παίρνουν συντάξεις μεταξύ των 60 - 80 χιλιάδων, δηλαδήσυντάξεις κατωτάτων ορίων.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιφύλαξε ιδιαίτερη μεταχείριση στους συνταξιούχους αυτοκινητιστές. Το πρώτο εξάμηνο του 1994 δεν τους έδωσε ούτε μια δραχμή αύξηση. Ναι, το πρώτο εξάμηνο του 1994 οι συνταξιούχοι του ΤΣΑ πήραν μηδέν αυξήσεις.Την 1.7.94 τους έδωσε μια αύξηση 6%.
Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκονται και εκείνοι οι συνταξιούχοι που στις αρχές του 1995 έπαιρναν 36.000 μηνιαία σύνταξη και ο πρώην πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου τις αποκαλούσε φιλοδωρήματα.
Οι αντιασφαλιστικοί νόμοι, σε συνδυασμό με την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική της τελευταίας πενταετίας, οδήγησαν σε σοβαρές απώλειες και τις συντάξεις στο Δημόσιο, τις ΔΕΚΟ, τη ΔΕΗ και τις Τράπεζες.
Οπως έχουν καταγγείλει επανειλημμένα οι οργανώσεις των συνταξιούχων η αποσύνδεση των συντάξεων απ' το 80% των μισθών των εν ενεργεία συναδέλφων τους μείωσε, σύμφωνα με υπολογισμούς των ίδιων των συνταξιούχων, κατά 23% τις συντάξεις σε ονομαστικές τιμές. Αν, δε, συνυπολογιστούν και οι επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας, τότε οι απώλειες, σε ονομαστικές τιμές, ξεπερνούν το 40%.
Οι συνταξιούχοι θεωρούν αδιαπραγμάτευτο αίτημα την επανασύνδεση των συντάξεων με το 80% των μισθών, καθώς και την αύξηση των συντάξεων σε ποσοστά ίδια, με εκείνα των αποδοχών των εν ενεργεία εργαζομένων. Είχαν προτείνει επανειλημμένα τη σταδιακή εξομάλυνση των συντάξεων με το 80% των αποδοχών των εργαζομένων. Η ρύθμιση αυτή, όπως έλεγαν, δε θα επέφερε επιβάρυνση μεγαλύτερη του 2-4% στον κρατικό προϋπολογισμό.
Ομως συνάντησαν την προσήλωση της κυβέρνησης στο Ευαγγέλιο του προγράμματος "σύγκλισης"...