Να, λοιπόν, που μ' έναν καταπληκτικό συντονισμό οι απανταχού εκσυγχρονιστές ανακάλυψαν, επιτέλους, την πεμπτουσία των επικείμενων εκλογών. Από το "νέο ήθος και ύφος της πολιτικής", περνάμε στο "νέο στιλ" της εκλογικής μάχης! Από τον "αναχρονισμό" των πλαστικών σημαιών, οδεύουμε στον "εκσυγχρονισμό" της τηλεοπτικής κοκορομαχίας. Από τις "παλαιομοδίτικες" συγκεντρώσεις του μέγα πλήθους και του μέγα πάθους, περνάμε στις "σύγχρονες" μορφές της ήρεμης επαφής με το λαό... Από την εμπορία πλαστικών οραμάτων και ψεύτικων "θα", μεταβαίνουμε στη "γλώσσα της αλήθειας". Από το "εδώ είναι Βαλκάνια!", οφείλουμε να προσαρμοστούμε στο γερμανικό ταμπεραμέντο του καθηγητή κ. Σημίτη. Από τις αντιπαραθέσεις του στιλ "είμαστε το φως, είστε το σκότος", θα αναμένουμε - λένε - την αντιπαράθεση προτάσεων και προγραμμάτων... Τόσο πολύ, μάλιστα, που να φτάνουν και να περισσεύουν 2 - 3 βδομάδες! Από τους μεταφερόμενους οπαδούς κάτω από τα προεκλογικά μπαλκόνια, καλά θα κάνουμε να απολαύσουμε το σούπερ θέαμα από τους αναπαυτικούς καναπέδες μας, ως τρίτοι. Ηδη, οι πλέον έμπειροι τω πολιτικάντηδων έκλεισαν μια καλή θέση στην τηλεοπτική πασαρέλα και άρχισαν τα γυρίσματα της "σειράς". Δυο κανάλια δήλωσε ότι καπάρωσε, για παράδειγμα, ο "πάπας του εκσυγχρονισμού", ο Ε. Γιαννόπουλος, για τους "μονολόγους" του, όπως τιτλοφόρησε ο ίδιος το προσωπικό του εκλογικό σίριαλ!

Πού οφείλονται αυτές οι ...κοσμοϊστορικές αλλαγές (;), αναρωτιούνται με απέραντο φαρισαϊσμό ένας μετά τον άλλο διάφοροι αναλυτές, για να απαντήσουν με στόμφο: Είναι γιατί εξέλιπαν οι χαρισματικοί αρχηγοί! Ξέρουν, βέβαια, αρκετά καλά ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Οτι τα "χαρίσματα" της δημαγωγίας, της ψευτιάς, της αναξιοπιστίας, της διπλοπροσωπίας μεταβιβάζονται, αναπαράγονται και επαυξάνονται - ασχέτως τόνων και ειδικών ...ταλέντων - στους νέους πολιτικούς αστέρες του συστήματος. Αλλα είναι εκείνα που εξέλιπαν. Εξέλιπαν τα πλήθη που κάποτε ηλεκτρίστηκαν από εύηχα συνθήματα, που σύντομα αποδείχτηκαν ψεύτικα. Εξέλιπαν τα οράματα από έναν κόσμο, που, ενώ κλήθηκε να παλέψει για "σοσιαλισμό στις 18".., από την επομένη βρέθηκε να εξαργυρώνει σταδιακά τα οράματα με παντός είδους "παροχές", προκειμένου να πέσει στα μαλακά η μετέπειτα πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Εξέλιπαν τα περιθώρια ακόμα και για ψεύτικα "θα", που - όπως και να έχει - δημιουργούν προσδοκίες και, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, κλίμα διεκδίκησης. Εξέλιπαν ακόμα και οι"δράκοι" από τα πολιτικά παραμύθια των αρχηγών του δικομματισμού και των δορυφόρων του, καθώς στένεψαν απελπιστικά τα περιθώρια διαφοροποιήσεων σε κεντρικές πολιτικές επιλογές.

Εκείνο, όμως, που εξέλιπε πάνω απ' όλα είναι η διάθεση για την ανάληψη της παραμικρής δέσμευσης απέναντι στο λαό σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των οξύτατων, πιεστικών προβλημάτων του. Αφού, λοιπόν, δεν έχουν λόγια ευχάριστα να πουν, καλύτερα να μην μας πουν κανένα, για να θυμηθούμε το στίχο του γνωστού τραγουδιού. Είναι, επομένως, εντελώς συνειδητή η επιλογή να περάσουν, όσο γίνεται, στο "ντούκου" αυτές οι εκλογές. Πρώτον, γιατί τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων δεν προσφέρονται πια για άλλη δημαγωγία. Και, δεύτερον, γιατί οι πραγματικοί λόγοι της επίσπευσης αυτών των εκλογών είναι εντελώς ανομολόγητοι. Να πουν τι, δηλαδή; Οτι από την επομένη της κάλπης θα ξεκινήσει η εποχή της "πραγματικής λιτότητας", όπως διαμήνυσε λίγο μετά την εκλογή Σημίτη στη θέση του πρωθυπουργού το πρωτοπαλίκαρό του, ο Θ. Πάγκαλος; Οτι έρχεται νόμος για τα ασφαλιστικά, που δε θα αφήσει τίποτα όρθιο από την κοινωνική ασφάλιση; Οτι σκοπεύουν να σαρώσουν τις κοινωνικές παροχές και τα εργασιακά δικαιώματα που απόμειναν; Οτι η ανεργία θα εξαπλωθεί κι άλλο και οι άνεργοι θα μεταβληθούν σε ζήτουλες των "μεριδίων εργασίας"; Οτι οι αγρότες θα πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά τις συνέπειες της ΓΚΑΤΤ και της ΚΑΠ και ότι οι μικρομεσαίοι θα σαρωθούν με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς; Οτι το Κυπριακό και τα εθνικά μας θέματα θα αφεθούν ακόμα πιο ξετσίπωτα στη διακριτική ευχέρεια των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ;

Είναι, λοιπόν, επιτακτική, γι' αυτούς, η ανάγκη, αυτή η εκλογική μάχη να διεξαχθεί όσο το δυνατόν πιο μακριά από το λαό και τα προβλήματά του. Να μη διαταραχτεί το κλίμα της ευρείας συναίνεσης που επικρατεί στις κορυφές γύρω από βαθιά αντιλαϊκές επιλογές. Να αντικαταστήσουν την πολιτική αντιπαράθεση όσο γίνεται πιο πολύ και όσο γίνεται πιο πλατιά μέσα στον κόσμο από ένα παραπολιτικό κουτσομπολιό εντυπώσεων, γύρω από την εμφάνιση, την άνεση, το στιλ, την ενδυμασία του τάδε πολιτικού σε σχέση με τον άλλο κλπ. Πρόκειται για μια κατεύθυνση αποπροσανατολιστική, επιζήμια, επικίνδυνη και άκρως αντιδημοκρατική. Μια κατεύθυνση, που πρέπει και μπορεί να ακυρωθεί στην πράξη. Με την ποικιλότροπη προβολή των πραγματικών προβλημάτων και της απαίτησης να ανοίξουν ΤΩΡΑ όλοι τα χαρτιά τους γύρω από την αντιμετώπισή τους. Με την ανάπτυξη όσων αγώνων είναι δυνατόν στο ελάχιστο έστω διάστημα γύρω από τέτοια προβλήματα, όπως είναι, για παράδειγμα, οι κινητοποιήσεις που έχουν εξαγγείλει οι αγρότες ή οι κινητοποιήσεις ενάντια στο κλείσιμο επιχειρήσεων. Ακόμα και η πιο μικρή εστία αντίστασης αυτή την περίοδο είναι χρήσιμη, όσο ποτέ άλλοτε, γιατί μπορεί να συμβάλει στο σπάσιμο της σιωπής νεκροταφείου, που καλλιεργείται γύρω από τα προβλήματα του κόσμου, τα οποία βράζουν κάτω από το μανδύα της επίπλαστης προεκλογικής ηρεμίας.