Μπίζνες και ποδόσφαιρο πλέον βαδίζουν χέρι χέρι. Η είσοδος πολυεκατομμυριούχων στο χώρο του λαοφιλέστερου αθλήματος έχει ενθαρρύνει την ανάπτυξη της φιλοσοφίας που τους διέπει, δηλαδή τη λειτουργία της ποδοσφαιρικής ομάδας ως μιας κερδοφόρας επιχείρησης. Γνωστά ονόματα στιςσελίδες των οικονομικών φύλλων, στολίζουν πλέον τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο Τζιάνι Ανιέλι, ο Μάρτιν Εντουαρτς, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν συλλόγους που αποδίδουν καλό ποδόσφαιρο, ενώ παράλληλα γίνονται ολοένα πλουσιότεροι. Η επενδυτική τους δραστηριότητα στο συγκεκριμένο χώρο είναι η απόκτηση ικανών ποδοσφαιριστών - υπαλλήλων. Το περασμένο καλοκαίρι, για παράδειγμα, η Ιντερ ξόδεψε 7 εκατομμύρια λίρες για την απόκτηση του Πολ Ινς. Η Αρσεναλ επένδυσε 7,5 εκατομμύρια λίρες στα πόδια του Ντένις Μπέργκαμπ, ενώ πρόσφατο είναι το παράδειγμα του Αλαν Σίρερ, που η μεταγραφή του από την Μπλάκμπερν στη Νιούκαστλ άγγιξε τα 6 δισ. δραχμές! Αυτά τα έξοδα όμως αντισταθμίζονται από την επιχειρηματική δραστηριότητα των συλλόγων, από ένα σωρό άλλες πηγές. Πρώτη είναι η δημιουργία εταιρικής ταυτότητας μέσω της πώλησης αντικειμένων με τα χρώματα και το σήμα της ομάδας. Ενας τομέας όπου πρωταθλήτρια είναι η Μάντζεστερ Γιουνάιτεντ. Ο κύκλος εργασιών του τμήματος μάρκετινγκ των "μπέμπηδων" είναι 14 εκατομμύρια λίρες, ενώ 900.000 λίρες εισπράττει από την πώληση των εισιτηρίων όταν αγωνίζεται στο Ολ Τράφορντ. Παρά την αντίθετη γνώμη των οπαδών της Μάντζεστερ, η στολή της αλλάζει κάθε χρόνο. Τα παραδοσιακά κόκκινα μπλουζάκια έχουν κατά καιρούς γίνει μπλε, μαύρα, άσπρα και πρασινοκίτρινα. Οι χιλιάδες των οπαδών της αναγκάζονται κάθε χρόνο να αγοράζουν τη νέα εμφάνιση, φέρνοντας το χαμόγελο στους ανθρώπους του μάρκετινγκ, αλλά... αδειάζοντας την τσέπη τους. Οι "κόκκινοι διάβολοι" έχουν ήδη εισαχθεί στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου, όπως επίσης η Τότεναμ και η Μίλγουολ.

Οταν πρόκειται για μπίζνες και ποδόσφαιρο, η Ιταλία είναι η πρώτη διδάξασα. Με ανθρώπους όπως ο βαρόνος των ΜΜΕ, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, και ο ιδιοκτήτης μεγάλης αυτοκινητοβιομηχανίας, Τζιάνι Ανιέλι, οι ακριβές μεταγραφές και η άνθηση των υψηλών μισθών εκτινάχτηκαν στα ύψη. Το "κάλτσιο" επωφελήθηκε με 10,6 εκατομμύρια εισιτήρια την περίοδο 1991 - '92. Από τότε ο αντίστοιχος αριθμός έχει πέσει στα 9 εκατομμύρια για κάθε περίοδο.

Ομως και στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο έχει μπει πλέον σε επαγγελματικά καλούπια όσον αφορά τη βιτρίνα. Την αρχή έκανε ο Παναθηναϊκός που φτιάχνοντας ένα τέλειο αθλητικό κέντρο στην Παιανία άνοιξε το δρόμο στους υπόλοιπους. Η ΑΕΚ μέσα από τη συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ ανακαίνισε το στάδιο της Νέας Φιλαδέλφειας, ενώ και ο Ολυμπιακός έδωσε έμφαση στο μάρκετινγκ με αλυσίδα μπουτίκ, καθώς και με έκδοση πιστωτικής κάρτας σε συνεργασία με τράπεζα. Πίσω από τη βιτρίνα όμως υπάρχουν τεράστια προβλήματα στις μικρές κατηγορίες, εκεί που είναι το φυτώριο. Δυστυχώς η έλλειψη οργάνωσης και τα λίγα μέσα που υπάρχουν στην επαρχία κυρίως κάνουν το ελληνικό ποδόσφαιρο να... αιμορραγεί.