Οι εξελίξεις συνολικά που έχουν δρομολογηθεί και σ' αυτό τον κλάδο ήταν αναμενόμενες, καθώς η σημερινή κυβέρνηση αλλά και οι προηγούμενες, διεκπεραιώνοντας τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των πολυεθνικών, δεν πήραν κανένα μέτρο για την προστασία της ντόπιας παραγωγής. Σοβαρές ευθύνες έχουν και οι καπνοβιομήχανοι, που παρέδωσαν, με το «αζημίωτο» βεβαίως, το μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς στις πολυεθνικές. Ετσι, σήμερα τα εισαγόμενα, μαζί με τα εδώ παραγόμενα ξένα σήματα, ξεπερνούν το 66% της ελληνικής κατανάλωσης! Οι εργαζόμενοι στον κλάδο, που πριν δεκαεφτά χρόνια έφταναν περίπου τους 7.000 , σήμερα μετά βίας πλησιάζουν τους 2.500!

Εδώ και αρκετά χρόνια έχει ξεκινήσει η συρρίκνωση ενός παραδοσιακού ελληνικού προϊόντος (του καπνού) και τμήματος της ελληνικής καπνοβιομηχανίας. Αν και η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ελλειμματική σε καπνό, οι ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 17 χρόνια δεν πήραν κανένα μέτρο για την προστασία του ελληνικού καπνού. Η ελληνική καπνοβιομηχανία ραγδαία υποχωρεί και υπάρχει έντονη αμφιβολία για την ύπαρξή της σε λίγα χρόνια.

Ευθύνη σοβαρή για τη μέχρι σήμερα εξέλιξη του κλάδου έχουν και οι καπνοβιομήχανοι, οι οποίοι βέβαια με τις «πλάτες» των κυβερνήσεων, για χρόνια προωθούσαν τα ξένα σήματα, επειδή ήταν ακριβότερα, με λιγότερο φόρο και μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους.

Στις αρχές του 1997 έκλεισε η βιομηχανία «Αφοί Κωνσταντίνου - ΣΑΝΤΕ» και οι εργαζόμενοι πετάχτηκαν στο δρόμο, καθώς, όπως δήλωσε η επιχείρηση, αδυνατούσε να συνεχίσει τη λειτουργία της. Το σήμα «ΣΑΝΤΕ» το αγόρασε η «Παπαστράτος». ΗΚΕΡΑΝΗΣ από τους 750 εργαζόμενους που απασχολούσε το εργοστάσιο πριν οχτώ χρόνια, έφτασε τον Απρίλη του 1994 να απασχολεί 450 εργαζόμενους και σήμερα το μόνιμο προσωπικό της επιχείρησης δεν ξεπερνά τους 235!

Χρόνο με το χρόνο το μερίδιο κατανάλωσης των ελληνικών σημάτων στην ελληνική αγορά μειώνεται. Αρκεί να αναφερθεί ότι το 1997 τα εισαγόμενα τσιγάρα και τα εδώ παραγόμενα τσιγάρα με ξένα σήματα κατείχαν στο σύνολό τους το 60% της ελληνικής αγοράς.

Πιο συγκεκριμένα, το διάστημα Γενάρη - Απρίλη 1997 η «Φίλιπ Μόρις», η οποία συνεργάζεται με την «Παπαστράτος», κατείχε το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς (συνεχίζει και σήμερα) αγγίζοντας το 22,5%. Αντίθετα, μείωση είχαν οι ελληνικές επιχειρήσεις. Η «Παπαστράτος» το 1991 κατείχε το 21,2% και το 1995 έφτασε το 16,2%, ενώ το διάστημα Γενάρη - Απρίλη 1997 έπεσε στο 14,5%.

Το 1998 τα εισαγόμενα τσιγάρα και τα εδώ παραγόμενα με ξένα σήματα καταλαμβάνουν στο σύνολό τους το 64,7% του μεριδίου της ελληνικής αγοράς, ενώ τα ελληνικά εδώ παραγόμενα τσιγάρα κατέχουν το 35,3%! Σύμφωνα με τις θέσεις της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Καπνοβιομηχανιών Ελλάδας, η παραγωγή καπνών συρρικνώνεται, μένει αδιάθετη σε αποθήκες, οι τιμές μειώνονται και στην επεξεργασία καπνού έχουν χαθεί χιλιάδες θέσεις εργασίας. Αυτά όταν η κατανάλωση αυξάνεται και μάλιστα το 1998 έφτασε τα 31 εκατομμύρια τσιγάρα!

Σύμφωνα με τελευταία στοιχεία του 1999, τα εισαγόμενα τσιγάρα και τα εδώ παραγόμενα με ξένα σήματα κατέχουν το 66,45%! Τα ελληνικά σήματα αντίθετα χάνουν έδαφος και σήμερα κατέχουν το 33,55%!

Συγκεκριμένα, η «Φίλιπ Μόρις», που συνεργάζεται με την «Παπαστράτος» έχει μερίδιο κατανάλωσης στην ελληνική αγορά μαζί με τις εισαγωγές 25,55%. Η «Σέιτα» έχει 0,77%. Η «Ρέινολτς» που συνεργάζεται με την «Καρέλιας» 11,5%, η ΒΑΤ 16,5%, η «Γκάλαχερ» 4,72%, η «Ρίμτσμα» 3,77%, η «Σκανδινάβιαν» 2,37%, η «Οστριαν Ταμπάκο» 0,46% και η «Ιμπέριαλ» 0,85%.

Η καπνοβιομηχανία «Παπαστράτος» έχει μερίδιο κατανάλωσης στην ελληνική αγορά 13,65%. Η «Καρέλιας» 8,55%, η ΣΕΚΑΠ 8,67%, η «Κεράνης» 1,98% και η «Γεωργιάδης» 0,7%. Τα εισαγόμενα τσιγάρα, εκτός από αυτά που εισάγει η «Φίλιπ Μόρις» και η «Σέιτα», έχουν μερίδιο κατανάλωσης στην ελληνική αγορά συνολικά 32,76%.