Υπέρ της ταχείας υλοποίησης των "προγραμματικών συμφωνιών" για την ανάθεση των προμηθειών του δημοσίου σε "ελληνικές" επιχειρήσεις, τάχθηκε προχτές η υπουργός Ανάπτυξης, Β. Παπανδρέου, με αφορμή την απειλή της "Ζίμενς", - αλλά και της "Ιντρακόμ" νωρίτερα - να κλείσει το εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, αν δεν της παραχωρηθούν σύντομα οι 360.000 ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ.

Απορία: Τι είδους "ελληνοποίηση" των προμηθειών του δημοσίου είναι αυτή, όταν οι προμήθειες ανατίθενται σε εταιρίες που εκβιάζουν και απειλούν ότι θα μεταφέρουν ή θα κλείσουν τα εργοστάσιά τους, αν διαρκώς το δημόσιο δεν αναλαμβάνει να τις "μπουκώνει" με υπερκέρδη; Μέχρι πότε θα συνεχίζεται αυτή η άθλια κατάσταση;

Ποια "εγγύηση" μπορεί να υπάρχει στην περίπτωση που σταματήσει το δημόσιο να τους παρέχει απλόχερα τις προμήθειές του; Δε θα υλοποιήσουν - προοπτική πολύ πιθανή - την απειλή τους; Και τότε τι θα έχει μείνει από τα χρήματα των φορολογουμένων; Μόνο τα γεμάτα χρηματοκιβώτια των "ελληνικών" επιχειρήσεων; Και αυτά στη Γερμανία ή την Ελβετία ή όπου αλλού τα έχουν τέλος πάντων;