Δίπλωσε αργά - αργά τη φανέλα με το νούμερο 6 και την τοποθέτησε με ευλαβικό τρόπο στην τσάντα του. Ενθύμιο μια 20χρονης καριέρας που έφτασε στο τέλος της για τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Οι σκηνές που εκτυλίχτηκαν στα αποδυτήρια του "Τζόρτζια Ντομ", μετά τον αγώνα με τη Βραζιλία, δεν περιγράφονται εύκολα. Η ευφορία για τη νίκη και την κατάκτηση της 5ης θέσης στην Ολυμπιάδα δεν κράτησε για πολύ. Ο τελευταίος αγώνας της Εθνικής μπάσκετ ξεχάστηκε γρήγορα και πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Το κεντρικό πρόσωπο ήταν πλέον ο αρχηγός της ομάδας, που διάλεξε την πιο κατάλληλη στιγμή να πει το "αντίο". Η συγκινησιακή φόρτιση στο κατακόρυφο. Ο Κώστας Παταβούκας που ανέλαβε να μιλήσει εκ μέρους των παικτών, με δυσκολία συγκρατούσε τα δάκρυα, ενώ σε λυγμούς σε μια άκρη των αποδυτηρίων ξέσπασε ο Φάνης Χριστοδούλου. Για όλους τους παλιούς έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Η παρέα του 1987 είχε οριοθετήσει το φινάλε σε αυτή την Ολυμπιάδα. Με πρώτο το Γιαννάκη που ανακοίνωσε βουρκωμένος το τέλος της καριέρας του στην Εθνική ομάδα. Μόνο σε αυτήν; "Αφήστε με να ηρεμήσω για λίγες μέρες και στην Αθήνα θα πω οριστικά αν θα σταματήσω οριστικά το μπάσκετ", είπε με κόπο. Τα λόγια έβγαιναν με δυσκολία. Οι "μικροί" παρακολουθούσαν με δέος. Ισως εκείνη τη στιγμή να κατάλαβαν το μυστικό της επιτυχίας αυτής της ομάδας για μια 10ετία. Το δέσιμο και η φιλία που υπήρχε ανάμεσα στον Γιαννάκη, το Φασούλα, το Φάνη, τον Παταβούκα. Μέχρι και ο "σκληρός" Γιώργος Σιγάλας δεν μπόρεσε να κρύψει τα δάκρυά του: "Δεν κλαίω γιατί σταματά ο Παναγιώτης, αλλά το κλάμα μου είναι επειδή αυτός που αποχωρεί είναι το ίδιο το μπάσκετ. Οταν πρωτόπαιξα στην Εθνική ένιωθα δυστυχία γιατί δεν έτυχε να παίξω δίπλα στο Νίκο Γκάλη. Ομως τώρα νιώθω τυχερός που πρόλαβα ένα από τους δύο μεγάλους".

Με συμβουλές... πατρικές ο Γιαννάκης αποχαιρέτησε τους συμπαίκτες του: "Να φυλάτε ως κόρη οφθαλμού την Εθνική. Να την αγαπάτε και να την προσέχετε. Αν όλα αυτά τα χρόνια πίκρανα κάποιον, ζητώ συγνώμη".

Η μεγάλη καριέρα του Παναγιώτη ξεκίνησε σε ηλικία 17 χρονών. Στις 12 Σεπτέμβη του 1976 χρίστηκε διεθνής εναντίον της Τσεχοσλοβακίας στο Αλεξάνδρειο της Θεσσαλονίκης στα πλαίσια του τουρνουά "Δημήτρια". Προπονητής ο Ρίτσαρντ Ντουξάιρ. Στο 350ό και τελευταίο παιχνίδι ο ρέκορντμαν των συμμετοχών ξεκίνησε στην αρχική 5άδα και στις εξέδρες του "Τζόρτζια Ντομ" τον καμάρωναν οι δικοί του άνθρωποι. Η γυναίκα του Ευγενία και τα δύο του παιδιά Κέλη και Δημήτρης.

Παναγιώτη Γιαννάκη θα σε θυμόμαστε πάντα, όχι μόνο για τη μεγάλη σου κλάση, αλλά πάνω απ' όλα το ήθος σου.