Κάτοχος Παγκοσμίου Ρεκόρ: Γκαμπριέλε Ρέινσχ (ΓΛΔ) 76.80 Βραδεμβούργο 1988.

Από τα κλασικότερα αγωνίσματα της Αρχαίας Ελλάδας θεωρείται η δισκοβολία. Αλλωστε τα πολλά αγάλματα και παραστάσεις που σώζονται μέχρι σήμερα αποδεικνύουν περίτρανα ότι το συγκεκριμένο αγώνισμα ήταν από τα πιο δημοφιλή.

Ο δίσκος πρωτοεμφανίζεται στους Αρχαίους Αγώνες το 780 π. Χ. και βέβαια δε θα μπορούσε να λείψει και από τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896.

Αρχικά η ρίψη του δίσκου γινόταν από βάθρο 70 εκατ., ενώ την ίδια περίοδο οι Σουηδοί καθιέρωσαν τη ρίψη μέσα από ένα τετράγωνο 2,5 μέτρων. Το 1897 οι Αμερικανοί δημιουργούν ένα κύκλο διαμέτρου 7 ποδιών που έγινε 2,5 μέτρα το 1908.

Το βάρος του δίσκου σταθεροποιήθηκε το 1907 στα 2 κιλά, ενώ η διάμετρός του ανερχόταν στα 22 εκατ.

Στις αρχές του αιώνα υπήρχε η στατική ρίψη, η οποία εξελίχτηκε μετέπειτα σε περιστροφική που ήταν δημιούργημα των Νορβηγών.

Το 1926 ο Αμερικανός Κλάρενς Χάουσερ παρουσίασε για πρώτη φορά τον σημερινό τρόπο ρίψης που περιλάμβανε στροφή και ελαφρό πήδημα στο τελείωμα της προσπάθειας.

Στις γυναίκες τα πρώτα καταγραμμένα αποτελέσματα με δίσκο βάρους 1,24 κιλών χρονολογούνται γύρω στο 1914. Ο κανονικός δίσκος του 1 κιλού υιοθετήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928.

Η Ρουμάνα Λία Μανόλιου έγινε στα 36 της χρόνια η μεγαλύτερη σε ηλικία Ολυμπιονίκης, αφού κατάφερε να πάρει χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του 1968.

Από το 1971 έως το 1976 ήταν η "χρυσή" πενταετία της Σοβιετικής Φαϊνα Μέλνικ, η οποία ήταν χρυσή Ολυμπιονίκης το 1972, ενώ έχει στην κατοχή της και 11 παγκόσμια ρεκόρ.

Αμέσως μετά ακολούθησε η Εβελιν Τζαχλ από τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, όπου σε ηλικία μόλις 20 ετών στέφθηκε Ολυμπιονίκης το 1976, αλλά και το 1980. Παράλληλα ανέβασε και το παγκόσμιο ρεκόρ στα 71.50.