ΜΟΣΧΑ (Ανταπόκριση Ν. ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ). -

Ομάδα αξιωματικών της CIA προετοιμάζει υπονομευτικές δραστηριότητες στη Λευκορωσία, με σκοπό την ανατροπή του Προέδρου Αλεξάντρ Λουκασένκο. Ρώσος κομμουνιστής βουλευτής αποκαλύπτει αυτά τα σχέδια:

Τελευταία, ο κόσμος είναι μάρτυρας μεγάλων καταστροφών των σλαβικών κρατών, του σλαβικού πολιτισμού στο σύνολό του. Με σενάριο, που εκπονήθηκε στις ΗΠΑ και τη Γερμανία, διαμελίστηκε η Γιουγκοσλαβία. Γίνονται προσπάθειες για την οριστική διάσπαση της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Ξεκίνησε πολιτικός θόρυβος γύρω από το "ουγγρικό ζήτημα" στη Σλοβακία. Ενθαρρύνεται το χωριστικό κίνημα στη Δυτική Ουκρανία. Δε βρίσκουν λύση οι αντιθέσεις για την Κριμαία. Με τη διεύρυνση του στρατιωτικοπολιτικού συνασπισμού ΝΑΤΟ, όχι μόνο θα δημιουργηθεί άμεση απειλή για την ίδια τη Ρωσία, αλλά και βλάπτονται ουσιαστικά τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ρωσίας στην Ευρώπη.Συντελείται η απώθηση της Ρωσίας από τις νοτιοανατολικές και υπερκαυκάσιες Δημοκρατίες. Δεν αποκλείεται η πιθανότητα ένωσης στο μέλλον της Γερμανίας και της Αυστρίας, καθώς και η πιθανή καταβρόχθιση απ' αυτές της Τσεχίας και άλλων όμορων περιοχών... Οι ΗΠΑ, όλο και περισσότερο, διεκδικούν το ρόλο του πλανητικού ηγέτη και του "δικαστή", δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στις 25 Ιούλη ο πρόεδρος της Επιτροπής της Κρατικής Δούμας για την Ασφάλεια, Βίκτορ Ιλιούχιν. Επισήμανε δε ότι το ντοκουμέντο του Προέδρου των ΗΠΑ "Η στρατηγική της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ" "νομιμοποιεί" τη χρήση από τις Ηνωμένες Πολιτείες της στρατιωτικής βίας πέρα από τα όρια της χώρας τους, σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη μπορεί να κηρυχτεί ζώνη των εθνικών συμφερόντων των ΗΠΑ.Στο όνομα της προάσπισης των συμφερόντων τους, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν όλα τα μέσα, αν χρειαστεί, και "τη μονομερή και αποφασιστική χρήση της στρατιωτικής βίας".

Ο Ιλιούχιν επέστησε την προσοχή στην ανησυχητική κατάσταση που διαμορφώνεται στη Λευκορωσία. Ορισμένοι θέλουν πολύ να παρεμποδίσουν τις διαδικασίες ενοποίησης της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, να δυσφημίσουν και μετά να ανατρέψουν τον Πρόεδρο της χώρας, Αλεξάντρ Λουκασένκο. Ζήτησε από τους δημοσιογράφους να δώσουν πλατιά δημοσιότητα στις "ανησυχητικές πληροφορίες". Σύμφωνα με τον Ιλιούχιν, μια ομάδα 18 ανώτατων αξιωματικών της CIA, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Πολ Χέιμπορτ από τις 10 Ιούνη 1996, βρίσκεται στη Βαρσοβία για την προετοιμασία ειδικών υπονομευτικών επιχειρήσεων στη Λευκορωσία. Η ουσία τους συνίσταται στη δημιουργία στις πόλεις Μινσκ, Ορσα, Βίτεμπσκ, Μογκιλιόβ απεργιακών κέντρων τύπου πολωνικής "Σολιντάρνοστ", τα οποία πρέπει από 1 - 9 Αυγούστου να ξεσηκώσουν το πρώτο κύμα πολιτικών και οικονομικών απεργιών σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Λευκορωσίας.

Την ίδια ώρα, το Λαϊκό Μέτωπο Λευκορωσίας, που πρωτοστάτησε στη διάλυση της ΕΣΣΔ, θα πρέπει να οργανώσει στο Μινσκ διαδήλωση και πορεία 10 - 30.000 ατόμων. Στις διαδηλώσεις θα συμμετάσχουν και περίπου 200 μαχητές της ουκρανικής εθνικιστικής αντιδραστικής ακροδεξιάς οργάνωσης ΟΥΝΑ - ΟΥΝΣΟ, με σκοπό την οργάνωση αντίστασης στους δρόμους. Στην πορεία αυτών των κινητοποιήσεων, σχεδιάζεται η δολοφονία ενός ή δυο ηγετών του Λαϊκού Μετώπου, που θα τους αποδοθεί ο ρόλος του μάρτυρα, ενώ οργανωτής όλης αυτής της προβοκάτσιας θα θεωρηθεί ο Πρόεδρος Λουκασένκο. Στην παρουσίαση αυτών των διαδηλώσεων, θα συμμετάσχουν 14 πανευρωπαϊκά και αμερικανικά ΜΜΕ, μαζί τους και η ρωσική τηλεοπτική εταιρία ΝΤΒ και τα πολιτικά προγράμματα "Ειδήσεις" και "Καθρέφτης". Στην τελική φάση της επιχείρησης προβλέπεται να τεθεί στο Ανώτατο Σοβιέτ της Λευκορωσίας το ζήτημα της αποπομπής του Προέδρου Λουκασένκο. Είναι πλέον γνωστό ότι προκαταρκτικές συζητήσεις πάνω στο θέμα αυτό έχουν γίνει με περίπου 50 βουλευτές. Το αποκορύφωμα των σχεδιαζόμενων γεγονότων θα είναι στις 15 - 16 Σεπτέμβρη 1996.

Τέλος, ο Ιλιούχιν υπογράμμισε ότι οι προβοκάτσιες αυτές δε στρέφονται μόνο ενάντια στη Λευκορωσία, αλλά και τη Ρωσία. Κατά τη γνώμη του, στη διαμορφωθείσα κατάσταση είναι ζωτικά αναγκαίες οι ενοποιητικές διαδικασίες των σλαβικών λαών και κρατών, πρώτ' απ' όλα της Ρωσίας, της Λευκορωσίας και της Σερβίας και με την προσεκτική προσέλκυση της Ουκρανίας. Επίσης, ο Ιλιούχιν τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης των ενοποιητικών διαδικασιών ανάμεσα στην "ένωση των δυο" (Ρωσία και Λευκορωσία) και την "ένωση των τεσσάρων" (Ρωσία, Λευκορωσία, Καζαχστάν και Κιργισία), καθώς και της ρύθμισης στενότερων και πολύπλευρων σχέσεων με τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία.