Ειδήσεις ήταν και πέρασαν... Ανατριχιαστικές, βέβαια, και γι' αυτό εξασφάλισαν μια καλή θέση στα "θρίλερ" των 8.30. Εγιναν και κάποιες δηλώσεις "αρμοδίων" για μέτρα, που "θα" πρέπει να ληφθούν και, προς το παρόν, καθαρίσαμε. Μέχρι νεοτέρας. Μέχρι να ανακαλυφθούν ξανά πτώματα λαθρομεταναστών, πεταμένα σαν να ήταν σκουπίδια από αδίστακτους δουλεμπόρους. Μέχρι να αποκαλυφθεί ξανά κάποιο από τα πολλά αμπάρια της φρίκης, που μεταφέρουν το πλέον απάνθρωπο φορτίο στις χώρες του ...πολιτισμού. Που κουβαλάνε - στην ουσία - τις στρατιές των εξαθλιωμένων στις φάμπρικες, στις τουριστικές μονάδες, στα εργοτάξια, στα αγροκτήματα των απανταχού επιχειρηματιών. Για να τους πετάξουν εκεί σαν σύγχρονους σκλάβους, που θα δουλέψουν χωρίς ασφάλιση, χωρίς συμβάσεις, χωρίς κανόνες, χωρίς όρους και όρια. Για να διογκωθεί κι άλλο η σύγχρονη δουλεία της "μαύρης εργασίας", για την οποία οι λαθρομετανάστες αποτελούν το πιο προνομιακό πεδίο ανάπτυξής της. Για να μεγαλώσει κι άλλο ο, ήδη, τεράστιος μοχλός πίεσης συνολικά προς την εργατική τάξη και το εργατικό κίνημα. Για να γίνει, σε μια πορεία, καθεστώς και για τους ντόπιους η "μαύρη" απασχόληση. Για να γίνει πιο σύντομα και πιο ανώδυνα πράξη ο εργασιακός Μεσαίωνας. Για να εξασφαλιστεί, ταυτόχρονα, ένας "αποδιοπομπαίος τράγος", όπου θα φορτώνονται οι ευθύνες για την όξυνση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων...

Αν σήμερα, για 125 εκατομμύρια άτομα ανά τον κόσμο, η λαθρομετανάστευση αποτελεί πράξη απελπισίας από την εξαθλίωση, για τους απανταχού καπιταλιστές και τους μηχανισμούς τους αποτελεί την πιο μεγάλη "φλέβα χρυσού", που ανακαλύφθηκε ποτέ. Οι δουλέμποροι και τα δουλεμπορικά κυκλώματα δεν είναι παρά τα αδίστακτα εκτελεστικά τους όργανα. Το ίδιο και οι κυβερνήσεις, που συνεχώς αναφέρονται στο πρόβλημα, αλλά που ποτέ δεν το λύνουν. Απλούστατα, γιατί δε θέλουν. Αυτό ακριβώς κάνουν και οι εκάστοτε κυβερνήσεις στη χώρα μας. Ενώ δεν παύουν να αναγνωρίζουν στην ύπαρξη εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών στη χώρα μας ένα εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα, όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα για να το αντιμετωπίσουν, αλλά και το ενθαρρύνουν. Ετσι, τα δουλεμπορικά κυκλώματα μπορούν να λειτουργούν ανεξέλεγκτα και να διαφημίζονται στον Τύπο! Μπορούν ακόμα και να λειτουργούν κάτω από τις προστατευτικές φτερούγες επίσημων κρατικών οργανισμών, ταγμένων, υποτίθεται, να αντιμετωπίζουν την ανεργία, όπως στην περίπτωση του ΓΕΝΕ (Γραφείου Ευρέσεως Εργασίας Ναυτικών)! Μπορούν ακόμα και να νομιμοποιούνται, έστω έμμεσα - μέσω του νομοσχεδίου για την αντιμετώπιση, υποτίθεται, της ανεργίας - κάτω από τις συνεχείς και επισήμως ομολογημένες πιέσεις των επιτελείων της ΚΟΜΙΣΙΟΝ!

Πριν, λοιπόν, φτάσουμε στο σημείο να πούμε: "...Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ, αλλά τότε δεν υπήρχε κανένας για να φωνάξει", επιβάλλεται ΤΩΡΑ να ενταθεί ο αγώνας για να πάρει ΤΕΛΟΣ το όνειδος του σύγχρονου δουλεμπορίου. Να νομιμοποιηθούν οι ξένοι εργάτες. Να υπαχθούν στις ρυθμίσεις της εργατικής νομοθεσίας, με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα. Να θεσμοθετηθούν και να εφαρμόζονται οι πιο αυστηρές κυρώσεις για όσους απασχολούν ξένους εργάτες σε συνθήκες "μαύρης εργασίας". Να αντιμετωπιστεί σταθερά και με ενιαίο τρόπο το πρόβλημα της εισόδου αλλοδαπών εργαζομένων στη χώρα. Στα συνδικάτα πέφτει, επίσης, το βαρύφορτίο να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν το μέγα πρόβλημα της επικοινωνίας με τους αλλοδαπούς εργάτες και της οργανωτικής τους ένταξης στα συνδικάτα, αντιπαλεύοντας σταθερά το ρατσισμό και την ξενοφοβία.