Παραισθήσεις και στοχασμοί | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Παραισθήσεις και στοχασμοί

Ενα ακόμα ιδιωτικό μεγάλο μαιευτήριο, το "Ιασώ", έκανε χτες επισήμως τα εγκαίνιά του στο λεγόμενο "νοσοκομειακό τόξο" της Αθήνας - δίπλα ακριβώς απ' το Ολυμπιακό Στάδιο. Εχει 286 κρεβάτια σε 26.700 τετραγωνικά μέτρα και στελεχώνεται από 1.050 γιατρούς. Είναι μια επένδυση 17 δισ. δραχμών και ασχολείται ευρύτερα με τη Μαιευτική και τη Γυναικολογία.

Χτες έγινε ξενάγηση των δημοσιογράφων στο μαιευτήριο και παρουσιάστηκαν πολλά σύγχρονα πράγματα, που δεν μπορεί να τα παραβλέψει κανείς.

***

Για να γίνει το "Ιασώ" - που παρουσιάστηκε ως "μια υπερβατική πρόταση του 21ου αιώνα" - χρειάστηκαν, όπως αναφέρθηκε, 20 χρόνια. "Το 1976 έγινε η ίδρυση της ανώνυμης εταιρίας και σήμερα υπάρχει μια πλημμυρίδα από 750 μετόχους μαιευτήρες - γυναικολόγους και 300 συνεργάτες γιατρούς. Το 1993 άρχισε εκ νέου η κατασκευή, η οποία είχε σταματήσει το 1983. Συνειδητές αβλεψίες μέσα από υπόγειες διαδρομές, αμβλυωπίες κρατικών λειτουργών και ιδεολογικές παραισθήσεις ήταν τα αίτια της βραδύτητας".

Ημερομηνίες σημαδιακές και εκφράσεις με πολύ νόημα. Το 1983 ψηφίστηκε ο νόμος για το ΕΣΥ. Κι όταν τέθηκε το ερώτημα, αν οι "ιδεολογικές παραισθήσεις" αναφέρονται στο ΕΣΥ, η απάντηση ήταν μονολεκτική: "Προφανώς".Βέβαια, όταν το ΕΣΥ αποτελεί πλέον "ιδεολογική παραίσθηση" και για το κόμμα που το προώθησε, τότε γιατί να μην το διατυμπανίζουν και οι αντίπαλοι ή ανταγωνιστές του ΕΣΥ; Ειδικότερα για τα δημόσια μαιευτήρια, τι να πει κανείς. Οτι στο "Αλεξάνδρα" μια αίθουσα τοκετών είναι κλειστή εδώ και πέντε χρόνια λόγω εργασιών ή ότι στο "Ελενα" ένας ολόκληρος όροφος είναι "γήπεδο" εδώ και χρόνια;

***

Τελικά, φαίνεται ότι τα δημόσια μαιευτήρια θα μείνουν για τις άπορες, τις άνεργες και τις μετανάστριες, που δε θα μπορούν να πληρώσουν. Ιδού, κύριοι, οι δυο και τρεις ταχύτητες στις ώρες του τοκετού, που, εκτός απ' τις ωδίνες, έχει και το μεγαλείο της ζωής.

Αυτή όμως η εξέλιξη είναι ασύμβατη με τους στοχασμούς του υπουργού Υγείας, Αν. Πεπονή, όταν παρέλαβε το υπουργείο (22.1.1996): "Είναι, έλεγε, βαθύτατη η πεποίθησή μου από τα πρώτα χρόνια που άρχισα να στοχάζομαι, ότι, αν υπάρχει ένας τομέας όπου δοκιμάζονται τα ιδανικά και οι πολιτικές διακηρύξεις, είναι πρώτα ο τομέας της υγείας και ύστερα ο τομέας της εκπαίδευσης".

Γ. Μ.