Η τελευταία ταμπέλα - κράχτης εξαπάτησης, εκ μέρους του κατεστημένου πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας, αναγράφει τον όρο "εκσυγχρονισμός". Με σημαιοφόρο τον πρωθυπουργό και στοιχημένους παραστάτες του, τους "ειρηνικούς επαναστάτες" της ΝΔ, τους υπερβατικούς της Πολιτικής Ανοιξης και τους"αριστερούς" του "ΣΥΝ", ο τάχα "εκσυγχρονιστικός" στρατός του πολιτικού κατεστημένου έχει, ήδη, ξεκινήσει τις αντιλαϊκές σταυροφορίες του. Ηδη, στους έξι μήνες θητείας της κυβέρνησης Σημίτη στο τιμόνι της χώρας, έχει διαφανεί ο στόχος, που καλείται να εκπληρώσει η διάθλαση των πάντων μέσα από τον "εκσυγχρονισμένο", δήθεν, μανδύα του πολιτικού λέγειν και πράττειν της κυβέρνησης και των εξωκυβερνητικών εταίρων της. Αυτούς τους έξι μήνες, δεν υπάρχει προώθηση αντιλαϊκού μέτρου ή απόφασης της κυβέρνησης, που να μην πλασαρίστηκε ως "εκσυγχρονισμός". Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει προοδευτική σκέψη, λαϊκή διεκδίκηση ή αίτημα, που να μην στάλθηκε να καεί στην πυρά, ως "δογματισμός", "εμμονή στο παλιό" και, τελικά, "αναχρονισμός"! Με λίγα λόγια, το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας τάξης, πλαισιωμένο από τους μικροφωνοφόρους του καλωδιωμένου ...πλουραλισμού, επαναλαμβάνει το γνωστό παλιό εαυτό του. Βαφτίζει το ψάρι κρέας, λανσάρεται ως "νέο" και στεγάζει την πολιτική του ακόμα μεγαλύτερου πισωγυρίσματος του τόπου, κάτω από τα συνθήματα του "μέλλοντος"...
Στην ίδια ρότα, κινείται το ιδεολογικό επίστρωμα, με το οποίο επιχειρούν να πλασάρουν τη βαθιά αντιλαϊκή οικονομική τους πολιτική. Σε καιρούς αέναης σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, τα δίκαια και υπερώριμα λαϊκά αιτήματα, όπως και οι διάφορες κατακτήσεις των εργαζόμενων, ονομάζονται "συντεχνιακές απαιτήσεις και συντεχνιακοί αναχρονισμοί" και μπαίνουν στην προκρούστεια κλίνη των κοινοτικών οδηγιών για δημοσιονομική πειθαρχία, ενώ, την ίδια στιγμή, η "εκσυγχρονιστική" λογική των κρατούντων περικόπτει αγρίως τις κρατικές δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, με πρόσχημα τα ελλείμματα του δημοσίου και τη δήθεν επιτυχία της εφαρμογής του προγράμματος "σύγκλισης". Δεν ισχύουν, όμως, οι ίδιες λογικές και για τις πολύμορφες "παροχές" και προνόμια προς το μεγάλο, ντόπιο και ξένο, κεφάλαιο. Εδώ ισχύει η παλιά και ...αναχρονιστική πολιτική της αναδιανομής του εθνικού εισοδήματος, πάντα προς όφελός τους...
"Εκσυγχρονισμός" είναι, λένε, και τα νομοσχέδια, με τα οποία επισφραγίζεται και προωθείται παραπέρα η αντιασφαλιστική πολιτική της ΝΔ, όπως και η προοπτική της ουσιαστικής εγκατάλειψης τεράστιων τομέων της υγείας, της ασφάλισης, της πρόνοιας και της παιδείας στην ασύδοτη δράση και την κερδοσκοπία της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας"
Ν. Μ.
Δεν υπάρχει προώθηση αντιλαϊκού μέτρου ή απόφασης της κυβέρνησης τους τελευταίους μήνες, που να μην πλασαρίστηκε, ως "εκσυγχρονισμός". Ταυτόχρονα, δεν υπάρχει προοδευτική σκέψη, λαϊκή διεκδίκηση ή αίτημα, που να μην στάλθηκε να καεί στην πυρά, ως "δογματισμός", "εμμονή στο παλιό" και, τελικά, "αναχρονισμός"!