ΧΑΛΚΙΔΑ.-Παρά το φραστικό ενδιαφέρον που εκδηλώνει στις συναντήσεις με το σωματείο εργαζομένων και τις υποσχέσεις που δίνει ο εφοπλιστής Α. Λελάκης, για συνέχιση της ενοικίασης των Ναυπηγείων Αυλίδας για άλλα δύο χρόνια (η σύμβαση λήγει την 1/1/1997), άλλα φαίνεται να εννοεί και άλλα να κάνει. Αλλα λέει στους εργαζόμενους, άλλα στην ΕΤΒΑ (στην οποία ανήκουν τα Ναυπηγεία) και άλλα αποτελέσματα έχει η πρακτική του. Πρακτική, που οδηγεί τους 450 εργαζόμενους σε ανασφάλεια, πολύ περισσότερο που αρκετές φορές παραμένουν απλήρωτοι. Πρακτική, που έχει ως αποτέλεσμα μπροστά στα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσε η ΕΤΒΑ για οφειλές ενοικίων και μη απόδοση του 2% επί του τζίρου, συνολικού ύψους 450.000.000 δραχμών, ο εφοπλιστής να ζητάει ρύθμιση της αρεσκείας του, η τράπεζα να δέχεται, αλλά να μην την τηρεί.

Ο εφοπλιστής, εκμεταλλευόμενος την εκτεταμένη ανεργία που μαστίζει την περιοχή, διαρρέει ότι "περνάει δύσκολες μέρες" ή ότι "πρέπει να προχωρήσει ένα μεγάλο έργο" (εννοώντας δανειοδότηση με 1 δισ. δραχμές, για τη μετασκευή σε κρουαζιερόπλοιο, καραβιού που έχει αγοράσει από ανατολική χώρα), διαφορετικά - λέει - είναι υποχρεωμένος... να εγκαταλείψει το ναυπηγείο.

Με αυτά τα δεδομένα και την άρνηση του εφοπλιστή να βάλει το χέρι στην τσέπη, οι εργαζόμενοι ανησυχούν ότι θα έρθει κάποια μέρα που πιθανά θα βρουν κλειστή την πύλη του ναυπηγείου.

Μπροστά σ' αυτή τη ζοφερή προοπτική, εμφανίζεται ακόμα πιο επιτακτικά μπροστά στους εργαζόμενους η ανάγκη να διεκδικήσουν - από κοινού με τους άλλους εργαζόμενους του κλάδου - τη χάραξη κλαδικής πολιτικής και την ένταξη, του βιώσιμου κατά τα άλλα, ναυπηγείου, σε ένα δυναμικό ενιαίο φορέα ναυπηγικής βιομηχανίας, μαζί με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας.