Πρώτα βάζει τους Τούρκους στρατηγούς να κάνουν "γιουρούσι" στην Ιμια, να χαρακτηρίζουν ελληνικά νησιά και βραχονησίδες σαν "γκρίζες περιοχές" και ν' απειλούν την Ελλάδα με γενικευμένο πόλεμο, κι ύστερα ανησυχεί, λέει, για την... ειρήνη στην περιοχή, ο Κλίντον.

Ακούνε για τις ανησυχίες του πλανητάρχη ο Σημίτης, ο Πάγκαλος, ο Αρσένης και σπεύδουν ν' αποφασίσουν τη διάθεση πάνω από 3 τρισ. δραχμές, από τον κρατικό κορβανά, για νέους εξοπλισμούς. Μιλούν ακόμα για "Ράμπο" στρατιωτικούς, για επαγγελματικό στρατό, για στράτευση γυναικών, για "ισραηλινοποίηση" της χώρας. Συμφωνούν κι επαυξάνουν ο Εβερτ κι ο Σαμαράς, υπερθεματίζουν τα ΜΜΕ κι έτσι διαμορφώνεται η κοινή γνώμη υπέρ της στρατιωτικοποίησης της χώρας μας.

Μαθαίνει τα καθέκαστα ο Κλίντον και δεν ανησυχεί πλέον. Τα νερά του Αιγαίου, βέβαια, παραμένουν ταραγμένα, έτσι ώστε να δίνεται η ευχέρεια στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να εμφανίζονται μονίμως ως επιδιαιτητές των διαφορών ανάμεσα στις δυο γειτονικές και σύμμαχες χώρες.

Μόνο όσοι είναι αφελείς δεν αντιλαμβάνονται ότι το "παιχνίδι πολέμου" στο Αιγαίο είναι στημένο. Αυτό, όμως, δε σημαίνει καθόλου πως δεν υπάρχει ο κίνδυνος πολεμικών τυχοδιωκτισμών. Διότι, εκτός των άλλων, ίσως να χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν και όλ' αυτά τα όπλα, που αγοράζουμε. Αλλιώς, θα σκουριάσουν...