Το ΥΠΠΟ, διά του Τμήματος Κινηματογράφου, σε συνεργασία με την πρεσβεία της σημερινής "δημοκρατικής" και "ελεύθερης" Ουγγαρίας οργάνωσαν "Ημέρες Ουγγρικού Κινηματογράφου". Κι αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στα χρονικά των διακρατικών πολιτιστικών σχέσεων των δύο χωρών. Γιατί; Γιατί ποτέ στο παρελθόν η Ελλάδα δεν ανέπτυξε εμπράκτως πολιτιστικές ανταλλαγές με τη σοσιαλιστική Ουγγαρία. Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τον πολύ αξιόλογο κινηματογράφο της. Θα πείτε, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ναι, αν εκπροσωπείται κάπως όλη η πορεία του ουγγρικού κινηματογράφου. Οχι, δε θέλανε ταινίες του σοσιαλιστικού παρελθόντος. Των προβλημάτων του σοσιαλισμού, έστω. Τέτοιες "ημέρες" προφανώς δεν τις θέλανε εκατέρωθεν οι οργανωτές. Θέλανε ταινίες τελευταίας εσοδείας, με περιεχόμενο ανάλογο των "έργων και ημερών" που έφερε η ανατροπή του σοσιαλισμού. Οι καημένοι δε σκεφθήκανε ότι αν η κινηματογραφική εικόνα διαβαστεί προσεχτικά, είναι αποκαλυπτική. Φωνάζει: "Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω"...