"Σφίξτε τα ζωνάρια... ", ζήτησε από τους εργαζόμενους της Γερμανίας ο καγκελάριος Χ. Κολ και εξαπέλυσε ταυτόχρονα τα πιο σκληρά μέτρα ενάντια στις εργατικές κατακτήσεις. Το άλλοθι είναι το χιλιοειπωμένο των τελευταίων χρόνων, που χρησιμοποιούν οι εκπρόσωποι - "λοχίες" του μεγάλου κεφαλαίου στην Ευρώπη. Είναι η "προσπάθεια" που πρέπει να καταβληθεί, προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να προσεγγίσουν τους στόχους - κριτήρια που επιβλήθηκαν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Βέβαια, εδώ δεν πρόκειται για όποια όποια χώρα, αλλά για τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης, που στη φιλοευρωπαϊκή μυθολογία εμφανίζεται να "σέρνει" τις άλλες στον ανήφορο - κατήφορο της Ενωσης. Τα σκληρά αντεργατικά μέτρα, που αναγγέλθηκαν εκεί, αυτόματα φέρνουν στο "σβέρκο την παγωνιά" αυτών που θα ακολουθήσουν στις άλλες φτωχότερες χώρες - μέλη.

Και όλα αυτά γιατί; Ποιο είναι τέλος πάντων το "όραμα" που ζητάει τόσες θυσίες στο βωμό του; Η Νομισματική Ενωση, που δεν εξυπηρετεί κανέναν άλλον, παρά μόνο γίνεται άλλο ένα όπλο στα χέρια του διεθνούς μεγάλου κεφαλαίου για να ολοκληρώσει την εφ' όλης της ύλης αντεπίθεσή του. Στο όνομα αυτού του δικού τους μόνο "ονείρου" ζητούν με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τις στερήσεις και τους περιορισμούς από τους εργαζόμενους. Δεν πρέπει να αφεθούν να ολοκληρώσουν το έγκλημα... Η ας μείνουν μόνοι τους με τα βρώμικα χέρια...

Π. Α.