Αντιλαϊκό... καρμπόν | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Αντιλαϊκό... καρμπόν

Οταν οι στιγμές γίνονται κρίσιμες δεν τους συγκρατεί τίποτα. Τότε η "ελευθεριότητά" τους καταρρέει και το κοινοβουλευτικό περίβλημα είναι πολύ αδύναμο για να καλύψει την αντιλαϊκή γύμνια. Στη θέση του προβάλει αφτιασίδωτο το πρόσωπο και η γλώσσα του αυταρχισμού, της κινδυνολογίας και του μονολόγου της δικτατορικής εξουσίας των πολυεθνικών. Είναι η στιγμή που οι πολιτικοί εκπρόσωποι των συμφερόντων του κεφαλαίου, "λαϊκιστές", "εκσυγχρονιστές", "δεινόσαυροι" και "σαραντάρηδες"... μοιάζουν μεταξύ τους σαν δυο σταγόνες νερό. Είναι η στιγμή που "ο κοινός εχθρός", ο λαός, τους εξωθεί σε αποκαλυπτικές ταυτίσεις.

***

Οσοι χτες άκουσαν τον Κ. Σημίτη να εξαγγέλλει ότι θα είναι αμείλικτος απέναντι στους αγρότες, δεν μπορεί να μη θυμήθηκαν τον συχωρεμένο προκάτοχό του. Ηταν στις 31 Μάρτη 1995, που ο Α. Παπανδρέου αναλάμβανε προσωπικά το βάρος της καταστολής της αγροτικής εξέγερσης. Χτες, στη θέση του βρέθηκε ο Κ. Σημίτης. Ενας Σημίτης, τόσο... απαλλαγμένος από το περιττό φορτίο του..."εκσυγχρονισμού". Τόσο... απελευθερωμένος από τα παραμύθια περί "νέου" ύφους και ήθους. Τόσο... ίδιος με τον (τότε) "εσωκομματικό του αντίπαλο", ώστε να αποδεικνύεται περίτρανα: Ο μαθητής όχι μόνο αποτελεί "συνέχεια" του δασκάλου του, αλλά του έβαλε και τα γυαλιά. Αποδείχτηκε γνήσιος διάδοχος του κυνισμού, των διχαστικών κηρυγμάτων, των "ευρω- τρομοκρατικών" απειλών, των εκβιαστικών διλημμάτων και των μεθόδων κατασυκοφάντησης όσων αρνούνται να υποταχθούν στην πολιτική των αφεντικών.***

Οι αγρότες θυμούνται. Θυμούνται τον Α. Παπανδρέου να ξιφουλκεί λάβρος κατά του αγώνα τους, αποκαλώντας το αγροτικό ξέσπασμα ως "ανταρσία κατά των θεσμών, κατά του Εθνους, κατά του λαού μας, στο βωμό κομματικών συμφερόντων. Αυτές οι μορφές πάλης βλάπτουν το λαό μας... βλάπτουν την προοπτική μας"! Αυτά έλεγε το Μάρτη του '95 ο... λαϊκιστής Παπανδρέου, που μάλιστα ονομάτιζε τον "υποκινητή": Ο βουλευτής του ΚΚΕ, Αντ. Σκυλλάκος.... Οσο για τον... εκσυγχρονιστή Σημίτη - αφού έχει βάλει τον Τζουμάκα να μιλά για"υποκινητές" και "κομμουνιστικό δάκτυλο" - κρατώντας το "ίσο" της αντιλαϊκής σκυτάλης, αποφάνθηκε εν είδη αντιγραφής - καρμπόν: Οι αγώνες των αγροτών"μπορούν να αναδειχτούν θανατηφόρες παγίδες για τη θέση και το μέλλον της χώρας... Η νοοτροπία των ολίγων που πιστεύουν ότι μπορούν να εκβιάζουν με αντικοινωνικές ενέργειες, όπως οι καταλήψεις... είναι νοοτροπία αντιδημοκρατική",εξήγησε χτες!

***

Η απλή καταγραφή, χωρίς κανένα περαιτέρω σχολιασμό, του μεν και του του δε, είναι από μόνη της αποκαλυπτική:

"Στόχος ορισμένων στελεχών του αγροτικού κόσμου είναι πράγματι η ανατροπή της δημοκρατικής τάξης", έλεγε πέρσι ο Α. Παπανδρέου. "Οσοι πιστεύουν ότι η επαγγελματική τους επιδίωξη αποτελεί ισχυρότερη νομιμοποίηση, αμφισβητούν τη λειτουργία της Δημοκρατίας", ισχυρίζεται σήμερα ο Κ. Σημίτης.
"Αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη υπονόμευση της οικονομίας μας", έλεγε ο τέως. "Οι καταλήψεις των εθνικών οδών, η παράλυση των συγκοινωνιών προκαλούν στην οικονομία δυσβάσταχτο κόστος", λέει ο νυν.
"Αυτή η πολιτική δε στρέφεται κατά του ΠΑΣΟΚ. Στην ουσία στρέφεται εναντίον ολόκληρου του ελληνικού λαού και των προοπτικών του Εθνους", ήταν η αντιλαϊκή επωδός του τότε. "Οι καταλήψεις θίγουν ζωτικά συμφέροντα άλλων κλάδων, καταπατούν δικαιώματα πολιτών, θέτουν σε κίνδυνο την εργασία και το εισόδημα άλλων εργαζόμενων. Ο τρόπος αυτός δράσης θα έχει, αν συνεχιστεί αλυσιδωτές επιπτώσεις, τις οποίες θα πληρώσουν όλοι οι εργαζόμενοι, οι φορολογούμενοι, ο ελληνικός λαός", είναι η σημερινή επανάληψή της.
"Η κυβέρνηση έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις απέναντι στους αγρότες. Και αυτές τις δεσμεύσεις θα τις τηρήσει... είμαστε κοντά σας", έλεγε το παραμύθι του 1995. "Στα αγροτικά αιτήματα η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε αναγνωρίζοντας τον κοινωνικό ρόλο των αγροτών. Η πολιτική μας στοχεύει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής γεωργίας", λέει το σημερινό σενάριο ψεύδους.
"Η πολιτική που ακολουθούμε είναι η μόνη πολιτική", αποφαινόταν ο Α. Παπανδρέου. "Πιστεύουμε ότι είναι η μόνη πολιτική (σ.σ.: του ΠΑΣΟΚ) που μπορεί να οδηγήσει στη δημοσιονομική εξυγίανση, στην ευρωπαϊκή ενοποίηση...", διαλαλεί ο Κ. Σημίτης.
"Εχουμε και κοινωνική πολιτική", διαβεβαίωνε ο μακαρίτης, το 1995. Η πολιτική μας "μπορεί να οδηγήσει... στην άρση των κοινωνικών αδικιών", τον συμπληρώνει φέτος ο επίγονος του.

***

Οσο για την κατακλείδα, ήταν και είναι απόλυτα προσαρμοσμένη στο καίριο ζήτημα. Το τσάκισμα του αγώνα, την παύση της κινητοποίησης. "Θέσατε τέρμα στην ανταρσία. Θέσατε τέρμα στην ανταρσία",απειλούσε ο τότε πρωθυπουργός, εισάγοντας στοιχεία μέχρι και φαυλότητας στην αντιαγροτική επίθεση. "Καλώ όσους έχουν καταλάβει το εθνικό και περιφερειακό δίκτυο να το απελευθερώσουν... Ο τρόπος αυτός δράσης... πρέπει να σταματήσει αμέσως", απειλεί χωρίς περιστροφές ο συνεχιστής του. Το ξαναείπαμε παραπάνω. Η ομοιότητά τους οφείλεται σε ένα και μόνο. Στο ότι και τα τότε και τα σημερινά κηρύγματα υπηρετούν τα ίδια αφεντικά.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ