"Αντιδημοκρατική" (!) βρίσκουν ορισμένοι - όπως, για παράδειγμα, ο κ. Μανίκας - τη θέση που διατύπωσε η Αλ. Παπαρήγα, ότι ένας υπουργός που εκμεταλλεύεται το θώκο του για να προπαγανδίζει τη νομιμοποίηση των εξαρτησιογόνων ουσιών, δεν μπορεί να παραμένει στην κυβέρνηση. Ο κάθε πολίτης - λένε - μπορεί να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του... Πού είναι λοιπόν το πρόβλημα; Να γίνει απλός πολίτης ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, ώστε με αυτή την ιδιότητα πλέον να λέει ελεύθερα τη γνώμη του...

Αλλά, για να σοβαρευτούμε και για να μην τρελαθούμε. Σοβαρά κύριοι, μπορεί ο καθένας και μάλιστα ο κάθε υπουργός να λέει ό,τι θέλει, στο όνομα της "ελευθερίας έκφρασης", χωρίς καν να αναγνωρίζεται στους άλλους το δικαίωμα της αντίδρασης; Μπορεί, για παράδειγμα, να βγει αύριο ένας άλλος υπουργός και να προπαγανδίζει το φασισμό ή το έγκλημα; 'Η μήπως είναι ελαφρύτερο το παράπτωμα του επί χρόνια υπουργού Παιδείας και σημερινού αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, απλώς για το λόγο ότι περιβάλλεται από την υποστήριξη κάποιων καθ' όνομα αριστερών, που δεν είναι το μόνο σημείο που έχουν μπερδέψει (;) την Αριστερά με την εξάρτηση, τον εκσυγχρονισμό με τους σύγχρονους "Καιάδες" και το μοντέρνο με τους ψεύτικους "παραδείσους" και ας απέχει το νυχτερινό κολαστήριο της Ομόνοιας, μόλις λίγα μέτρα από τα γραφεία τους;